سایت عملیات روانی_یک سایت اینترنتی هسته‌ای آمریکایی نوشت: هیچ نشانه‌ای از اینکه اقدامات نظامی خاصی از لفاظی‌های بوش درباره ایران حمایت کند، وجود ندارد و بوش به فهرست طویل مقامات آمریکایی از جمله پدرش پیوسته است که از تهدید هسته‌ای برای تاثیرگذاری بر روابط بین‌المللی استفاده می‌کنند. بولتن دانشمندان اتمی آمریکا نوشت: در یک کنفرانس خبری در تاریخ 18 آوریل از جورج بوش، رئیس جمهوری آمریکا پرسیده شد آیا این که همه گزینه‌ها درباره ایران مطرح است، شامل حمله هسته‌ای نیز می‌شود؟ بوش پاسخ داد که همه گزینه‌ها مطرح است و «ما می‌خواهیم این مسئله را از طریق دیپلماتیک حل کنیم و در حال کار فشرده برای انجام آن هستیم.» رئیس جمهوری آمریکا با هیچ کلمه‌ای که حاکی از اطمینان باشد، به طور مستقیم ایران را با حمله هسته‌ای پیش‌دستانه تهدید نکرد و نباید پاسخ وی را به گونه‌ای دیگر تعبیر کرد. این اولین بار نبود که یک رئیس جمهوری آمریکا، به استفاده از تسلیحات هسته‌ای تهدید می‌کند. در نمونه‌های گذشته، مقامات آمریکایی به طور کلی چنین تهدیداتی را در جریان دوران‌های بحرانی مطرح کرده‌اند. برخی از این تهدیدات مستقیم، دیگران مبهم و برخی حاکی از این مسئله بود که طرح‌های هسته‌ای تنها مد نظر قرار دارد؛ به نظر می‌رسد در دیگر موارد این مسئله هیچ تاثیری نداشته است. در دستکم یک مورد، این تهدید هسته‌ای منجر به تشویق یک کشور به ساخت کلاهک هسته‌ای خود شد. اظهارات بوش درباره ایران خصوصا یادآور راهبرد دیپلماتیکی است که توسط ریچارد نیکسون با عنوان «تئوری مرد دیوانه» اتخاذ شد. در آستانه بمباران شدید ویتنام شمالی در اکتبر 1969، نیکسون دستور داد نیروهای هسته‌ای به منظور ایجاد فشار بر شوروی و ویتنام برای مصالحه‌های دیپلماتیک که ممکن بود منجر به پایان جنگ شود، در حالت آماده‌باش بیشتری باشند. تئوری مرد دیوانه یا آنچه که نیکسون و «باب هالدمن»، رئیس ستاد مشترک وی آن را «اصل تهدید استفاده از زور بیشتر» می‌نامیدند، محور این راهبرد بود. به گفته «ویلیام بر» و «جفری کیمبال»، تحلیل‌گران آمریکایی، «نیکسون متقاعد شده بود در صورتی که مخالفان وی فکر کنند وی ممکن است از قدرت بیشتر حتی قدرت هسته‌ای استفاده کند، قدرتش افزایش می‌یابد. این مسئله به همراه معروفیتش به عنوان فردی خشن نیز این مسئله را القا می‌کند که وی به طرز خطرناکی غیرقابل پیش‌بینی است.» به عنوان بخشی از این راهبرد، اطلاعاتی به مقامات خارجی مخابره شد که نیکوسن ممکن است غیرقابل پیش‌بینی و بی‌ثبات باشد و در صورتی که مصالحه صورت نگیرد، وی ممکن است دستور استفاده از تسلیحات هسته‌ای یا نیروی ارتش را بدهد. تلاش کامل در این جهت با شرکت تنها چند مقام آمریکایی آگاه از آن در خفای کامل انجام شد. فرماندهی نیروی هوایی آمریکا در 13 اکتبر 1969 بمب‌افکن‌های 144 بی-52 و بمب‌افکن‌های هسته‌ای 32 بی-58 و سوخت رسان‌های 189 کی‌سی-135 را مستقر کرد و این آمادگی تا زمانی که نشانه‌هایی از توجه شوروی سابق به آن مشاهده شد، ادامه یافت. در پایان این اقدام تاثیری نداشت. هیچ سندی وجود ندارد که نشان دهد مسکو در این باره ابراز نگرانی کرده باشد اما شکست این قدرت‌نمایی اعتبار تئوری مرد دیوانه را در ذهن نیکسون کاهش نداد. به نوشته این سایت، از اظهارات مختلفی که بوش درباره ایران انجام داده است، می‌توان گفت که وی نیز تا حدودی به مدلی از تئوری مرد دیوانه روی آورده است. یک تفاوت بین دو رئیس جمهوری این است که بوش نشانه‌هایی را از طریق اظهارات عمومی ارسال کرده و کانال‌های تبلیغاتی نیز در این زمینه فعال بوده‌اند. البته هیچ نشانه‌ای از اینکه اقدامات نظامی خاصی از لفاظی‌های بوش حمایت کند، وجود ندارد و بوش به فهرست طویل مقامات آمریکایی از جمله پدرش پیوسته است که از شمشیر هسته‌ای برای تاثیرگذاری بر روابط بین‌الملل استفاده می‌کنند.