در این‌ قطعنامه‌ی ضد ایرانی آمده‌ است:‌‌ شورای‌ امنیت‌ سازمان‌ ملل‌ متحد‌ با یادآوری‌ بیانیه‌ ریاست‌ شورای‌ امنیت‌ سازمان‌ ملل‌ متحد در بیست‌ و نهم‌ مارس‌ دو هزار و شش‌ به‌ شماره‌ ‌/‌2006‌/‌15‌ و قطعنامه‌ این‌ شورا به‌ شماره‌ هزار و ششصد و نود و شش‌ در تاریخ‌ سی‌ و یکم‌ جولای‌ دوهزار و شش‌ و قطعنامه‌ شماره‌ هزار وهفتصد وسی‌ وهفت‌ درتاریخ‌ بیست‌ و سوم‌ دسامبر دو هزار و شش‌ میلادی‌ و تاکید مجدد بر مفاد آنها‌ ‌‌با تاکید مجدد بر تعهد خود به‌ پیمان‌ ان‌ پی‌ تی‌‌، پیمان‌ منع گسترش‌ تسلیحات‌ هسته‌ای‌ ‌و ضرورت‌ پیروی‌ کامل‌ تمام‌ کشورهای‌ عضو این‌ پیمان‌ از الزاماتشان‌‌ و با یادآوری‌ حق‌ کشورهای‌ عضو بر اساس‌ مواد یکم‌ و دوم‌ این‌ پیمان‌ به‌ گسترش‌‌ تحقیق‌، ‌تولید و بکارگیری‌ انرژی‌ هسته‌ ای‌ برای‌ مقاصد صلح‌ آمیز بدون‌ تبعیض‌‌ با یادآوری‌ نگرانی‌ جدی‌ خود از گزارش‌های‌ مدیرکل‌ آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ که‌ این‌ شورا در قطعنامه‌های‌ خود به‌ شماره‌ هزار و ششصد و نود و شش‌ و هزار و هفتصد و سی‌ و هفت‌ به‌ آن‌ اشاره‌ کرد‌، با اعلام‌ نارضایتی‌ و انتقاد از اینکه‌ ایران‌ در پیروی‌ از قطعنامه‌های‌ هزار وششصد و نود و شش‌ و هزار و هفتصد و سی‌ هفت‌ کوتاهی‌ کرده‌ است‌، همانطور که‌ مدیر کل‌ آژانس‌ بین‌ المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ در گزارش‌ مورخ‌ بیست‌ و دوم‌ فوریه‌ دو هزار و هفت‌ خود به‌ شماره‌ ‌‌‌/‌2007‌/‌8‌ به‌ این‌ مسئله‌ اشاره‌ کرد ‌. ‌‌با تاکید بر اهمیت‌ تلاش‌های‌ سیاسی‌ و دیپلماتیک‌ برای‌ یافتن‌ راه‌ حل‌ مبتنی‌ برمذاکره‌ که‌ در آن‌ تضمین‌ شود برنامه‌ هسته‌ ای‌ ایران‌ منحصرا برای‌ مقاصد صلح‌ آمیز است‌ و متذکر می‌ شود که‌ چنین‌ راه‌ حلی‌ به‌ نفع منع اشاعه‌ هسته‌ای‌ در مکانهای‌ دیگر خواهد بود، همچنین‌ از ادامه‌ تعهد چین‌‌، فرانسه‌‌ آلمان،‌ ‌فدراسیون‌ روسیه،‌ ‌انگلیس‌ و امریکا با حمایت‌ نماینده‌ عالی‌ اتحادیه‌ اروپا برای‌ یافتن‌ راه‌ حل‌ مبتنی‌ بر مذاکره‌ استقبال‌ می‌کند.‌ ‌‌این‌ شورا متعهد است‌ که‌ به‌ تصمیمات‌ خود با اتخاذ تدابیر مناسب‌ جامه‌ عمل‌ بپوشاند تا ایران‌ را متقاعد کند که‌ از قطعنامه‌های‌ هزار و ششصد و نود و شش‌ و هزار و هفتصد و سی‌ و هفت‌ و الزامات‌ آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ پیروی‌ کند و همچنین‌ گسترش‌ فناوریهای‌ حساس‌ ایران‌ را که‌ در حمایت‌ از برنامه‌ های‌ هسته‌ای‌ و موشکی‌ این‌ کشور هستند، محدود کند، تا زمانی‌ که‌ شورای‌ امنیت‌ سازمان‌ ملل‌ متحد تشخیص‌ دهد که‌ اهداف‌ این‌ قطعنامه‌ها برآورده‌ شده‌اند‌. ‌‌با یادآوری‌ الزام‌ کشورها در ملحق‌ شدن‌ به‌ کمک‌ متقابل‌ در انجام‌ دادن‌ تدابیر اتخاذ شده‌ در شورای‌ امنیت‌ سازمان‌ ملل‌ متحد،‌ ‌‌این‌ شورا از خطرات‌ تکثیر که‌ برنامه‌ هسته‌ ای‌ ایران‌ باعث‌ آن‌ شده ‌است،‌ نگران‌ است‌. ‌همین‌ طور از ادامه‌ کوتاهی‌ ایران‌ در اجرای‌ الزامات‌ شورای‌ حکام‌ آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ و کوتاهی‌ این‌ کشور در پیروی‌ از مفاد قطعنامه‌های‌ هزار و ششصد و نود و شش‌ و هزار و هفتصد و سی‌ و هفت‌ با توجه‌ به‌ مسئولیت‌ اولیه‌ این‌ شورا بر اساس‌ منشور سازمان‌ ملل‌ متحد در حفظ صلح‌ و امنیت‌ بین‌المللی‌‌ نگران‌ است‌‌. ‌‌بر اساس‌ ماده‌ چهل‌ و یک‌ فصل‌ هفتم‌ منشور سازمان‌ ملل‌ متحد اقدام‌ می‌کند،‌ ‌‌یکم- بار دیگر تاکید می‌کند که‌ ایران‌ باید بدون‌ تاخیر بیشتر گامهایی‌ را که‌ شورای‌ حکام‌ آژانس‌ بین‌ المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ در قطعنامه‌ ‌‌‌/‌2006‌/‌14‌ آنها را الزامی‌ کرده‌ است‌، ‌بردارد‌. این‌ گامها برای‌ اعتمادسازی‌ درباره‌ اینکه‌ برنامه‌ هسته‌ ای‌ ایران‌ صرفا هدف‌ صلح‌آمیز دارد و نیز حل‌ مسائل‌ حل‌ نشده‌‌ ضروری‌ است‌. ‌در همین‌ راستا بر تصمیم‌ خود تاکید می‌کند که‌ ایران‌ باید بدون‌ تاخیر بیشتر‌ گامهای‌ الزامی‌ در پاراگراف‌ دوم‌ قطعنامه‌ هزار و هفتصد و سی‌ هفت‌ را بردارد‌. ‌‌دوم- همچنین‌ از تمام‌ کشورها می‌خواهد که‌ در خصوص‌ ورود و جابجایی‌ افراد دخیل‌ در فعالیتهای‌ هسته‌ای‌ حساس‌ ایران‌ در بخش‌ اشاعه‌ و تکثیر‌ تولید سیستمهای‌ پرتاب‌ سلاح‌ هسته‌ ای‌ و افرادی‌ که‌ مستقیما با این‌ فعالیتها مرتبط هستند یا ازاین‌ فعالیتها حمایت‌ می‌کنند، به‌ داخل‌ قلمرو خود ‌هوشیار باشند و آن‌ را متوقف‌ کنند. ‌همچنین‌ در این‌ زمینه‌ تصمیم‌ می‌گیرد که‌ تمام‌ کشورها باید ورود و جابجایی‌ افراد در قلمرو خود ‌قید شده‌ در ضمیمه‌ قطعنامه‌ هزار و هفتصد و سی‌ و هفت‌ یا ضمیمه‌ یک‌ این‌ قطعنامه‌‌پیش‌نویس‌ ‌ و افراد دیگری‌ که‌ شورای‌ امنیت‌ سازمان‌ ملل‌ متحد آنها را معرفی‌ کرده‌ است‌، ‌یا کمیته‌ ایجاد شده‌ براساس‌ پاراگراف‌ هجدهم‌ قطعنامه‌ هزار و هفتصد و سی‌ و هفت‌ آنها را معرفی‌ کرده‌ است‌ و در فعالیتهای‌ هسته‌ای‌ حساس‌ ایران‌ در بخش‌ تکثیر و تولید سیستمهای‌ پرتاب‌ سلاح‌ هسته‌ ای‌ فعالیت‌ دارند و اقلام‌ ‌کالاها تجهیزات‌ ‌مواد و فناوری‌ ممنوعه‌ مشخص‌ شده‌ براساس‌ تدابیر پاراگرافهای‌ سوم‌ و چهارم‌ قطعنامه‌ هزار و هفتصد و سی‌ و هفت‌ را تامین‌ می‌کنند، ‌به‌ این‌ کمیته‌ اطلاع‌ دهند، به‌ استثنای‌ مواردی‌ که‌ چنین‌ سفرهایی‌ برای‌ فعالیتهایی‌ باشند که‌ مستقیما مربوط به‌ اقلامی‌ شود که‌ در زیر پاراگراف‌ سه‌ در بخشهای‌ ‌‌ ‌‌‌‌‌‌ این‌ قطعنامه‌ ‌‌هزار و هفتصد و سی‌ و هفت‌ ‌‌آمده‌ باشد.‌ ‌‌سوم- شورای‌ امنیت‌ سازمان‌ ملل‌ متحد تاکید می‌کند که‌ هیچ‌ چیز در پاراگراف‌ بالا ‌قبلی‌‌ یک‌ کشور را ملزم‌ نمی‌کند که‌ از ورود اتباع‌ خود به‌ قلمرو خود خودداری‌ کند و اینکه‌ تمام‌ کشورها باید در اجرای‌ پاراگراف‌ فوق‌ ملاحظات‌ انسانی‌ از جمله‌ الزامات‌ دینی‌ را علاوه‌ بر ضرورت‌ برآورده‌ کردن‌ اهداف‌ این‌ قطعنامه‌ و قطعنامه‌ هزار و هفتصد و سی‌ وهفت‌ از جمله‌ ماده‌ پانزده‌ مقررات‌ آژانس‌ بین‌ المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ ‌مد نظر قرار دهند‌. ‌‌چهارم- تصمیم‌ می‌ گیرد که‌ تدابیر قید شده‌ در پاراگرافهای‌ دوازده‌ ‌سیزده‌ ‌چهارده‌ و پانزده‌ قطعنامه‌ هزار و هفتصد و سی‌ و هفت‌ باید درباره‌ افرادی‌ و نهادهای‌ قید شده‌ در ضمیمه‌ یک‌ این‌ قطعنامه‌ به‌ اجرا درآید.‌ ‌‌پنجم- تصمیم‌ می‌ گیرد که‌ ایران‌ نباید به‌ طور مستقیم‌ یا غیر مستقیم‌ از قلمرو خود یا به‌ وسیله‌ اتباع‌ خود یا با استفاده‌ از کشتی‌ها یا هواپیماهای‌ پرچم‌دار خود به‌ تامین‌‌ فروش‌ و انتقال‌ تسلیحات‌ و مواد مرتبط اقدام‌ کند. همچنین‌ تصمیم‌ می‌ گیرد که‌ تمام‌ کشورها باید تامین‌ چنین‌ اقلامی‌ را از ایران‌ به‌ وسیله‌ اتباع‌ خود یا با استفاده‌ از کشتی‌ها یا هواپیماهای‌ پرچم‌دار خود چه‌ این‌ اقلام‌ از قلمرو ایران‌ نشات‌ گرفته‌ باشند یا خیر‌ ممنوع‌ کنند‌. ‌‌ششم- از تمام‌ کشورها درخواست‌ می‌کند که‌ با هوشیاری‌ ‌از تامین‌‌ فروش‌ و انتقال‌ مستقیم‌ یا غیر مستقیم‌ هرگونه‌ تانک‌ رزمی‌، ‌خودروهای‌ رزمی‌ زرهی‌، ‌سیستمهای‌ توپخانه‌ای‌ با کالیبر بزرگ،‌‌ هواپیماهای‌ جنگنده،‌ ‌هلی‌کوپترهای‌ تهاجمی‌، ‌کشتی‌های‌ جنگی‌،‌ موشکها و سیستمهای‌ موشکی‌ که‌ در فهرست‌ ثبت‌ شده‌ سازمان‌ ملل‌ متحد درباره‌ تسلیحات‌ متعارف‌ برای‌ ایران‌ ‌ مشخص‌ شده‌اند، ‌از قلمروشان‌ یا به‌ وسیله‌ اتباعشان‌ یا با استفاده‌ از کشتی‌ها و هواپیماهای‌ پرچم‌دارشان‌ جلوگیری‌ کنند. ‌همچنین‌ می‌خواهد که‌ این‌ کشورها از تامین‌ هرگونه‌ کمک‌ فنی‌، ‌مالی‌،‌ آموزشی‌‌، سرمایه‌گذاری‌، ‌واسطه‌گری‌، ‌خدمات‌ دیگر و انتقال‌ منابع مالی‌ یا خدمات‌ مرتبط با تامین،‌ ‌فروش‌، ‌انتقال،‌ ‌ ساخت‌ و بکارگیری‌ چنین‌ اقلامی‌ به‌ منظور جلوگیری‌ از افزایش‌ تسلیحات‌ که‌ بی‌ثبات‌ کننده‌ است‌، ‌خودداری‌ کنند‌. ‌‌هفتم- از تمام‌ کشورها و موسسات‌ مالی‌ بین‌المللی‌ می‌خواهد که‌ وارد تعهدات‌ جدید‌ کمک‌ مالی‌ و وامهای‌ اعطایی‌ به‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران‌ نشوند، به‌ استثنای‌ مقاصد انسانی‌ و بخش‌ توسعه‌‌. ‌‌ هشتم- از تمام‌ کشورها درخواست‌ می‌کند که‌ در مدت‌ شصت‌ روز از زمان‌ تصویب‌ این‌ قطعنامه‌ به‌ کمیته‌ درباره‌ گامهای‌ برداشته‌ شده‌ از دیدگاه‌ اجرای‌ کارامد پاراگرافهای‌ دو‌ چهار‌ پنج‌‌ شش‌ و هفت‌ بالا گزارش‌ دهند.‌ ‌‌نهم- عزم‌ خود را اعلام‌ می‌دارد مبنی‌ بر اینکه‌ تعلیق‌ که‌ در پاراگراف‌ دوم‌ قطعنامه‌ هزار و هفتصد و سی‌ و هفت‌ به‌ آن‌ اشاره‌ شد و همچنین‌ راستی‌آزمایی‌ پیروی‌ کامل‌ ایران‌ از الزامات‌ قید شده‌ شورای‌ حکام‌ اژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ به‌ یک‌ راه‌ حل‌ دیپلماتیک‌ ‌ مبتنی‌ بر مذاکره‌ کمک‌ خواهد کرد.‌ راه‌ حلی‌ که‌ تضمین‌ می‌کند برنامه‌ هسته‌ای‌ ایران‌ منحصرا اهداف‌ صلح‌آمیز را دنبال‌ می‌کند. ‌همچنین‌ بر تمایل‌ جامعه‌ بین‌المللی‌ به‌ همکاری‌ مثبت‌ برای‌ چنین‌ راه‌حلی‌ تاکید می‌کند و ایران‌ را تشویق‌ می‌کند که‌ از مفاد بالا تبعیت‌ کند و باردیگر به‌ جامعه‌ بین‌ المللی‌ و آژانس‌ بین‌ المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ بپیوندد. ‌همچنین‌ تاکید می‌کند که‌ چنین‌ ملحق‌شدنی‌ برای‌ ایران‌ مفید خواهد بود‌. دهم- از ادامه‌ تاکید تعهد چین‌، ‌فرانسه‌، ‌آلمان،‌ ‌فدراسیون‌ روسیه،‌ ‌انگلیس‌ و‌امریکا ‌با حمایت‌ نماینده‌ عالی‌ اتحادیه‌ اروپا از یک‌ راه‌ حل‌ مبتنی‌ بر مذاکره‌ برای‌ این‌ مسئله‌ استقبال‌ می‌کند و ایران‌ را تشویق‌ می‌کند که‌ به‌ پیشنهادات‌ ژوئن‌ دوهزار وشش‌ آنها ‌/‌2006‌/‌521‌ که‌ در ضمیمه‌ دوم‌ این‌ قطعنامه‌ الصاق‌ شده‌ است‌ و شورای‌ امنیت‌ سازمان‌ ملل‌ متحد در قطعنامه‌ هزار و ششصد و نود و شش‌ در سال‌ دوهزار و شش‌ از آن‌ حمایت‌ کرد، ملحق‌ شود‌. همچنین‌ با قدردانی،‌ اعلام‌ می‌کند که‌ این‌ پیشنهاد به ‌ایران‌ همچنان‌ روی‌ میز قرار دارد‌. ملحق‌ شدن‌ ایران‌ به‌ این‌ پیشنهاد، رسیدن‌ به‌ یک‌ توافق‌ بلندمدت‌ جامع را ممکن‌ خواهد کرد، تا روابط و همکاری‌ با ایران‌ به‌ وجود آید که‌ بر اساس‌ احترام‌ متقابل‌ باشد و اعتماد جامعه‌ بین‌المللی‌ به‌ ماهیت‌ صرفا صلح‌آمیز برنامه‌ هسته‌ای‌ ایران‌ بدست‌ آید.‌ ‌‌یازدهم- برعزم‌ خود مبنی‌ بر اعمال‌ حاکمیت‌ آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ بار دیگر تاکید می‌کند و قویا از نقش‌ شورای‌ حکام‌ آژانس‌ بین‌ المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ حمایت‌ می‌کند.‌ همچنین‌ از مدیر کل‌ آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ و دبیرخانه‌ آن‌ برای‌ تلاش‌های‌ بی‌طرفانه‌ و حرفه‌ای‌ خود برای‌ حل‌ کردن‌ مسائل‌ حل‌ نشده‌ در ایران‌ در چارچوب‌ آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ تمجید می‌کند. ‌همچنین‌ بر ضرورت‌ تداوم‌ کار آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ برای‌ روشن‌ کردن‌ موضوعات‌ حل‌ نشده‌ مربوط به‌ برنامه‌ هسته‌ای‌ ایران‌ تاکید می‌کند. ‌آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ای‌ که‌ از لحاظ بین‌المللی‌ به‌ عنوان‌ نهاد دارای‌ صلاحیت‌ راستی‌آزمایی‌ توافقنامه‌های‌ پادمان‌ در زمینه‌ منحرف‌ نشدن‌ مواد به‌ سوی‌ مقاصد غیر صلح‌آمیز براساس‌ مقررات‌ آژانس‌ ‌به‌ رسمیت‌ شناخته‌ شده‌ است‌. ‌ ‌‌دوازدهم- از مدیر کل‌ اژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ درخواست‌ می‌کند که‌ در مدت‌ شصت‌ روز ‌گزارش‌ دیگری‌ به‌ شورای‌ حکام‌ آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ و به‌ موازات‌ آن‌ به‌ شورای‌ امنیت‌ سازمان‌ ملل‌ متحد برای‌ بررسی‌ ارائه‌ دهد، مبنی‌ براینکه‌ آیا ایران‌ تعلیق‌ کامل‌ و پایدار تمام‌ فعالیتهای‌ قید شده‌ در قطعنامه‌ هزار و هفتصد و سی‌ و هفت‌ را انجام‌ داده‌ است‌ یا خیر‌ . همچنین‌ اینکه‌ روند پیروی‌ ایران‌ از گامهای‌ الزامی‌ شورای‌ حکام‌ آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ و دیگر مفاد قطعنامه‌ هزار و هفتصد وسی‌ هفت‌ و نیز این‌ قطعنامه‌ چگونه‌ بوده‌ است‌. ‌ ‌‌سیزدهم- تاکید می‌ کند که‌ شورا باید اقدامات‌ ایران‌ را با توجه‌ به‌ گزارشی‌ که‌ در پاراگراف‌ دوازده‌ بالا به‌ آن‌ اشاره‌ شد، بررسی‌ کند. ‌گزارشی‌ که‌ قرار است‌ در مدت‌ شصت‌ روز ارائه‌ شود و‌ الف: ‌ ‌تاکید می‌کند در صورتی‌ که‌ ایران‌ و تا زمانی‌ که‌ ایران‌ فعالیتهای‌ مرتبط با غنی‌سازی‌ و بازفراوری‌ از جمله‌ تحقیق‌ و توسعه‌ را تعلیق‌ کند و آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ آن‌ را راستی‌آزمایی‌ کند، ‌این‌ شورا باید اجرای‌ تدابیر را به‌ حال‌ تعلیق‌ درآورد، تا مذاکرات‌ با حسن‌ نیت‌ به‌ منظور رسیدن‌ به‌ یک‌ نتیجه‌ زودهنگام‌ و مورد پذیرش‌ متقابل‌ ممکن‌ شود. ‌ ب: ‌‌تاکید می‌ کند که‌ این‌ شورا به‌ محض‌ آنکه‌ در پی‌ دریافت‌ گزارش‌ مذکور در پاراگراف‌ دوازده‌ ‌ تشخیص‌ داد که‌ ایران‌ به‌ طورکامل‌ از الزامات‌ خود براساس‌ قطعنامه‌ های‌ مربوط به‌ شورای‌ امنیت‌ سازمان‌ ملل‌ متحد و الزامات‌ شورای‌ حکام‌ آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ پیروی‌ کرده‌ است‌ و شورای‌ حکام‌ اژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ هم‌ آن‌ را تائید کند، ‌باید تدابیر قید شده‌ در پاراگرافهای‌ سه‌، ‌چهار،‌ پنج،‌‌ شش‌، ‌هفت‌ و دوازده‌‌ قطعنامه‌ هزار و هفتصد و سی‌ وهفت‌ و پاراگرافهای‌ دو‌، چهار،‌ پنج،‌ ‌شش‌ و هفت‌ فوق‌ الاشاره‌ را خاتمه‌ دهد‌. ج‌‌: تاکید می‌کند در صورتی‌ که‌ گزارش‌ قید شده‌ در پاراگراف‌ دوازده‌ فوق‌ نشان‌ دهد که‌ ایران‌ از قطعنامه‌ هزار و هفتصد و سی‌ وهفت‌ و این‌ قطعنامه‌ پیروی‌ نکرده‌ است‌، ‌ این‌ شورا باید تدابیر مناسب‌ دیگری‌ بر اساس‌ ماده‌ چهل‌ و یکم‌ فصل‌ هفتم‌ منشور سازمان‌ ملل‌ متحد اتخاذ کند، تا ایران‌ را ترغیب‌ کند که‌ از این‌ قطعنامه‌ها و الزامات‌ آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ پیروی‌ کند و تاکید می‌کند که‌ تصمیمات‌ بیشتر در صورتی‌ که‌ تدابیر بیشتری‌ از این‌ دست‌ ضروری‌ باشند،‌ اتخاذ خواهند شد‌. ‌‌چهاردهم- ‌ تصمیم‌ می‌گیرد که‌ این‌ مسئله‌ را همچنان‌ پیگیری‌ کند‌.