سایت عملیات روانی ــ هفته نامه آمریکایی نیوزویک در مقاله ای با اشاره به نزدیک شدن زمان انتخاب دبیرکل جدید سازمان ملل نوشت: دبیرکل جدید باید از این توانایی برخوردار باشد که اختلافات در حال گسترش اعضای این سازمان پایان دهد. `ولیام لورز` رییس `اتحادیه سازمان ملل ایالت متحده آمریکا` و سفیر سابق آمریکا در چکسلواکی و ونزوئلا در این مقاله تصریح کرده است که دبیرکل جدید سازمانی را به دست خواهد گرفت که شدیدا دچار اختلاف شده است. `گروهی از کشورها که به تازگی قدرت یافته اند و برخی از آنها شامل نزدیکترین متحدان آمریکا در کشورهای در حال توسعه میشوند، به دنبال انجام اصلاحاتی در این سازمان هستند که قدرت بخشهایی که آنها در آن عضویت دارند (مجمع عمومی سازمان ملل) را افزایش دهد و در مقابل نفوذ و قدرت شورای امنیت و دبیرکل سازمان ملل را کاهش دهند`. لورز افزوده است: این درحالی است که اعضای دایم شورای امنیت طی ۶۰سال گذشته با این دستور کاری مخالفت کرده اند و همچنان نیز میخواهند به این مخالفت ادامه دهند. به نوشته این مقام آمریکایی، آمریکا، انگلیس و فرانسه خواستار قدرت یافتن بیشتر دبیرکل سازمان ملل هستند و استدلال آنها این است که تنها یک رهبر قدرتمند میتواند سازمان ملل را موثرتر و معتبرتر سازد، لذا فردی که مسوولیت این سازمان را برعهده خواهد گرفت باید به کشمکشهایی که بر سر قدرت وجود دارد و باعث ایجاد اختلافات شدید در این سازمان شده است، پایان دهد. نیوزویک نوشته است: این کشمکش قدرتی که در حال حاضر بین شمال و جنوب وجود دارد، همانند اختلافات دهه ۱۹۷۰ ‪ نیست که گروهی از کشورهای در حال توسعه خواستار تغییر نحوه عملکرد سازمان ملل و دبیرکل این سازمان بودند. در آن زمان `دانیل پاتریک موینیهان` سفیر آمریکا در سازمان ملل هشدار داده بود کشورهای تندروی جهان سوم این سازمان را به تصاحب خود در آورده اند. ``کتاب او تحت عنوان `جای خطرناک` نیز به صورت کلی، دید مردم آمریکا نسبت به سازمان ملل را تغییر داد و امروز نیز برخی از افکار وی در انتقادهای دولت بوش از این سازمان بین المللی مشاهده میشود. ولی از آن زمان نفوذ گروه ۷۷ (گروهی متشکل از ۱۳۲کشور در حال توسعه) نیز تقلیل یافته و بسیاری از کشورهای در حال توسعه هم اکنون نسبت به منافع خود دچار اختلاف هستند. اعضای این گروه به گروههای مشترک المنافع کوچکتر و منطقه ای تبدیل شده اند و دیگر همانند گذشته اتفاق نظر ندارند``. لورز تصریح دارد: در این میان گروهی از کشورهای غارتگر و فرصت طلب نیز که میان بازیگران اصلی جنگ سرد قرار گرفتهاند خواستار توزیع رادیکال ثروت هستند که این گروه نیز بسیار مهجور است. به نوشته لورز، در حال حاضر کشورهایی همچون هند، مصر، پاکستان، آفریقای جنوبی و برزیل نقش سازنده و رو به افزایشی را در امور سیاسی و امنیتی بین المللی ایفا میکنند. البته به خاطر همین مساله است که آنها خواستار نقش بیشتری در تصمیم گیری ها در سازمان ملل هستند. `این کشورها که سال گذشته نتوانستند در کنار کشورهای آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه و چین به عضویت دایم شورای امنیت در آیند، از این مساله ناراحت شده و هم اکنون به دنبال آن هستند که از طریق ائتلاف گروه ‪ ۷۷‬که کنترل آرای مجمع عمومی سازمان ملل را برعهده دارد به اهداف خود دست یابند`. این مقام آمریکایی افزوده است: کشورهای یاد شده میخواهند بخش بیشتری از بودجه های سازمان ملل صرف توسعه شود زیرا مساله تروریسم در این کشورها بر خلاف آمریکا و دیگر کشورهای غربی از نگرانی کمتری برخوردار است. همچنین اکثر این کشورها از حق ایران به برخورداری از برنامه صلح آمیز هسته ای حمایت میکنند. کشورهای یاد شده همچنین میخواهند درمورد جهت اصلاحات سازمان ملل، بخصوص در مورد تصمیمگیریهای مهم همچون انتخاب دبیر کل سازمان ملل از نقش بیشتری برخوردار باشند. لورز نوشته است: درگیریهای اخیر بر سر بودجه سازمان ملل نشاندهنده کیفیت این درگیریها است. در ماه دسامبر ائتلاف تحت رهبری آمریکا برای اعمال فشار برای نسخهای از اصلاحات در سازمان ملل که آنها به دنبال آن هستند یک محدودیت مالی شش ماهه بر هزینههای سازمان ملل اعمال کردند ولی گروه ‪ ۷۷‬شدیدا با این مساله مخالفت کرد و به نظر میرسد به جز آمریکا، تمامی کشورها با لغو این مساله موافق هستند. هرچند سازمان ملل به هر کشور عضو خود یک رای مساوی داده است، ولی در مورد مسائل مدیریتی و بودجهای، کشورهایی که بیش از دیگران کمک میکنند تاکید دارند بدون اصلاحات برای تشدید کنترلهای داخلی و جوابگویی، آنها حاضر به کمک کردن به سازمان ملل نخواهند بود. لورز در ادامه افزوده است: دو فاکتور اصلی دیگر باعث شده است اختلافات بوجود آمده در سازمانملل بیشتر شود. نخستین عامل، کشور چین است که علیرغم عضویت در شورای امنیت، همواره به حمایت از کشورهای گروه ‪ ۷۷‬پرداخته است. به عنوان مثال چین بخاطر روابط بلند مدت انرژی خود با دولت سودان، از اعمال تحریم علیه این کشور خودداری کرده است. دومین عامل افزایش اختلافات نیز سبک مقابله جویانه `جان بولتون` سفیر کنونی سازمان ملل متحد است که باعث ایجاد اختلافات شدید در این سازمان شده است. این مقام آمریکایی افزوده است: آمریکا نه تنها در مورد بودجه سازمان ملل با شکست مواجه شد، بلکه در مخالفت اخیر خود با تاسیس شورای حقوق بشر نیز منزوی گردید زیرا تنها آمریکا و سه کشور دیگر با تاسیس این شورا مخالفت کردند. به نوشته نیوزویک، آمریکا و متحدان آن اگر میخواهند در مورد مسائل مهمی همچون حفظ رژیم مبارزه با گسترش تسلیحات هستهای، برخورد با کشورهای شکست خورده، اعزام نیروهای حافظ صلح به دارفور، واکنش به تهدید تروریسم و پیشبرد اصلاحات مدیریتی در سازمان ملل پیشرفت کنند، باید به دنبال راههایی باشند که از چنین انزوایی در آینده خودداری کنند. نیوزویک نوشته است: آمریکا و متحدانش برای رسیدن به این اهداف باید از مقابله آشکارا و بی توجهی به کشورهای گروه ۷۷خودداری کنند زیرا هیچ کدام از این افراط و تفریطها موثر نخواهد بود. `کشورهایی که به دنبال اصلاحات در سازمان ملل هستند، باید بیاموزند که چگونه خود را با آرزوهای کشورهای در حال توسعه وفق دهند و در عین حال بر ایدههای خود در مورد چگونگی اداره این سازمان بینالمللی تاکید کنند لذا دبیر کل جدید سازمانملل بایستی بهاندازه کافی قدرت داشته باشد تا در مورد مسایل مدیریتی و اصلاحات سازمان ملل تصمیمگیری کند و در عین حال راههایی را بیابد که اختلافات موجود میان اعضای سازمان ملل متحد را کاهش دهد`. نیوزویک نوشته است: این بدان معنی است که دبیر کل جدید بایستی نسبت به مسائل عمرانی و توسعه بسیار متعهد باشد و راههای جدیدی را برای بهبود نقش مجمع عمومی بیابد. وی همچنین باید اقدامات جدیدی را برای گسترش شورای امنیت انجام دهد. سفیر سابق آمریکا در ونزوئلا و چکسلواکی در این مقاله نوشته است: مسائل یاد شده به این معنی است که میتوان نشان داد سازمان ملل دیگر یک مکان خطرناک نیست، بلکه یک سازمانی است که واقعا میتواند به آرزوهای رو به گسترش خود جامه عمل بپوشاند.