سایت عملیات روانی_به نظر می رسد که توطئه ای در حال شکل‌گیری است و آمریکا که هیچ یک از سه نامزد معرفی شده از طرف آسیا را نمی‌پسندد، می خواهد با ایجاد بحران، در لحظه آخر نامزد مورد نظر خود را معرفی کند. البته این امر نه به خاطر زیرکی آمریکائیان، بلکه نشانه گسیختگی دیپلماسی آمریکاست. خبرگزاری «ریانوواستی» در بخش تفاسیر سیاسی خود می نویسد، نشست وزرای خارجه پنج کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد که هفته گذشته پشت درهای بسته در رابطه با جانشین بعدی کوفی عنان در سمت دبیر کلی سازمان ملل برگزار شد، هیچ نتیجه‌ای به همراه نداشت. سرگی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه اعلام داشت نظر روسیه مبنی بر اینکه از نامزدی از طرف آسیا حمایت خواهد کرد، همچنان به قوت خود باقیست. روند انتخاب دبیر کل سازمان بدین صورت است که شورای امنیت یک نامزد را به مجمع عمومی سازمان معرفی می‌کند و مجمع نیز این شخص را تایید یا رد می‌کند. به نوشته این خبرگزاری، در حال حاضر بان کی مون، وزیر امور خارجه کره جنوبی در صدر قرار دارد، او تنها یک مخالف دارد، اما سایرین مخالفین بیشتری دارند. جایگاه دوم به شاشی تارور، معاون کوفی عنان از هند و مکان سوم به وزیر امور خارجه تایلند تعلق دارد که سرنوشت او بعلت سرنگونی رژیم این کشور فعلا مشخص نیست. نامزدهایی هم از اردن و سریلانکا وجود دارند که از شانس بسیار کمی برخوردارند. «ریانوواستی» می‌نویسد، 5 سال پیش هنگام انتخاب مجدد کوفی عنان به ریاست سازمان ملل، در شورای امنیت و در کل در سازمان ملل بطور غیر رسمی چنین توافقی حاصل شد که جانشین نماینده آفریقا، باید نماینده ای از طرف آسیا باشد. این مسئله منطقی است، چرا که مسلما سازمان ملل متحد نباید تنها در دست اروپائیان و یا آفریقایی ها باشد. در نهایت این رسم قدیمی سازمان ملل نیز همچنان وجود دارد که دبیر کل نباید نماینده یکی از ابرقدرت ها باشد که در این سازمان و در سطح جهان نیز بدون این مسئله، از اولویت های بسیاری برخوردارند. لازم به ذکر است که شورای امنیت نامزدی را مطرح می کند که برای همه قابل پذیرش است و اگر مناسب نباشد او را انتخاب نمی کنند یا اینکه نامزد مورد نظر با حداقل برتری ها انتخاب می شود که این مسئله بدتر است و مشروعیت سازمان ملل را زیر سوال می برد. در شرایط کنونی و با توجه به جو حاکم بر مجمع عمومی سازمان ملل و قدرت یافتن کشورهایی که پیشتر جهان سومی گفته می شدند، بنظر می‌رسد اگر نامزد قاره آسیا، حال هر کس که میخواهد باشد، انتخاب نشود، شورای امنیت کنونی بسیار ناکارآمدتر جلوه خواهد کرد. مفسر این خبرگزاری می افزاید، جریانات در داخل شورای امنیت پیچیده است: موضوع اینجاست که هیچ یک از پنج قدرت دارای حق وتو، نباید مخالفتی با نامزدها داشته باشند. این در حالیست که برای خانم وایرا ویکه فرایبرگا، رئیس جمهور لتونی حداقل یک وتو از سوی روسیه وجود دارد. برای بسیاری از روس ها، نامزدی وی اقدامی توهین آمیز و ضد روسی میباشد، البته طرف دیگر قضیه این است که در مقابل روسیه، تلاش دیگری برای فلج نمودن سازمان ملل، اگر نگوییم نابود کردن کلی آن، وجود دارد. این میراث روزهایی است که آمریکا فکر می کرد سازمان ملل متحد تنها مزاحم جنگ در یوگسلاوی و عراق است. برای افراد با تجربه در دیپلماسی داخلی سازمان ملل، مشخص است که توطئه ای در حال شکل گیری است: آمریکا سه نامزد معرفی شده از طرف آسیا را نمی‌پسندد و می خواهد با ایجاد این بحران، در لحظه آخر نامزد مورد نظر خود را معرفی کند، برای مثال، چان هن چی، سفیر سنگاپور در آمریکا که در نظر اول نامزدی‌اش چندان مهم جلوه نمی‌کند. او هر چند متولد آسیاست، ولی سالهاست در آمریکا زندگی می کند. دیدگاه دیگری نیز وجود دارد، مبنی بر اینکه این امر نه به خاطر زیرکی فوق العاده آمریکا، بلکه برعکس، نشانه گسیختگی دیپلماسی آمریکاست. زیرا ایجاد وضعیت «آمریکا مخالف آسیا» به اضافه وضعیت موجود «آمریکا مخالف جهان اسلام»، حتی اگر وضعیت «آمریکا مخالف سازمان ملل» را کنار بگذاریم، بدبختی بزرگی برای ایالات متحده آمریکا بشمار می رود. پس از تجربه کوفی عنان که در زمان خود «نامزد مورد نظر آمریکا» پس از عدم توافق اعضای دائم شورا در مورد یک فرد مشخص محسوب می شد، آیا می‌توان دبیر کل مطیع دیگری برای سازمان ملل انتخاب کرد؟