یک کارشناس مسائل استراتژیک با بیان این که آمریکا فاقد توانمندی لازم برای اقدام نظامی و مهندسی نظام بین‌الملل است،‌گفت: جمهوری خواهان آمریکا در حال تصفیه داخلی و پوست اندازی هستند. «رضا سراج» با بیان این که نومحافظه کاران جمهوری خواه پس از پیروزی در انتخابات 2000 میلادی تلاش کردند با ایجاد جهانشمولی آمریکایی‌، مهندسی نظم هژمونیک و تحمیل برتری و رهبری آمریکا بر جهان و همچنین ایجاد تغییرات بنیادین در مناطق استراتژیک جهان، به ویژه منطقه خاورمیانه، محیط بین‌الملل را به طور کامل تحت تاثیر اهداف راهبری خود قرار دهند، یادآور شد: اما شکست راهبردهای آمریکا در خاورمیانه، رشد بیداری اسلامی در منطقه و شکست رژیم جعلی اسرائیل در برابر مقاومت اسلامی در جنگ 33 روزه پیامدهای بسیار مهمی را به منصه ظهور رسانید. وی در گفتگو با خبرگزاری فارس اظهار داشت: خارج شدن ابتکار عمل از دست کاخ سفید و پایان تاثیر‌گذاری مطلق آمریکا بر محیط بین‌الملل، تاثیرپذیری سیاست‌های آمریکا از محیط بین‌الملل و به ویژه منطقه خاورمیانه و شکل‌گیری رویکرد و گفتمان جدید در آمریکا را از جمله این پیامدها خواند و افزود: پیامد سوم که در واقع شکل گیری گفتمان ضد جنگ و رویکرد به مذاکره و تعامل با کشورهای هدف است، در حقیقت برآیند پیامد اول و دوم می‌باشد. این کارشناس مسائل استراتژیک اضافه کرد: دموکرات‌ها به عنوان جناح رقیب جمهوری خواهان، با اتخاذ گفتمان ضد جنگ و تاکید بر مذاکره و تعامل با کشورهای هدف، به جای راهبرد نظامی گرایانه، از یک سو گفتمان خود را در داخل آمریکا به گفتمان مسلط تبدیل کردند و از سوی دیگر با مدیریت بر افکار عمومی، توانستند در انتخابات کنگره و سنا بر حریف نومحافظه‌کار خود فائق آیند. وی با بیان این که جمهوری خواهان در ارزیابی از نتایج انتخابات کنگره و سنا و پایگاه اجتماعی خود، به این جمع بندی رسیدند که در یک بازی باخت - باخت قرار گرفته‌اند، باخت در محیط داخلی ایالات متحده و همچنین باخت در محیط بین‌المللی و از این رو تلاش برای بازیابی جمهوری خواهان در دستور کار قرار گرفت، اظهار داشت: در این راستا به نظر می‌رسد جمهوری خواهان در آستانه انتخابات 2008 با طراحی بازی برد - برد درصدد کسب موفقیت در انتخابات آتی و حفظ قدرت خود می‌باشند. سراج با ذکر این نکته که جناح جمهوری خواه در اولین گام از بازی مورد نظر خود تصفیه داخلی را در دستور کار قرار داد، افزود: برکناری عناصر جنگ سالار مانند رامسفلد و جان بولتون از مسند وزارت دفاع و نمایندگی آمریکا در سازمان ملل، عملاً جناح افراطی نومحافظه‌کاران به رهبری دیک چنی را تعدیل کرد. به گفته وی، تعدیل افراطیون و حذف آنان از دولت بوش، زمینه را برای «ریکاوری» و بازیابی جمهوری خواهان فراهم می‌کند. این کارشناس مسائل استراتژیک، تغییر راهبرد و گفتمان دولت بوش را گام دوم جمهوری‌ خواهان در بازی برد - برد خواند و گفت: رویکرد نومحافظه کاران به راهبرد مهار ایران به جای اقدام نظامی و متمایل شدن به گفتمان تعامل و مذاکره، در واقع بازی کردن به سبک و شیوه رقیب دموکرات‌ است. سراج با بیان این که جمهوری‌ خواهان با این رویکرد دو هدف عمده را تعقیب می‌کنند، افزود: آنان از یک سو درصدد خلع سلاح رقیب دموکرات‌ خود می‌باشند و از سوی دیگر با سد کردن یکه تازی دموکرات‌ها پایگاه اجتماعی خود را در بین نخبگان و افکار عمومی بازسازی می‌کنند. وی گام سوم را میدان دار کردن کاندولیزا رایس وزیر خارجه آمریکا عنوان کرد و گفت:‌ جمهوری خواهان با میدان دادن به وی و واداشتن رابرت گیتس وزیر دفاع و برخی از اعضا شورای روابط خارجی به همکاری با او عملاً در حال ساماندهی جناح معتدل‌تری نسبت به افراطیون جنگ سالار می‌باشند. این کارشناس مسائل استراتژیک ادامه داد: این جناح به رهبری خانم رایس وظیفه دارد، تغییرات راهبردی و گفتمان مذاکره و تعامل را تدریجاً بر سیاست خارجی آمریکا حاکم کند. سراج اضافه کرد: اعتراف رایس به اشتباهات آمریکا در 27 سال گذشته در مقابل ایران و اعلام آمادگی کاخ سفید برای چرخش 180 درجه‌ای سیاست‌های خود و همچنین درخواست از جمهوری اسلامی ایران برای حضور در نشست چند جانبه بغداد و مذاکره درخصوص عراق، ناظر بر حاکم شدن تغییرات تدریجی مورد نظر جمهوری خواهان می‌باشد. وی گفت: به نظر می‌رسد فراهم کردن شرایط لازم برای حضور کاندولیزا رایس به عنوان چهره به ظاهر معتدل، به نسبت عناصر افراطی‌تر در عرصه انتخابات ریاست جمهوری، گام چهارم بازی برد - برد جمهوری خواهان است. جمهوری خواهان با احساس نگرانی از تلاش‌های دموکرات‌ها، به ویژه خانم هیلاری کلینتون تلاش می‌کنند از یک سو محیط داخلی آمریکا را با اقدامات مذکور به صحنه ب‍ُرد و پیروزی خود تبدیل کنند و از سوی دیگر با تاکید بر راهبرد مهار و وادار کردن کشورهای هدف، به خصوص ایران به مذاکره، محیط خاورمیانه را به صحنه بُرد و تضمین پیروزی خود در انتخابات 2008 مبدل کنند. وی در پاسخ به این پرسش که تهدید به اقدام نظامی علیه ایران در کدام قسمت از پازل تحلیلی قرار می‌گیرد؟ خاطرنشان کرد: تهدید به اقدام نظامی، رویکرد تمام نومحافظه‌کاران نیست و امروز بر خلاف سال 2001 و 2003 (حمله نظامی به افغانستان و عراق) نومحافظه‌کاران یکدست و یک نظر نمی‌باشند. سراج افزود: تهدید به حمله نظامی علیه ایران در واقع متوجه تلاش‌های مذبوحانه جناح افراطی‌تر نومحافظه کاران به رهبری دیک چنی و فشار لابی صهیونیسم می‌باشد. آنان از این طریق درصدد تحت الشعاع قرار دادن ناکامی‌ها و شکست‌های پی در پی خود می‌باشند. این کارشناس مسائل استراتژیک، تهدید به حمله نظامی و بزرگ نمایی آن را جنگ روانی دموکرات‌ها برای از بین بردن پایگاه اجتماعی نو‌محافظه‌کاران عنوان کرد و گفت: نومحافظه‌کاران برای مهار جمهوری اسلامی ایران و وادار کردن آن به مذاکره (در راستای بازی برد - برد) نیازمند همراهی و مساعدت همه‌جانبه کشورهای اروپایی می‌باشند. از این رو با تهدید به حمله نظامی علیه ایران، سعی می‌کنند اروپایی‌ها را وادار کنند تا تلاش‌ خود را برای اجرایی کردن راهبرد مهار ایران مضاعف ساخته و فشارهای اثربخش اقتصادی و سیاسی را به ایران وارد کنند. سراج با بیان این که تهدید به حمله نظامی علیه ایران در حقیقت ناظر بر ایجاد فضای مانور لازم برای تجدیدنظر طلبان هواخواه لیبرالیسم در داخل ایران می‌باشد، اظهار داشت: نومحافظه‌کاران در این انگاره‌اند که تهدید ایران به حمله نظامی و ایجاد بحران کاذب، امکان تحرک بیشتر را به تجدیدنظر طلبان خواهد داد و آنان نیز می‌توانند فضای سیاسی داخل ایران را دچار دوگانگی و شکنندگی کنند. این کارشناس مسائل استراتژیک در پایان تصریح کرد: اگرچه هوشیاری و آمادگی برای مقابله با اقدام احتمالی دشمن لازم و ضروری است، اما نباید در دام عملیات روانی نظام سلطه و تلاش‌های مرعوبانه ساده لوحان و قدرت طلبان گرفتار آمد. سراج افزود: معادلات داخلی آمریکا که به آنها اشاره شد، نشان می‌دهد آمریکا فاقد توانمندی لازم برای اقدام نظامی و مهندسی نظام بین‌الملل می‌باشد و این قدرت سلطه‌گر در شرایط استیصال قرار گرفته است.