سایت عملیات روانی_ هفته‌نامه آمریکایی تایم در گزارشی به‌ وضعیت غمبار زندانیان زندان مخوف گوانتانامو ، اشاره و تصریح کرد که در این زندان کسی حتا حق مردن هم ندارد. تایم با اشاره به تصمیم اخیر دادگاه عالی آمریکا در مخالفت با درخواست دولت جورج بوش برای محاکمه زندانیان گوانتانامو در دادگاه‌های نظامی نوشت: با وجودی که رای دادگاه عالی به نفع زندانیان بود ، ولی مقامات این زندان همچنان به راه‌های خشن برای پایان دادن به اعتصاب غذای زندانیان که یک روش متعارف برای ابراز اعتراضات است، ادامه می‌دهند. به‌ نوشته این هفته‌نامه، زندانیان زندان گوانتانامو در هفته گذشته با رای دادگاه عالی آمریکا مبنی بر مخالفت با تشکیل محاکمات نظامی، به یک موفقیت بزرگ دست یافتند ، اما اعتصاب غذا همچنان ادامه دارد. دریاسالار `هری هاریس` فرمانده زندان گوانتانامو می‌گوید که اعتصاب غذا در اینجا همانند یک `جنگاوری بی‌تناسب` است که تنها ابزار زندانیان برای جلب توجه به بازداشت‌های جنجالی آنان است. تایم نوشته است: به همین خاطر مقامات دولت آمریکا تصمیم گرفته‌اند زندانیان را به هر قیمت ممکن زنده نگه دارند. کشته شدن زندانیان در این زندان می‌تواند باعث شرم‌آوری بیشتری برای آمریکا شده و درخواست‌های کنونی برای بستن این زندان را نیز افزایش دهد. ``حامیان حقوق مدنی معتقدند، ‪ ۴۶۰‬زندانی زندان گوانتانامو که طی بیش از چهار سال گذشته حتی بدون اتهام بازداشت شده‌اند ، ابزار دیگری برای جلب توجه در اختیار ندارند. به‌نوشته تایم، در زندان گوانتانامو ،آمریکا تمایلی به‌ کشته شدن زندانیان ندارد و به همین خاطر از زمان آغاز برنامه‌های اعتصاب غذا در این زندان از اوایل سال ‪ ،۲۰۰۲‬سیاست آمریکا غذا دادن اجباری به زندانیان گوامنانامو بوده است. پزشکان ارشد زندان گوانتانامو به تایم گفته‌اند: زندانیانی که با خوردن غذا مخالفت کنند ،از طریق روش‌های خشونت‌آمیز به آنان غذا داده خواهد شد. به‌عنوان مثال، براساس مدرک پزشکی موجود، در یک مورد `یوسف الشهری` ‪۲۰‬ ساله که از سن ‪ ۱۶‬سالگی در زندان گوانتانامو بوده است به صورت معمول به یک صندلی مخصوص غذا دادن که دستان، بدن، پاها، شانه‌ها و سر وی را بسته نگه می‌داشته، بسته می‌شد سپس یک لوله پلاستیکی که نسبت به لوله‌های معمولی که برای غذا دادن به بیماران استفاده می‌شود ‪ ۵۰‬درصد بزرگتر و محکم‌تر است از طریق بینی و گلوی او به معده او متصل می‌شد و مواد غذایی لازم را به معده او منتقل می‌ساخت. تایم نوشته است: هرچند هزاران انسان بیمار همه روزه در بیمارستان‌ها از این روش برای غذا خوردن استفاده می‌کنند، ولی زمانی که غذا دادن به زور به بیمار بدون اراده او انجام شود باعث حالت استفراغ، خونریزی و اسهال می‌شود و بخاطر کشیده شدن عضلات فرد، این روش بسیار دردناک خواهد بود. فرمانده زندان مخوف گوانتانامو به تایم گفته است: ما مهربان و دلسوز هستیم! ولی اگر به یک زندانی می‌گوییم کاری را انجام دهد انتظار داریم که او این کار را انجام دهد. به‌نوشته تایم، براساس یادداشت‌هایی که در پرونده پزشکی الشهری یافت شده است، به او گفته شده بود که حق مردن ندارد. بنابر این گزارش، تا پیش از سال جاری استفاده از صندلی‌های غذادهنده مصرف چندانی نداشت ، ولی پاییز گذشته ‪ ۱۳۱‬زندانی گوانتانامو دست به اعتصاب غذا زدند و به گفته وکلای زندانیان و برخی دیگر از منتقدان، در ماه ژانویه ناظران زندان در نهایت از این اعتصاب غذاها که باعث تقلیل رفتن نظم زندان و خسته شدن بیش از حد کارکنان پزشکی شده بود ، خسته شدند زیرا پزشکان گاهی مجبور بودند، روزانه ‪ ۱۵‬ساعت از وقت خود را صرف غذا دادن اجباری به زندانیان کنند. دکتر `رونالد سولوک` پزشک مسوول زندان گوانتانامو در گفت وگو با تایم به صورت کاملا بی‌پرده گفته است: برخی از تکنیک‌های غذا دادن اجباری به زندانیان که در گذشته استفاده می‌شده و از خشونت کمتری برخوردار بوده است، کاملا اشتباه بوده زیرا برخی از زندانیان تا زمانی که به صندلی بسته نشده بودند سعی می‌کردند لوله تغذیه را خارج کرده و حتی به پرسنل پزشکی حمله کنند. از آن بدتر نیز آن بود که برخی از آنان با مجبور کردن خود به استفراغ همچنان با کاهش وزن مواجه بودند ، اما اتخاذ این موضع خشونت‌آمیزتر باعث شد برخی از زندانیان دست به اعتصاب غذا نزنند. به نوشته تایم، هرچند در گوانتانامو به‌صورت رسمی از لوله‌های ‪ ۳‬میلی متری برای غذا دادن اجباری به زندانیان از راه بینی استفاده می‌شود، ولی سابقه پزشکی الشهری (فردی که اخیرا اعلام شد خودکشی کرده است) نشان می‌دهد لوله‌های بزرگتری برای وی استفاده شده است و به گفته متخصصان، استفاده از لوله‌های بزرگتر هیچ هدف پزشکی ندارد. وکیل الشهری نیز سندی را به دادگاه ارائه کرده است که در آن به ایجاد زخم و خون‌ریزی به هنگام وارد کردن اجباری لوله به درون بینی و گلوی او اشاره شده است. وکیل وی همچنین گفته است: الشهری هنگامی که به او به‌صورت اجباری غذا داده می‌شده، به صورت لفظی و مذهبی مورد اذیت و آزار قرار گرفته است و به همین خاطر این لوله‌ها برای زندانیان به عنوان وسیله‌ای برای شکنجه آنان تلقی می‌شده است. `در مدارک پزشکی الشهری همچنین مشخص شده بجای آنکه این لوله‌ها در بدن وی باقی بماند تا مجبور به کار گذاشتن مجدد آن نباشند، روزی دو بار به بدن وی این لوله‌ها وارد و از بدن او خارج می‌شده است`. یکی از دیگر مشکلات غذا دادن‌های اجباری در گوانتانامو، مقدار مواد غذایی بود که به آنان داده می‌شد (حدود یک و نیم لیتر)، و این میزان بیش از مقداری بوده است که معده آنها می‌توانست در خود جای بدهد و این مساله باعث ایجاد یک حالت تهوع بسیار دردناک، استفراغ، نفخ، اسهال و حتی تنگی نفس می‌شده است. تایم نوشته است: این نشانه‌ها در بسیاری از زندانیان از جمله الشهری دیده شده است لذا در پی همین اتهامات بود که گروهی ‪ ۲۵۹‬نفره از پزشکان در ماه مارس طی نامه‌ای سرگشاده به مجله پزشکی `لنست` چاپ انگلیس خواستار پایان غذا دادن اجباری به زندانیان در گوانتانامو شدند. این پزشکان متخصص با استناد به بخشی از قوانین اخلاقی در انجمن پزشکی آمریکا و انجمن پزشکی جهان، غذا دادن اجباری به زندانیان را محکوم کرده و اعلام کردند تا زمانی که آنان از کاری که انجام می‌دهند آگاهی دارند، این اقدام تجاوز به شان و مقام انسانیت قلمداد می‌گردد. تایم افزوده است: سرهنگ مایک بومگارنر که به صورت روزانه بر زندان گوانتانامو نظارت دارد، می‌گوید: تعدادی از زندانیان در مورد آرزو یا پیامی از سوی خدا صحبت می‌کنند که به آنان گفته است اگر سه تن از زندانیان بمیرند، این مساله به اندازه‌ای توجه بازرسان زندان را به آنان جلب خواهد کرد و آنها از گوانتانامو خارج خواهند شد! ``براساس مدارکی که به تازگی به صورت غیرمحرمانه اعلام شده، کشته شدن آنان تنها نباید از طریق گرسنگی باشد لذا براساس اسناد موجود، دو تن از زندانیان که الشهری یکی از آنان بوده در ‪ ۱۸‬ماه می‌با خوردن تعداد زیادی قرص ضدافسردگی اقدام به خودکشی کرد که این مساله باعث بازرسی از کل زندان و در نتیجه تبدیل آن به جدی‌ترین آشوب در تاریخ `کمپ دلتا` شد``. مکالماتی که میان زندانیان صورت گرفته و مدارکی که به دست تایم رسیده است، حاکی از بکارگیری روش‌های خشونت‌آمیز برای پایان دادن به اعتصاب غذای زندانیان بوده و ارتش آمریکا نیز هیچ توضیحی در مورد این مساله ارائه نکرده است. بومگارنر تصریح کرد: زندانیان در تلاش هستند تا تعداد اعتصاب‌کنندگان را به بیش از ‪ ۱۰۰‬نفر برسانند ولی در حال حاضر ما به اندازه کافی از پرسنل پزشکی برخوردار هستیم و حتی اگر ‪ ۴۶۰‬نفر آنان نیز دست به اعتصاب غذا بزنند، ما ‪ ۴۶۰‬پزشک خواهیم داشت که از آنان نگهداری خواهند کرد! تایم نوشته است: این اعتصاب غذاها موفقیت‌هایی را نیز برای زندانیان به همراه داشته است زیرا بخاطر این اعتصاب‌ها، توجه زیادی به گوانتانامو جلب شده و در حال حاضر آمریکا با انتقادات شدیدی از سوی متحدان و دشمنان مواجه است. هفته‌نامه تایم اشاره دارد: هرچند تصمیم دادگاه عالی آمریکا دست کم برخی از درخواست‌های این زندانیان را تامین خواهد کرد، ولی بسیار بعید است که اکثر این زندانیان به زودی آزاد شوند. به‌نوشته این هفته‌نامه آمریکایی، `مقامات آمریکایی اکنون در حال ساخت یک زندان بسیار پیشرفته با هزینه ‪ ۳۰‬میلیون دلار در گوانتانامو هستند`. هریس فرمانده گوانتانامو نیز گفته است: تا آنجا که می‌توان پیش بینی کرد وجود زندان گوانتانامو ضروری است. خودداری زندانیان از غذا خوردن تقاضای آنان برای کمک نیست، بلکه توطئه القاعده برای جلب توجه رسانه‌ها و مجبور کردن دولت آمریکا به عقب نشینی از موضع خود است! وی به تایم گفته است: اراده مقاومت این زندانیان بسیار بالا است آنها جنگ خود، یعنی جهاد خود را علیه آمریکا انجام می‌دهند و ما باید آنها را متوقف کنیم.