سایت عملیات روانی_با اشاره به روی کار آمدن احزاب اسلام گرا در خاورمیانه باید گفت رییس جمهوری آمریکا نمی‌خواهد این واقعیت را بپذیرد که خاورمیانه جدیدی که در حال شکل‌گیری است به سمت اسلام گرایان پیش می‌رود. ممکن است نظر رییس جمهوری و وزیر خارجه آمریکا در مورد تولد خاورمیانه‌ای جدید کاملا درست باشد زیرا در حقیقت سیاست‌های آنها در حمایت از اقدامات نزدیک ترین متحد منطقه‌ای خود یعنی اسراییل به شکل‌گیری این طفل جدید کمک کرده است. ولی مساله اینجا است که این کودک دقیقا به گونه‌ای نخواهد بود که آنها انتظار آن را داشتند زیرا این کودک نه سکولار خواهد بود و نه روابط دوستانه‌ای با آمریکا خواهد داشت. پس از حمله‌های ‪ ۱۱‬سپتامبر تمامی کشورهای جهان با آمریکا ابراز همدردی و از جنگ علیه تروریسم و آغاز جنگ افغانستان حمایت کردند. اما پس‌از آن نومحافظه‌کاران دولت آمریکا با سوء‌استفاده از حسن نیت جهانی و حمله به عراق، نیت خود را برای دستیابی به برتری آشکار کردند. اظهارات دروغین دولت بوش در مورد وجود تسلیحات کشتار جمعی در عراق باعث شد تمامی اعتباری که آمریکا به عنوان یک آزادکننده در اختیار داشت از بین برود و پس از آن مدیریت اشتباه آمریکا در مرحله پس از تهاجم به عراق باعث از بین رفتن پیروزی نظامی آنها شد. عراق در حالی که واشنگتن از اعتراف به اشتباهاتی که مرتکب شده بود خودداری می‌کند دچار خشونت‌های فرقه‌ای خونین شد و به این ترتیب هیچ تعجبی وجود ندارد که چرا جهان به مخالفت با آمریکا برخاسته است. رییس جمهوری آمریکا که از وضعیت مناسبی برخوردار نبود، در سال اول از دومین دوره ریاست جمهوری خود تغییر سیاست داد و شعار خود را از `مبارزه علیه تروریسم` به جنگ ایده‌ها و تلاش برای آزادی و دمکراسی تغییر داد. لذا در سال ‪ ۲۰۰۵‬وقایع به‌گونه‌ای پیش می‌رفت که به‌نظر می‌رسید خاورمیانه ممکن است در نهایت به آزادی دست یابد زیرا در این زمان در لبنان شاهد انقلاب سرو بودیم و در مصر نیز برای نخستین بار طی ‪ ۵۰‬سال گذشته انتخابات ریاست جمهوری با حضور چند نامزد برگزار شد. در همین دوره، در فلسطین و عراق نیز باوجود شرایط بسیار دشوار اشغالگری، انتخابات برگزار شد. بحرین و قطر نیز حرکت تدریجی خود را به سمت حکومت‌های پادشاهی مشروطه ادامه دادند و در عربستان سعودی نیز برای نخستین بار انتخابات شهرداری‌ها برگزار شد. البته این تمام وقایع نبود زیرا حماس نیز با بسیج نامزدهای خود موفق شد در انتخابات فلسطین پیروز و دولت جدید را تشکیل بدهد. حزب الله نیز در لبنان و گروه اخوان المسلمین در مصر به چنین موفقیت‌هایی در انتخابات دست یافتند لذا با تمامی پیشرفت‌های رخ داده، ناگهان واشنگتن و دیگر پایتخت- های غربی احساس نگرانی کردند و واشنگتن جنگ سردی را علیه دمکرات‌های مسلمان آغاز کرد. به این ترتیب تمامی فشارهای سستی که آمریکا در سال ‪ ۲۰۰۵‬به متحدان استبدادی خود در خاورمیانه وارد ساخته بود تا نسبت به ترویج دمکراسی اقدام کنند در سال ‪ ۲۰۰۶‬از بین رفت. در حقیقت حاکمان استبدادی کشورهای عربی احساس کردند با نگرانی‌های ایجاد شده در میان کشورهای غربی نسبت به روی کار آمدن نیروهای سیاسی اسلام گرا در خاورمیانه، آنها دیگر تحت فشار نخواهند بود. هم اکنون جنگ سرد آمریکا علیه اسلام گرایان به یک جنگ واقعی علیه حماس در غزه و پس از آن حزب الله در لبنان تبدیل شده است. در منطقه از اسراییل به عنوان گماشته آمریکا که در جهت منافع آمریکا عمل می‌کند یاد می‌شود`. هرچند عده‌ای ممکن است اعتراف کنند ربوده شدن سه سرباز اسراییلی توسط حماس و حزب الله عامل تحریک‌کننده اسراییل به آغاز جنگ بوده، ولی نابود کردن بیش از اندازه لبنان که با هدف انتقام گرفتن صورت گرفته به صورت اخلاقی نمی‌تواند مورد تحمیل قرار گیرد و از نظر سیاسی نیز توجیه‌کننده نیست. حادثه ‪ ۳۰‬ژوئیه باعث شد خشم اعراب، مسلمانان و جهان به اندازه بی‌سابقه‌ای افزایش یابد زیرا اسراییل در سال ‪ ۱۹۹۶‬نیز در دوران نخست وزیری `شیمون پرز` چنین قتل عامی را در قانا انجام داده بود و اعراب این مساله را تکرار مجدد سیاست های اسراییل می‌دانند. البته هنوز بسیار زود است که بتوان پیش بینی کرد ایهود اولمرت، نخست وزیر اسراییل از حادثه دوم قانا و جنگ اخیر نجات خواهد یافت یا خیر ولی قطعا حزب الله همانگونه که تاکنون در برابر پنج نخست وزیر اسراییلی و سه رییس جمهوری آمریکایی مقاومت کرده، این بار نیز پیروز خواهد شد جنبش حزب الله که در نتیجه تهاجم اسراییل به لبنان در سال ‪ ۱۹۸۲‬شکل گرفته، هم اکنون به عنوان یک جنبش مقاومت علیه اشغالگری خارجی، ارائه‌کننده خدمات اجتماعی به مردم روستایی در جنوب لبنان و ساکن بیروت است و از سوی دیگر به عنوان یک الگوی سیاسی برای لبنان و خاورمیانه تلقی می‌شود. جنبش حزب الله باوجودی که به میلیون‌ها دلار منابع داخلی و منطقه‌ای همچون ایران و سوریه دسترسی دارد، ولی سه رهبری که این جنبش تاکنون داشته به‌دنبال آن بودند که این جنبش از نظر حکومتداری دارای وجهه‌ای پاک و مقامات آن نیز از نظر سبک زندگی دارای خصوصیاتی پرهیزکارانه باشند. حزب الله در بیش از چهار هفته جنگ خود علیه اسراییل که قدرتمندترین ارتش نظامی در منطقه بود، خود را حفظ کرده و تحسین میلیون‌ها عرب و مسلمان جهان را برانگیخت زیرا مردم منطقه مقاومت حزب الله را با شکست سریع ارتش‌های سه کشور بزرگ عربی در جنگ شش روزه سال ‪ ۱۹۶۷‬مقایسه می‌کنند. سید حسن نصرالله دبیر کل حزب الله نیز در این زمان چندین نوبت از طریق شبکه‌های تلویزیونی‌المنار که متعلق به حزب الله است و شبکه تلویزیونی الجزیره که بسیار پربیننده است با مخاطبان به گفت وگو پرداخت به گونه‌ای که هم اکنون نصرالله به یک نام خانگی در مصر تبدیل شده است. بر اساس نتایج اولیه به‌دست آمده از نظرسنجی‌هایی که توسط مرکز نظرسنجی `ابن خلدون` مصر از یک هزار و ‪ ۷۰۰‬مصری انجام شده است، ‪ ۷۵‬درصد مردم اقدامات حزب الله را مورد تایید قرار دادند و نصرالله نیز به محبوب‌ترین چهره عمومی در منطقه تبدیل شده است. در فهرستی از ‪ ۳۰‬چهره عمومی منطقه‌ای، نصرالله با کسب ‪ ۸۲‬درصد آرا به محبوب‌ترین چهره در خاورمیانه تبدیل شده است. `محمود احمدی نژاد` رییس جمهوری ایران نیز با ‪ ۷۳‬درصد، `خالد مشعل` از حماس با ‪ ۶۰‬درصد آرا، `اسامه بن لادن` با ‪ ۵۲‬درصد آرا و `محمد مهدی آکف` از حزب اخوان المسلمین مصر با ‪ ۴۵‬درصد در رتبه‌های بعدی قرار گرفته‌اند. کاملا مشخص است که الگوی اصلی در منطقه یک الگوی اسلامی است زیرا تنها تعداد اندکی از چهره‌های عربی سکولار همچون `مروان البرغوثی` از فلسطین و `ایمن النور` که هر دو در زندان‌های اسراییل و مصر زندانی هستند باکسب ‪ ۳۱‬درصد و ‪ ۲۱‬درصد آرا جزو ‪ ۱۰‬چهره پرطرفدار در منطقه هستند. جالب است که هیچ یک از سران کشورهای عربی در فهرست ‪ ۱۰‬چهره‌محبوب منطقه عمدتا عربی قرار نگرفته‌اند و نتایج این نظرسنجی ممکن است حاکی از جهتی باشد که منطقه به سوی آن پیش می‌رود زیرا مردم کشورهای عربی برای حکومت‌های خود ارزش قائل نیستند و آنها را حکومت‌هایی استبدادی، فاسد و بی‌عرضه تصور می‌کنند. در حال حاضر می‌توان گفت اعراب نسبت به اسلام گرایی متعصبانه همچون بن لادن دچار تردید هستند و انتظار می رود بیشتر اسلام گرایانی که دارای حمایت‌های گسترده و موقعیت داخلی خوبی هستند و خدمات خوبی به مردم خود ارائه کرده باشند به‌عنوان بازیگران جدیدی باشند که خاورمیانه جدید را خواهند ساخت. در حقیقت آنها هم اکنون این کار را از طریق حزب عدالت و توسعه در ترکیه، حزب هم نامی در مراکش، حزب اخوان المسلمین در مصر، حماس در فلسطین و حزب الله در لبنان انجام می‌دهند. این گروه ها، احزاب و جنبش‌ها با دمکراسی دشمنی ندارند، آنها سیستم‌های انتخاباتی را پذیرفته‌اند و شاید از نظر واشنگتن بیش از حد سیاست‌های انتخاباتی را اجرا کرده‌اند ولی چه ما از این مساله خشنود باشیم چه نباشیم، اینها واقعیات هستند. مابقی جهان غرب نیز باید واقعیات جدید را درک کند حتی اگر رییس جمهوری آمریکا و وزیر امور خارجه آن همچنان فرزندان جدید سیاست‌های خود در منطقه را رد کنند.