سایت عملیات روانی_برخی تحلیلگران با اعتراف به نتایج ناگوار هرگونه تحریم علیه ایران به آمریکا پیشنهاد می دهند تا ضمن تجدید نظر در سیاستهای خصمانه خود در مورد ایران، دست از تحریم این کشور بردارد و وارد گفتگوی واقعی با ایران شود. در تحلیل روزنامه چینی آسیا تایمز آمده است :جورج بوش رئیس جمهوری آمریکا خواستار تحریمهای چندجانبه علیه ایران است، در حالی که تحریمها در ترساندن ایران کارساز نخواهند بود ، اما در واقع دربر دارنده نتایج بدی برای آمریکا و جهان خواهد بود. نویسنده این تحلیل خاطر نشان می کند: تحریمهای اقتصادی تنها اهداف آنها را در شرایط بسیار خاص برآورده می کند. واشنگتن باید در مورد سیاست کلی خود نسبت به این کشور تجدید نظر کند. در ادامه این تحلیل آمده است : آمریکا از سال 1979 تاکنون ایران را تحت تحریم نگاه داشته، اما این تحریمها کارساز نبوده اند. هرگاه که آمریکا تلاش کرده تا علیه این کشور پیچ و مهره های خود را سفت کند، اما حس ناسیونالیستی در این کشور افزایش یافته است. نویسنده تصریح می کند : تنها نتیجه تحریم آمریکا، به تاخیر انداختن توسعه منابع انرژی در ایران بوده است.نفت و گاز طبیعی این کشور هم اندازه عربستان سعودی است و این در حالی است که آمریکا تلاش کرده تا مانع توسعه میدانهای نفتی آزادگان و یادآوران در ایران شود و همه سیاستهای وی دسترسی به نفت و گاز آن را به تاخیر انداخته و همین امر اسباب افزایش بهای انرژی را فراهم آورده است. ادامه مانع تراشی برای توسعه نفت و گاز ایران می تواند صادرات نفت ایران را طی دهه آتی کاهش دهد. آسیا تایمز می افزاید : سیاست آمریکا بر مبنای یک فرضیه است و آن هم این است که کاهش صادرات نفت و گاز ایران به درآمد ایران آسیب وارد می کند، اما سیاست خاورمیانه ای آمریکا در واقع بهای نفت را افزایش داده که ممکن است، درآمد ایرانیها را نیز، هر چند با صادرات کمتر، افزایش داده باشد. در ادامه این تحلیل آمده است : تحریمهای اقتصادی هزینه سنگینی برای آمریکا خواهد داشت. علم اقتصاد به ما می گوید که تهیه کمتر مواد به معنای افزایش قیمت برای همه است. بازار نفت به طور الزامی یک بازار جهانی است.آمریکا با تحریم ایران نمی تواند نفت و گازآن را خریداری کند، اما اگر منابع انرژی ایران وارد بازار شود، این مسئله در مقابل دسترسی هر چه بیشتر آمریکا به نفت را از کشورهای دیگر و با بهای پایین تر جهانی فراهم می کند. همچنین گاز طبیعی ایران می تواند زمانی برای اروپا مورد استفاده قرار گیرد و وابستگی آن به گاز روسیه را کاهش دهد. در دسترس بودن منابع انرژی ایران می تواند اختلاف رو به افزایشی را برای قیمت و امنیت انرژی در دهه آینده ایجاد کند. نویسنده این تحلیل در بخش دیگری به هزینه های سیاسی تحریم ایران اشاره می کند و می نویسد: اقدامهای آمریکا علیه ایران سبب شده تا گروههای حد وسط ایرانی احساس نا امنی بیشتری کنند. ایرانیها حمایت آمریکا از عراق را در طول جنگ ایران و عراق فراموش نکرده اند. همچنین از حضور نظامی آمریکا در افغانستان، عراق، قطر، عربستان سعودی و جمهوریهای آسیای میانه احساس امنیت نمی کنند. بنابراین تحریمها ،حس ناسیونالیستی مردم ایران را تقویت می کند. آسیا تایمز ادامه می دهد : در هر حال شورای امنیت حتی برای تحریمهای محدود علیه ایران رای نخواهد داد، زیرا چین و روسیه چنین اقدامی را وتو می کنند.حتی اگر تحریمها برای مسدود کردن سرمایه های مقامهای ایرانی از سوی سازمان ملل مورد پذیرش قرار گیرد، اما ایران همچنان به حرکت خود ادامه خواهد داد. ایران زمان و تکنیکهایی برای آمادگی در رویارویی با چنین موقعیتهایی در اختیار داشته است. نویسنده اعتراف می کند که همه تحریمها حتی تحریمهای جامع اشکالاتی دارند و مهمتر از همه آنکه این اطمینان وجود دارد که ایران به هرگونه تحریم سازمان ملل یا ائتلاف به رهبری آمریکا با توقف صادرات نفتی خود تا 50 درصد، افزایش بهای نفت تا بیش از 100 دلار در هر بشکه پاسخ خواهد داد. توقف کلی صادرات نفت ایران ( 3.2 میلیون بشکه در روز) بهای نفت را تا بالاتر از 150 دلار در هر بشکه افزایش خواهد داد. در ادامه تحلیل آسیا تایمز آمده است: اگر درگیری دیگری در خاورمیانه به راه افتد، حاکمان عرب همگام با احساسات مردم خود به ایران در توقف صادرات نفت خواهند پیوست. هوگو چاوز رئیس جمهوری ونزوئلا نیز به آنها می پیوندد و حتی ممکن است پیچیدگیهای بیشتری را برای بازار جهانی انرژی و اقتصاد جهان ایجاد کند. نویسنده در پایان به عنوان راهکار پیشنهاد می دهد : آمریکا باید تهدید ایران را به ویژه به طور آشکارمتوقف کند. دیدگاه ایران را بفهمد ( نه اینکه الزاما با آن موافقت کند)،غرور افراطی خود را کاهش دهد و در گفتگوی واقعی با ایران شرکت کند. ایران وسیله ای خواهد بود که به آمریکا اجازه می دهد بیشتر مشکلات را که در خاورمیانه با آن روبرو است، حل کند. مشکلاتی همچون برقراری صلح و ثبات در منطقه، و تقویت منابع انرژی جهانی.