چارلی ریس سایت عملیات روانی- دولت رژیم صهیونیستی از آمریکا خواسته است برای عقب‌نشینی از غزه 2/2میلیارد دلار علاوه بر کمک سالیانه 3 میلیارد دلاری از پول مالیات دهندگان آمریکا را به این رژیم بپردازد. از دست مردم آمریکا کاری ساخته نیست و قرارداد از پیش امضا شده است. هر چیزی که اسراییل از واشینگتن بخواهد به دست می‌آورد. با این حال مردم آمریکا به دلایلی این بار باید در برابر این تاراج وقیحانه خزانه‌مان به دست اسراییل و حامیان آمریکایی‌اش اعتراض کنند. نخست این که شارون نخست وزیر رژیم صهیونیستی به صورت یکجانبه تصمیم به عقب‌نشینی از غزه گرفته است. این کار برخلاف طرح صلح رییس جمهور بود و شارون از ابتدا توجهی به آن نکرد. در کجای دنیا رسم است دولتی به طور یکجانبه تصمیمی اتخاذ کند و صورتحسابش را برای مالیات دهندگان آمریکایی بفرستد؟ ما هیچ نفعی از عقب‌نشینی نمی‌بریم. علاوه بر این، مشاور شارون در مصاحبه‌ای با یک روزنامه صهیونیستی فاش کرد که عقب‌نشینی از غزه تنها بهانه‌ای برای عقب کشیدن از مذاکرات جدی صلح است. برای یک رییس جمهور عادی چنین اقدامی از سوی شارون باید غیرقابل قبول باشد و درخواست وی از ما را می‌بایست یک توهین تلقی کند. اما جرج بوش وقتی پای اسراییل به میان می‌آید، همانندکنگره به یک بازیچه تبدیل می‌شود. به این دلیل است که به رغم این همه مشکلات کشور، کسری بودجه و بدهی‌ها، دولت در دهه گذشته بالغ بر 90 میلیارد دلار کمک بلاعوض به اسراییل تقدیم کرده است. اگر بوش تسلیم این درخواست شود، ما مالیات دهندگان 227 هزار دلار بابت هر یهودی شهرک‌نشین باید بپردازیم. ما در معاهده کمپ دیوید نیز در دهه 1970، چهار میلیارد دلار به اسراییل دادیم تا از مصر خارج شود و از آن زمان تاکنون سالی 2 میلیارد دلار رشوه بابت امضای قرارداد به مصر می‌دهیم. لابی صهیونیستی در آمریکا به خود حق می‌دهد هر آنچه می‌خواهد مطالبه کند. اما تقصیر آنها نیستند. مقصر نمایندگان کنگره و سناتورهای ما هستند که به سوگند خدمت خود و به مردم خیانت می‌کنند تا صهیونیست‌هایی را راضی نگهدارند که ثابت شده نه تنها کارآمد نیستند بلکه کینه‌توز و انتقام‌جو می‌باشند.