سایت عملیات روانی- فیلم «امنیت» از مجموعه چهارگانه «تصویرفردا» به تهیه کنندگی جان مارکس، رییس «مرکز تحقیقات زمینه‌های مشترک» به مناقشه فلسطینی‌ها و صهیونیست‌ها می‌پردازد. اگر به اظهارات مقامات سیاسی، امنیتی وجاسوسی رژیم صهیونیستی توجه کنیم متوجه می‌شویم که این مناقشه یک شبه حل خواهد شد اگر امنیت اسراییل تأمین شود. صهیونیست‌ها و فلسطینی‌ها هر دو می‌گویند که زندگی روزمره‌شان از ترس حملات طرف مقابل به جهنم تبدیل شده است. خانواده‌های اسراییلی ادعا می‌کنند وقتی فرزندانشان از خانه خارج می‌شوند، مطمئن نیستند سالم به خانه باز خواهد گشت و سوار شدن به اتوبوس یا رفتن به رستوران کاری خطرناک محسوب می‌شود. فلسطینیان نیز از یأس و سرخوردگی ناشی از فقدان امنیت به دلیل حملات متناوب صهیونیست‌ها و بازدید سرزده سربازان اسراییلی از خانه‌هایشان در اواخر شب برای تحقیر و دستگیری جوانانشان سخن می‌گویند. برای برخی فلسطینیان، حمله به صهیونیست‌ها واکنشی در برابر این قبیل تحقیرهای آنان است و عده‌ای دیگر ناامیدی را علت آن می‌دانند. اما با بررسی عمیق‌تر، همانگونه که تهیه کنندگان فیلم انجام داده‌اند، در می‌یابیم که حتا با تأمین امنیت اسراییل و خاتمه یافتن حملات فلسطینیان، اشغالگری صهیونیست‌ها پایان نمی‌یابد، شهرک‌های صهیونیست‌نشین تخلیه نمی‌شود، فلسطینی‌ها همچنان در اردوگاه‌ها خواهند بود و حاکمیت اورشلیم به راحتی به خطر نخواهد افتاد همینطور تحقیر فلسطینی‌ها از سوی سربازان اسراییلی پایان نمی‌یابد. مسأله امنیت – که شامل امنیت فلسطینیان نیز می‌شود – موضوعی است که پرداختن به آن نیازمند رویکردی کلی‌نگر است. تهیه کنندگان چهارگانه «تصویرفردا» نیز با توجه به چنین رویکردی به مبنایی‌ترین موضوع در این مناقشه یعنی شناسایی موجودیت اسراییل از سوی همسایگانش و به ویژه فلسطینی‌ها پرداخته‌اند. آنها تلاش فراوانی برای توضیح این که این موضوع نگرانی عمیق صهیونیست‌هاست، مصروف داشته‌اند. از دیدگاه اسراییلی‌ها حمله فلسطینیان به آنان تنها یک حمله نیست بلکه بیانیه‌ای سیاسی مبنی برعدم شناسایی موجودیت اسراییل است. فلسطینی‌ها در فیلم پاسخ قانع کننده‌ای برای این موضوع ارایه می‌کنند. اعضای دولت و مجلس فلسطین و نیز شخصیت‌های سیاسی و مذهبی به صراحت در این زمینه اظهار می‌دارند که خواهان کشور مستقل فلسطینی هستند. این رویکرد کلی‌نگر، تهیه کنندگان فیلم را به سوی موانع واقعی در این کشمکش سوق می‌دهد. برای مثال فیلم وجود شهرک‌های صهیونیست نشین در سرزمین‌های فلسطینیان را به عنوان یک ابتکار سیاسی که براساس دیدگاه تنگ‌نظرانه صهیونیست‌ها در مورد حق خدادادی آنان دنبال شده، ترسیم می‌کند. اما وقتی با شهرک نشینان صحبت می‌شود، آنها می‌گویند که حاضرند به خاطر برقراری صلحی پایدار شهرک‌ها را تخلیه کنند. فیلم «تصویر فردا» همچنین نشان می‌دهد که آوارگان فلسطینی نیز مایلند در ازای بازگشت به سرزمینشان و زندگی در صلح و در کشوری واقعاً مستقل از برخی خواسته‌های خود دست بکشند. در فیلم نشان داده می‌شود که در بسیاری از مناطق سطح زندگی مردم را می‌توان به نحو قابل توجهی بهبود بخشید حتا در اورشلیم که جدی‌ترین مورد اختلاف بین دو طرف است. بدون شک مناقشه فلسطین و رژیم صهیونیستی از طریق راه‌های فنی در برخورد با مسایل امنیتی حل و فصل نخواهد شد. رویکرد کلی‌نگر مستلزم وجود اراده سیاسی برای یافتن راه‌های واقعی برای مشکلات واقعی است. تهیه کنندگان فیلم «تصویر فردا» به ما نشان می‌دهند که چنین راه‌حل‌هایی وجود دارد. هم‌اکنون این وظیفه رهبران دو طرف است که ثابت کنند اراده لازم برای پیمودن جاده ناهموار حل وفصل مسایل به شیوه‌ای همه جانبه و جدی را دارا هستند.