چرایی تحریم های جدید امریکا

امریکایی ها باید بدانند که روزگار تغییر کرده و ایران هم اکنون نه تنها یک قدرت منطقه ای است بلکه در آستانه قرار گرفتن در تراز یک قدرت فرامنطقه ای است.

 با روی کار آمدن دولت جدید در ایران، به رغم تبلیغات منفی صورت گرفته، رویکردی بسیار جدی و منعطف، اما با در نظر گرفتن منافع واقعی و تضمین شده ملت ایران برای به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته ای از سوی نظام و با مدیریت دولت جدید در پیش گرفته شد.

نتیجه این مذاکرات در آخرین مرحله خود، پیش نویس پیشنهادی اتحادیه اروپا بود که جمهوری اسلامی ایران به آن پاسخ داد. بعد از این پاسخ بود که کارین جین پیر، سخنگوی کاخ سفید سه شنبه گذشته گفت: «اگر ایران آماده پایبندی به توافق هسته ای ۲۰۱۵ باشد ما نیز آماده انجام همان کار هستیم.»

روشن است که منظور سخنگوی فوق، انجام یک طرفه تعهدات ایران بدون اخذ تضمین های لازم برای لغو واقعی تحریم ها و عدم خروج یکجانبه امریکا از توافق بدون ایفای تعهداتش است.

بدیهی است که تکرار تجربه برجام برای جمهوری اسلامی ایران و ملت ایران نه تنها مطلوب نیست بلکه وقوع مجدد آن نشانه درس نگرفتن از تاریخ و خباثت دشمنان ایران است.

مطلوب امریکا این است که ایران مجدداً خود را ملزم به اجرای یک طرفه توافقی بداند که بر اساس آن، به صورت خودخواسته توان هسته ای به مثابه یک ابزار قدرت را از دست بدهد بدون اینکه طرف مقابل کوچک ترین تحریمی را به صورت واقعی، تضمین شده و بلندمدت لغو کند.

امروز دیگر بر همه روشن شده که ذات امریکا، فریبکار و سلطه گر است و با تداوم رژیم فعلی در این کشور، هیچ گاه از خوی استکباری آن کاسته نخواهد شد.

امریکای ترامپ با امریکای اوباما و بایدن دقیقاً دو روی یک سکه هستند و تفاوت ها صرفاً در نحوه ژست گرفتن این افراد و دولت‎هاست. یک مصداق روشن و عینی این حقیقت هم همین است که با روی کار آمدن جو بایدن دموکرات، دقیقاً همان رویکردی در برابر ایران پی گرفته شد که در دولت ترامپ جمهوریخواه پی گرفته شده بود.

در حالی که بایدن می توانست با دادن یک فرمان اجرایی، امریکا را به برجام برگرداند ترجیح داد به رغم ادعاهای خود، فشار حداکثری ترامپ را علیه ملت ایران ادامه دهد. این خوی سلطه گر و مستکبر به حدی است که امروز نیز در نقطه حساس و تعیین کننده مذاکرات که عمده طرف ها تلاش می کنند تا نظرات را برای رسیدن به یک نقطه مشترک و رسیدن به یک توافق به هم نزدیک کنند.

وزارت خزانه داری امریکا پنج شنبه گذشته تحریم های جدیدی را علیه ایران اعمال و چهار شرکت و یک فرد ایرانی را تحریم کرد با این ادعا که این فرد و شرکت ها در زمینه ساخت و انتقال پهپاد به روسیه برای استفاده در جنگ اوکراین نقش داشته اند.

همچنین روز جمعه گذشته وزارت اطلاعات و وزیر اطلاعات ایران را به بهانه انجام فعالیت های سایبری علیه ایالات متحده و متحدانش در فهرست تحریم قرار داد. بهانه این تحریم نیز ادعاهای دولت آلبانی درباره حمله سایبری ایران به این کشور بود که منافقین را که عامل ترور هزاران ایرانی بیگناه و آلت دست دشمنان این ملت هستند میزبانی کرده و مورد حمایت قرار داده است.

هرچند برخی مسئولان جمهوری اسلامی، هر دو ادعای فوق را رد کرده اند، ولی با این حال امریکا و هر کشور و قدرتی باید بدانند که جمهوری اسلامی ایران و ملت ایران برای حفظ امنیت خود هر کاری لازم باشد انجام خواهند داد و در برابر تهدیدات دیگران دست بسته و منفعل برخورد نخواهند کرد.

ضمناً باید گفت اگر دولت آلبانی نگرانی ای دارد باید از میزبانی هزاران تروریست بدنامی باشد که علیه امنیت یک کشور دیگر اقدام می کنند و ضمناً امنیت کشور میزبان را نیز مورد خدشه قرار می دهند.

این تحریم ها اولاً نشان می دهد که امریکایی ها همواره از دشمنان ایران، ولو یک گروه بدنام تروریست همچون منافقین حمایت کرده و از اقدامات امنیت آفرین ایران هراس دارند و آن را مغایر اهداف سلطه جویانه خود می دانند.

ثانیاً هنوز متوجه تغییر واقعیت ها و پایان دوره هژمونی یکجانبه خود و تغییر نظم جهانی نشده اند که به دنبال استفاده از ابزار تهدید یا تئوری های مشمئزکننده ای، چون چماق و هویج با دوگانه تحریم-توافق آن هم در برابر ملت بزرگ ایران هستند!

با توجه به حسن نیت جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات هسته ای و تعهد دولت جدید ایران در استیفای کامل حقوق ملت، لازم است واکنش درخور و مناسب تری در قبال اعمال این تحریم های جدید از طرف دولت انجام شود.

نمی شود که هم دنبال مذاکرات برای رفع تحریم ها بود و برای آن رایزنی کرد و هم همزمان با آن تحریم ها توسعه پیدا کرده و دست طرف مقابل برای تحت فشار قرار دادن طرف ایرانی بازتر شود. حتی رواست که شرط تداوم مذاکرات برای حصول توافق را لغو تحریم های جدید و جبران طرف امریکایی قرار داد.

شرایط جدید جهانی و دوره جدید حیات ملت ایران که همزمان با گام دوم انقلاب اسلامی است به گونه ای نیست که در برابر گستاخی طرف امریکایی و غربی سکوت پیشه کرد و در موضع انفعال قرار گرفت.

امریکایی ها باید بدانند که روزگار تغییر کرده و ایران هم اکنون نه تنها یک قدرت منطقه ای است بلکه در آستانه قرار گرفتن در تراز یک قدرت فرامنطقه ای است و دیگر نمی توان با تئوری های سلطه جویانه و اقتدارگرایانه با این کشور برخورد کرد!

حمیدرضا شاه نظری روزنامه جوان