نویسنده: چارلی ریس سایت عملیات روانی – حدود دو ماه قبل نماینده دائم رژیم صهیونیستی در سازمان ملل ضمن تقبیح عملکرد برخی از اعضای شورای امنیت سازمان ملل از جمله روسیه، چین و قطر اعلام کرد سیاست این کشورها، رژیم صهیونیستی را ناامید کرده است. وی همزمان با ستایش از عملکرد جان بولتون، نماینده آمریکا در سازمان ملل اظهار داشت بولتون یکی از اعضای سرّی رژیم صهیونیستی به شمار می‌رود! در واقع باید گفت آمریکا و نمایندگان آن در سازمان ملل به ندرت اسباب ناامیدی رژیم صهیونیستی را فراهم می کنند. از سال 1967 تاکنون نمایندگان آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل تمامی قطعنامه‌های این سازمان علیه رژیم صهیونیستی را وتو کرده‌اند. از جمله این اقدامات می‌توان به وتوی قطعنامه‌ 13 ژوئیه سال جاری اشاره کرد که از سوی قطر به منظور توقف فوری اقدامات ضدانسانی اسراییل در غزه پیشنهاد شده بود. بولتون همچنین تلاش‌های چین در شورای امنیت را برای تقبیح حمله رژیم صهیونیستی به مقر سازمان ملل در لبنان به بن بست رساند. در پی این اقدام وحشیانه چهار صلح‌بان سازمان ملل از کشورهای چین، فنلاند، کانادا و اتریش کشته شدند. عکس‌العمل کنگره آمریکا به اقدامات جان بولتون چنان مثبت است که بوش قصد دارد یک بار دیگر او را به عنوان نماینده آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل منصوب کند. ریچارد لوگارد، رئیس کنگره آمریکا به کمیسیون روابط خارجی مجلس سنا اعلام کرده است با توجه به چالش‌های سیاسی که آمریکا با آن روبرست، این کشور باید نماینده‌ای مقتدر را به شورای امنیت سازمان ملل بفرستد و این نماینده باید سیاست‌ها و روابط خارجی را به گونه‌ای طراحی و اجرا کند که مقدمات تامین امنیت ملی آمریکا فراهم شود. قطعاً منظور ریچارد لوگار از نماینده مقتدر و توانای آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل کسی نیست جز بولتون. عملکرد وی درباره پرونده هسته‌ای ایران نیز به خوبی بیانگر سیاست‌های زورگویانه آمریکاست، سیاست‌هایی که به نظر می‌رسد دیگر تاثیری ندارند. بولتون اخیراً در آستانه نشست شورای امنیت سازمان ملل پیرامون پرونده هسته‌ای ایران با توسل به سیاست‌های زورمدارانه و تهدیدآمیز همیشگی خود اعلام کرده بود، شورای امنیت سازمان ملل در آستانه آزمایشی بزرگ قرار دارد و باید با فعالیت‌های هسته‌ای ایران که بیش از 20 سال است در راستای ساخت تجهیزات هسته‌ای طراحی و ارا می‌شوند، مقابله کند! وی اظهار داشته بود اگر شورای امنیت نتواند با فعالیت‌های هسته‌ای ایران مقابله و آن را متوقف کند، قادر نخواهد بود دیگر تهدید ات جهانی را نیز از بین ببرد! در حالی که علیرغم ادعای بولتون، پرونده هسته‌ای ایران بخوبی بیانگر این واقعیت است که سازمان بین‌المللی انرژی هسته‌ای پس از دو سال تحقیق و بررسی، هیچگونه مدرکی مبنی بر غیر صلح آمیز بودن فعالیت‌های هسته‌ای ایران نیافته است. شورای امنیت در بیانیه‌ای غیرالزامی‌آور اعلام کرد: با گذشت دو سال از انجام بازرسی‌های شدید و تحمیلی آژانس انرژی هسته‌ای از ایران هنوز این آژانس حتا نسبت به فعالیت‌ها و اقداماتی که ایران درباره فعالیت‌های هسته‌ای خود اعلام کرده است نیز تردید دارد. این مساله در واقع موضوعی نیست که بولتون خواهان آن بوده و یا حتّی انتظار آنرا داشته باشد. به هر ترتیب ظاهراً بولتون در گفتگوی نهایی خود به دروغ ادّعا کرده است که شورای امنیت چنین پیام بی‌چون و چرا و قاطعی را برای ایران ارسال کرده است. متن پیام مورد ادعای بولتون به قرار زیر است: در این بیانیه خطاب به ایران گفته شده که \\\\\"شما به کرات از قطعنامه‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تخطّی کرده و توافق نامه‌های محافظتی مربوط به آنرا نقض نموده‌اید و بدین ترتیب پیمان منع تکثیر تسلیحات هسته‌ای را نیز زیر پا گذاشته‌اید. اکنون زمان تبعیّت از قوانین بین‌المللی فرار رسیده است و در صورتیکه این تبعیّت ظرف مدّت 30 روز محقّق نشود و طی این 30 روز مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارش مربوط را در این خصوص ارائه ندهد، قطعاً شورای امنیت ضمن برخورداری از صلاحیت لازم، وارد عمل شده و اقدام خواهد کرد.\\\\\" سن. کریس داد، در مخالفت با نظر قاطع بولتون و رد آن به نمونه‌گیری از روشهای دیپلماتیک او اشاره میکند و میگوید: اعتراض من به بولتون این نیست که او یک \\\\\"قُلدر مأب اهل تهدید\\\\\" است، بلکه به نظر من او قُلدر مأبی نیز بی‌کفایت است و هیچگاه در زمان مقتضی نمی‌تواند به موفقیت دست پیدا کند. بعنوان مثال پیش از صدور قطعنامه ماه جاری شورای امنیت سازمان ملل مبنی بر تحریم کره شمالی که دلیل آن انجام چهارمین آزمایش موشکی (چهارم ژوئیه) این کشور اعلام شده بود، آقای بولتون رسماً و بطور علنی اعلام کرد که وی توانسته است برای اجرای فصل هفتم قطعنامه مذکور حمایت لازم را از مجامع ذیربط بدست بیاورد.... البته شکی نیست که ادعای وی کذب محض بود. قطعنامه‌ای که شورای امنیت سازمان ملل صادر کرده بود بوضوح فاقد بخشی بود که او به آن اشاره کرده بود. از اینرو آنچه جهان بدان نیازمند است پیش از هر چیز دیگر این است که آقای بولتون در کارش مثبت و مثمرالثمرتر عمل کند.