سایت عملیات روانی - برای نخستین بار، سربازان آمریکایی که شخصاً اقدام به شکنجه زندانیان عراقی کرده‌اند، درباره جنایاتشان برای سازمان‌های حقوق بشر دنیا شهادت دادند. سه سرباز آمریکایی از نیروی هوایی ارتش که در پایگاه مرکوری نزدیک فلوجه مستقر بوده‌اند، نزد سازمان دیده‌بان حقوق بشر اعتراف کردند که آنها زندانیان عراقی را به دو منظور شکنجه می‌کرده‌اند: تمدد اعصاب و تحقیر و خردکردن آنها برای حضور در بازجویی. این افشاگری سربازان آمریکایی در زمانی صورت می‌گیرد که دولت بوش سعی دارد بر اخبار مربوط به زندان ابوغریب به دنبال بازداشت سرباز لیندی انگلند به دلیل ارتکاب شکنجه علیه زندانیان و عکسبرداری از صحنه‌های شکنجه، سرپوش گذارد. یکی از نیروهای مزبور که لب به اعتراف و افشاگری گشوده، گروهبانی است که درباره تجربیاتش چنین می‌گوید: «ما کیسه‌های شن روی سر زندانیان قرار می‌دادیم و دستانشان را می‌بستیم. اگر کسی با بمب دست‌ساز دستگیر می‌شد، او را کتک می‌زدیم و در وضعیت‌های نامناسب قرار می‌دادیم و داخل کیسه‌ای می‌کردیم و آب به او نمی‌دادیم... این کارها برای ما مانند بازی بود. این که زندانیان چه مدت می‌توانستند در این وضعیت زنده بمانند.» وی توضیح می‌دهد: «ما آنها را به شدت کتک می‌زدیم و رویشان ادرار می‌کردیم، این کار هر روز ما بود. «کبود کردن» اصطلاحی بود که برای توصیف قرار دادن زندانیان در وضعیت‌های دردناک و باقی نگهداشتن آنها در همان وضعیت تا این که از ضعف عضلانی می‌مردند، استفاده می‌شد. این اتفاق نیز روزمره بود.» این گروهبان ادامه می‌دهد: «بعضی روزها از این شکنجه‌ها حوصله‌مان سر می‌رفت و برای تنوع زندانیان را مجبور می‌کردیم که روی هم سوار شوند و شکل هرم مانندی را بسازند. این کار برای ما تفریح بود. عراقی‌ها 12 ساعت طول می‌کشید تا کاملاً «کبود شوند». این شکنجه به این شکل انجام می‌شد که زندانی را مجبور می‌کردیم دو ظرف آب 20 لیتری به دست بگیرد و دست‌هایش را به حالت باز نگهدارد، یا مجبورشان می‌کردیم مدت زیادی شنا یا کلاغ‌پر بروند. به زندانیان آب یا غذایی غیر از بیسکویت داده نمی‌شد. محرومیت از خواب نیز شکنجه بسیار بزرگی بود.» افسران بازجو برای آماده کردن زندانیان برای بازجویی دستور می‌دادند که آنها را از خوابیدن محروم کنند. گروهبان فوق می‌گوید این کار را با استفاده از ضربه‌زدن به میله‌های سلول، لگد زدن، ادرار کردن و فریادزدن سرشان انجام می‌دادیم. آنها همچنین روی زندانیان آب سرد ریخته و آنها را زیر شن و گل مدفون می‌کردند. بسیاری از زندانیان بی‌گناه بودند و نقشی در شورش‌ها نداشتند اما افسران اطلاعاتی به سربازان می‌گفتند آنها را خسته کنند تا مجبور به همکاری شوند.