چند وقتی است دولتمردان امریکا دچار سرگیجه ی سیاسی شده اند. آنان از اتخاذ یک استراتژی واحد در برابر چالشهای منطقه و رویارویی با بحرانها عاجز مانده و سیاستمدارانشان هر یک ساز عقب نشینی را می نوازند. دموکراتهای بدون طرح و برنامه از این سو به آن سو پرتاب میشوند و نومحافظه کاران جنگ طلب در باتلاقی که خود ساخته اند فروتر و فروتر می روند. از بین تمامی این ماجراها افشای گزارشات متعدد رسمی و غیر رسمی پتک بر پتک می کوبد و آمریکای ابرقدرت را دچار مضامحه و تشویش میکند تا آنجا که نخست وزیر عراق حتا از گفتگو با بوش طفره میرود و او را به خاطر تضعیف دولت عراق به انتقاد میگیرد. در واقع ناظران سیاسی انتشارگزارش محرمانه مشاورعالی‌امنیت ملی آمریکا در رسانه- های غربی در روزگذشته که مصادف با اولین دور گفت و گوهای بغداد و واشنگتن بود، را عامل این واکنش سیاسی مالکی میدانند. در این بین افکار عمومی عراق امیدوارند نخست وزیرعراق بتواند رییس جمهور آمریکا را به مطالبات عراق برای خروج اشغالگران و واگذاری مسوولیت امنیت به نیروهای عراقی و مشارکت کشورهای همجوار در ایجاد ثبات در عراق متقاعد کند. افکارعمومی عراق بر این باورند که اگر نخست وزیرعراق بتواند خواسته‌های خود را بر رییس جمهور آمریکا تحمیل کند امکان ایجاد ثبات و امنیت در عراق وجوددارد اما اگر عکس آن اتفاق بیفتدعراق در راه ناهموارتری خواهد افتاد. اما از این بدبین هستند که بوش به مطالبات عراق بی‌اعتنایی کرده و دولت المالکی را تحت فشارهای تازه قرارداده و عراق را به سوی تجارب تازه سیاسی کاخ سفید کشاند. سیاستهای امریکا در عراق چنان با شکست مواجه شده است که به نقل از مشاور امنیت ملی امریکا ، این کشور قدرت کنترل جریانات عراق را از دست داده است و تنها میتواند به نقش تاثیرگذاری بر حوادث بیاندیشد. با توجه به مطالب پیشگفته در شرایط حاضر برگ برنده ماجراهای خاورمیانه در دست ایران است .در واقع نقش غیر قابل انکار ایران در تامین امنیت منطقه و کاهش بحرانهای موجود چنان برجسته مینماید که تریتا پارسی تحلیلگر سیاسی نشریه سان چاپ امریکا و رییس موسسه ملی ایران و امریکا میگوید : موقعیت ایران در منطقه به مراتب بسیار مقتدرانه تر و قدرتمندتر از دهه ی گذشته است و موقعیت امریکا به مراتب متزلزل تر از دهه ی گذشته است و حال با این توصیف چگونه میتوان انتظار داشت کشوری که نتوانسته بود با آن اقتدار دهه ی 90 ایران را منزوی کند و نقش آن را در خاورمیانه تضعیف کند ، اکنون بتواند با این حال ضعیف این کشور قدرتمند را به انزوا و ضعف بکشد؟ و سیاستمدارانی چون کیسینجر، پاول ، بیکر و حتا استفان هادلی در گزارشات خود گفتگوبا ایران را توصیه میکنند و راه خروج از باتلاق عراق و بلکه حل مشکلات خاورمیانه از لبنان تا فلسطین و سرزمینهای اشغالی را گفتگو با تهران برمیشمارند. حال آیا ایران میتواند با تکیه بر توان سیاسی خود به ایفای نقش در این منطقه با حفظ منافع ایران ، منطقه و جهان اسلام بپردازد؟ با توجه به سابقه ی کهنه سیاستمداران امریکا به ایجاد تفرقه در بین شیعه و سنی به عنوان یک راه حل غیر انسانی، توجه به همگرایی تشیع و تسنن در سیاستگزاری ها بسیار مهم است. همچنین برخورداری از یک سیاست واحد در برابر رویدادها و همگرایی سیاسی در داخل کشور نیز از اهمیت والایی برخوردار است. باید توجه داشت که فرصتهای سیاسی تکرار نمی شوند و اگر این فرصت نیز چون افغانستان از دست برود، سالها منطقه در گرداب حوادث خونبار و گسترش نامنی ها فروخواهد رفت.ذر این ارتباط ، محمد عبدالجبار شبوط روزنامه‌نگار و تحلیل گر سیاسی برجسته عراقی طی اظهار نظر درباره سخنان آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص راهبرد ایجاد امنیت در عراق گفته‌ است: آیت الله خامنه‌ای علت اصلی مشکل عراق را سیاستهای آمریکا دانسته که از طریق واسطه‌ها در عراق اجرا می‌شود و خروج اشغالگران را از عراق گام نخست برای ایجاد امنیت در عراق برشمرده است.