نویسنده: گرت پورتر سایت عملیات روانی_ جورج بوش پیش از پاسخ ایران به بسته پیشنهادی ، مطمئن بود که تهران آن را رد خواهد کرد. به همین دلیل حتی قبل از این که ایران پاسخ خود را به سفیران کشورهای انگلیس، فرانسه، آلمان، روسیه، چین و آمریکا بدهد، دولت بوش بررسی‌های خود را جهت تصویب تحریم علیه ایران شروع کرده بود. واشنگتن پست در همین ارتباط گزارش داده بود که دولت بوش روز یکشنبه گفت و گوهایی را با مقامات رسمی فرانسه، انگلیس و آلمان برای تحریم ایران آغاز کرد. آنچه که در ظاهر بصورت یک مذاکرات چند جانبه برای حل موضوع هسته‌ای ایران به نظر می‌رسد، در واقع از قبل توسط دولت بوش به عنوان حربه‌ای بود تا سیاست چندجانبه را که به عنوان مانعی بر سر راه تندروهای دولت آمریکا است، متوقف کند. انگلیس، فرانسه و آلمان که مذاکرات با ایران را در سال ‪ ۲۰۰۳‬شروع کردند، به این نتیجه رسیده بودند که تضمین امنیتی به ایران اساس هر گونه موافقتنامه است. بسیاری فراموش کرده‌اند که در موافقتنامه بین ایران و سه‌کشور اروپایی در پاریس که سال ‪ ۲۰۰۴‬امضا شد، تعهد شده است که به موارد امنیتی ایران رسیدگی شود. تابستان گذشته سه کشور اروپایی سعی کردند تا از دولت بوش تضمین‌امنیتی برای ایران بگیرند. در مصاحبه مطبوعاتی که مشترکا توسط رایس و دوست بلازی وزیران خارجه آمریکا و فرانسه انجام شد، وزیر خارجه فرانسه گفت که باید مساله امنیت کشور ایران را با ایرانیان بررسی کنند و برای این امر نیاز به آمریکا وجود دارد. سه کشور اروپایی و دولت بوش توافق کردند در صورتی که ایران سه کار را انجام دهد ، از تحریم ایران در شورای امنیت جلوگیری و مذاکرات را جهت دادن امتیازاتی آغاز می‌کنند. توقف همیشگی غنی‌سازی اورانیوم، اجرای پروتکل الحاقی و حل مسائلی که بین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و ایران وجود دارد، سه درخواست از آن کشور بود. معنای این پیشنهاد این است که ایران مهمترین برگ برنده درمذاکرات را اول از دست بدهد و بعد مذاکرات شروع شود. در این بسته پیشنهادی اشاره مستقیم به تضمین امنیتی به ایران نشده ولی حمایت از یک گردهمایی از کشورهای منطقه و کشورهایی که مایل هستند، مطرح شده که به کشورهای شرکت‌کننده تضمین می‌دهد که تمامیت ارضی و استقلال آنها حفظ شود. کاندولیزا رایس، وزیر خارجه آمریکا در مصاحبه با فاکس نیوز در ماه می‌گفت که مساله تضمین امنیت ایران مطرح نشده است که کاملا گمراه‌کننده است. یک دیپلمات اروپایی به رویتر گفته بود که تنها دلیلی که از واژه تضمین امنیتی استفاده‌نشده، مخالفت واشنگتن نسبت به‌این مساله بوده است. محمد جواد ظریف سفیر ایران در سازمان ملل روز ‪ ۲۷‬ماه می‌اعلام کرد که این بسته پیشنهادی باید به مسائلی که جنبه بنیادی برای ایران دارند، توجه کند. این نشان می‌دهد که ایران همانطوری که در پیشنهاد سری به دولت بوش در سال ‪ ۲۰۰۳‬قید شده، آماده معامله بود. اروپاییها، چین و روسیه از اول می دانستند که نتیجه این مذاکرات شکست می‌خورد مگر اینکه آمریکا به ایران تضمین امنیتی بدهد. یکی از مقامات رسمی اروپا روز اول ماه ژوئن به رویتر گفته بود: ما نه هویج بزرگ و نه چماق بزرگ داریم تا ایرانیان را وادار به همکاری کنیم البته اگر آنان مایل باشند. برخلاف میل تمامی اعضای شش کشور که فکر می‌کردند یک پیشنهاد واقعی می‌تواند ایران را وادار به همکاری کند، دولت بوش از اول مقاصد کاملا متفاوت داشت. برنامه دولت بوش این بود که از سیاست چندجانبه جلوگیری کند. آنها می‌دانستند که ایران این پیشنهاد را رد می‌کند و بعد هرچه که بخواهند حتی حمله‌نظامی به ایران برای آنان میسر خواهد بود. با توجه به نحوه اشاره به مساله امنیت ایران، پیشنهاد پنجم ژوئن نشان می‌دهد که دولت بوش تا چه حد علاقه به استفاده از زور درمورد ایران دارد. بوش برای مقابله با ایران می‌کوشد تا اقدامات خود را با عدم توجه تهران به درخواست‌های شورای امنیت توجیه کند درحالی که علت اصلی شکل‌گیری چنین وضعیتی، اهمیت ندادن بوش به قسمت اصلی مذاکرات یعنی دادن تضمین امنیتی به ایران است. بوش در همین ارتباط گفت که `باید برای کسانی که شورای امنیت را نفی می‌کنند، عواقبی وجود داشته باشد`. اگر سه کشور اروپایی، روسیه و چین به بوش اجازه بدهند تا حقیقت را طور دیگری جلوه دهد، جهان قدم دیگری به سمت جنگ فراگیر در خاورمیانه برخواهد داشت.