نیکلا سارکوزی بیست و سومین رئیس جمهور فرانسه است که در 16 می 2007 بر این مسند تکیه زد. وی در 28 ژانویه 1955 از پدری لهستانی و مادری فرانسوی-یونانی با ریشه یهودی متولد شد. سارکوزی دارای فوق لیسانس حقوق خصوصی و مدرک علوم سیاسی از موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی پاریس است. وی قبل از ریاست جمهوری رهبری اتحاد برای جنبش مردمی (UMP) را بر عهده داشت. سارکوزی فعالیت‌های سیاسی خود را از سال 1977 با تصدی پست مشاور شهردار شهر نویی‌سورسن فرانسه آغاز کرد و از آن پس پست‌هایی چون: شهردار، نماینده مجلس وغیره را در اختیار داشت. وی قبل از ریاست جمهوری در سمت‌های مختلفی فعالیت کرده که عبارتند از: وزیر بودجه و دارایی، وزیر ارتباطات، سخنگوی دولت، وزیر کشور، وزیر اقتصاد، دارایی ‌و صنایع و وزیر کشور. وی سه بار تاکنون ازدواج کرده است. همسر کنونی وی یک خواننده، مدل عکاسی و هنرپیشه ایتالیایی به نام کارلا برونی است که پس از انتخاب سارکوزی به ریاست‌جمهوری فرانسه در کاخ الیزه با وی ازدواج نمود. سارکوزی ثروت خود را بالغ بر 2 میلیون یورو اعلام کرده است. یکی از اولین اقدامات وی به عنوان رئیس‌جمهور فرانسه این بود که دستمزد سالیانه خود را از 101 هزار یورو در سال به 240 هزار یورو افزایش داد. سارکوزی در حوزه تعداد رسوایی‌ها یکی از معروف‌ترین رؤسای جمهوری حال حاضر جهان است. وی در کنار سیلویو برلوسکونی، نخست‌وزیر مستعفی ایتالیا، بارها به علت رسوایی‌هایی که بار آورده‌اند سوژه مطبوعات و رسانه‌ها گشته‌اند. البته برخی از این رسوایی‌ها به مانند جاسوسی سارکوزی برای اسرائیل و یا روابط پنهانی وی با وزیر محیط زیست هیچگاه آنگونه که باید در رسانه‌های فرانسه و اروپا مطرح نگشتند. در گزارش حاضر مشهورترین رسوایی‌های نیکلاس سارکوزی به صورت اجمالی در اختیار خوانندگان مشرق قرار می‌گیرد. سارکوزی، جاسوس مخفی موسادروزنامه معروف فیگارو طی مقاله‌ای در نوامبر 2007 فاش ساخت که رئیس‌جمهور فرانسه برای مدتی مدید به عنوان یک سایان، لغت عبری برای "همکار" در خدمت رژیم صهیونیستی بوده است. به گفته ویکتور استروسکی (Victor Ostrovsk)، جاسوس سابق اسرائیلی، سایان‌ها که نقش‌های بسیاری می‌توانند داشته باشند عبارت از شهروندان یهودی دیگر کشورها و یا اقوام و آشنایان آنها هستند که به موساد یاری می‌رسانند. به نوشته روزنامه فیگارو، پلیس فرانسه اندکی قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سال 2007 نامه‌ای دریافت کرد که در آن جزئیات نحوه همکاری سارکوزی با موساد تشریح شده بود اما از انتشار این نامه و یا حتی اخبار مربوط به آن جلوگیری کرد. در این نامه چنین قید شده بود که فعالیت‌های جاسوسی سارکوزی از سال 1983 آغاز شده است. بلافاصله پس از افشاگری‌های روزنامه فیگارو، ایهود اولمرت، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، به فرانسه سفر کرد تا در مورد مسأله هسته‌ای ایران با مقامات این کشور گفتگو کند. این امر باعث پدید آمدن سؤالات بیشتری پیرامون این گزارش گردید. تحلیلگران معتقدند که سارکوزی از زمان نشستن بر مسند ریاست جمهوری در ماه می 2007 هرآنچه در توان داشته انجام داده تا وفاداری خود را نسبت به آمریکا و اسرائیل ثابت کند. سایان سارکوزی هر گامی که کاخ سفید برداشته است را تعقیب نموده و رویکردی خصمانه نسبت به فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز ایران اتخاذ کرده است. بر اساس آنچه که نویسنده نامه مذکور بیان داشته، در سال 1978، دولت مناخیم بگین دستور داد تا به حزب گلیست نفوذ شده و در آن شرکایی برای اسرائیل پیدا شود. این عملیات توسط یک استاد جاسوسی اسرائیلی به نام رافائل ایتان (Rafael Eytan) هدایت شد. در وهله اول سه شهروند فرانسوی برای همکاری انتخاب شدند. این افراد عبارت بودند از: پاتریک بالکانی (Patrick Balkany)، پاتریک دواژیان (Patrick Devedjian) و پیره للوشه (Pierre Lellouche). پاتریک بالکانی در سال 1983، سارکوزی را که به صورت یک "جوان آینده‌دار" معرفی می‌کرد به عنوان چهارمین مرد به عضویت موساد درآورد. رسوایی بتنکورتدر سال 2009، یکی از حسابداران لیلین بتنکورت (Liliane Bettencourt)، ثروتمندترین زن فرانسه، ادعا نمود که وارث شرکت آرایشی و بهداشتی آوریل (LOreal) در سال 2007 مبالغ هنگفتی پول به صورت غیرقانونی به ستاد انتخاباتی سارکوزی اهدا کرده است. وی اعلام نمود که کارکنان خانم بتنکورت پاکتی حاوی 150/000 یورو را به اریک وورث (Eric Woerth)، مدیر مالی ستاد انتخاباتی سارکوزی و وزیر سابق اشتغال فرانسه داده‌اند. در فرانسه اهدای بیش از 4/000 پوند از جانب افراد حقیقی به نامزدهای ریاست جمهوری ممنوع است. تحقیقات در مورد این مسأله تاکنون به جایی نرسیده است. سارکوزی و مدیر مالی ستاد انتخاباتی وی نیز این ادعاها را تکذیب کرده‌اند. رسوایی تاپی کریستین لاگارد (Christine Lagarde)، که پس از رسوایی جنسی دومینیک اشتراوس (Dominique Strauss)، ریاست صندوف بین‌المللی پول را بر عهده گرفت به علت صدور مجوز برای پرداخت 270 میلیون پوند به یکی از حامیان بزرگ سارکوزی تحت تعقیب قضایی قرار گرفت. وی در زمان انجام این کار وزیر امور مالی فرانسه بود. به گفته مقامات قضایی فرانسه خانم لاگارد در زمان حضور در وزارت امور مالی از سمت خود سوء استفاده نموده است تا به برنارد تاپی(Bernard Tapie)، سرمایه‌دار جنجال برانگیز فرانسوی، کمک نماید. وی متهم است که به نفع آقای تاپی، یک دلال مسابقات فوتبال که مالیات‌های خود را پرداخت نکرده بود، به صورت غیر قانونی مداخله نموده است. تاپی یکی از حامیان مالی عمده حزب سارکوزی است.رسوایی کراچی‌گیتسارکوزی همچنین در پرونده پرداخت رشوه به مقامات پاکستانی طی معامله 800 میلیون یورویی (707 میلیون پوندی) فروش زیردریایی‌های فرانسوی آگوستا 90بی در سال 1994 دخیل است. 80 میلیون یورو از مبلغی که به عنوان "کمیسیون" به مقامات ارشد پاکستانی پرداخت شده بود به فرانسه برگشت داده شده و به صندوق ستاد انتخاباتی ادوارد بالادور، نخست‌وزیر وقت فرانسه و نامزد شکست خورده ریاست‌جمهوری، واریز شد. سارکوزی در آن زمان وزیر بودجه و سخنگوی ستاد انتخاباتی بالادور بود. گفته می‌شود پس از اینکه ژاک شیراک در ماه می 1995 به ریاست جمهوری رسید، پرداخت مابقی "کمیسیون" پاکستانی‌ها را به منظور تنبیه رقیب انتخاباتی خود یعنی بالادور متوقف نمود. لغو پرداخت این مبلغ با انفجار اتوبوسی در شهر کراچی که منجر به کشته شدن 11 مهندس فرانسوی و 4 پاکستانی شد، مرتبط دانسته می‌شود. رسوایی پرکز در سال 2010، سارکوزی مجبور شد به مقامات دولت خود دستور داد که هزینه‌های خود را کاهش دهند. این امر پس از افشای رسوایی‌هایی روی داد که بنا بر آنها مقامات دولت وی متهم به ولخرجی و اسراف شدند. متعاقب این اتهامات وزیر توسعه سارکوزی مجبور به استعفاء شد. وی در حدود 116/500 یورو (96/000پوند) را صرف کرایه یک هواپیمای جت خصوصی برای سفر به مارتینیک کرده بود. وزیر اقتصاد منطقه‌ای سارکوزی نیز پس از اینکه مشخص گشت 12/000 یورو (9/759 پوند) از پول مالیات دهندگان را صرف خرید سیگارهای برگ هاوانا کرده است. رشوه سارکوزی به سعودی‌ها سارکوزی مشارکت فعالی در یک رسوایی قدیمی در دهه 1990 دارد که شامل ارائه رشوه برای خرید هواپیماهای ایرباس توسط دولت سعودی بود. دولت فرانسه که در آن زمان توسط ادوارد بالادور، نخس‌وزیر وقت و مرشد سیاسی سارکوزی اداره می‌شد، تصمیم گرفت در ازای انعقاد قراردادی شش میلیارد دلاری با عربستان برای فروش هواپیماهای مسافربری، به مقامات این کشور رشوه دهد. سارکوزی که در آن زمان وزارت خزانه‌داری را بر عهده داشت، مأموریت ارائه رشوه به یکی از شاهزادگان رده بالای عربستان را بر عهده گرفت. با این حال بالادور نمی‌دانست که دولت کلینتون از انعقاد قرارداد شرکت بوئینگ با عربستان حمایت می‌کند و اینکه آژانس امنیت ملی آمریکا مکالمات تلفنی بین بالادور و سارکوزی را استراق سمع نموده و از پیشنهاد آنها برای پرداخت رشوه به مقامات سعودی در ازای انعقاد قرارداد با ایرباس آگاه است. در پایان ماجرا مقامات سعودی از انجام معامله با سارکوزی و بالادور انصراف دادند.چندین سال پس از قرار ملاقات بین نیکلاس سارکوزی و کارلا برونی، مدل و خواننده ایتالیایی، در دیزنی‌لند و ازدواج متعاقب آنها، گزارشاتی در فضای اینترنتی مبنی بر روابط نامشروع این دو نفر با افراد دیگر منتشر شد. به نوشته وب‌سایت‌ها، کارلا برونی با بنیامین بیولای، خواننده فرانسوی، رابطه داشته و حتی مدتی را با وی برای گذراندن تعطیلات به تایلند سفر کرده بود که پس از درخواست سارکوزی این سفر را نیمه‌کاره رها نموده و به فرانسه بازمی‌گردد. البته کارلا برونی ید طولایی در برقراری روابط عاشقانه دارد و قبل از سارکوزی نیز با افرادی بسیاری رابطه داشت که عبارتند از: لوئیز برتیناگ، خواننده و گیتاریست فرانسوی؛ مارک جگر، آهنگساز، ترانه‌نویس و خواننده انگلیسی؛ اریک کلاپتون، خواننده و گیتاریست انگلیسی؛ چارلز برلینگ، کارگردان، هنرپیشه و سناریونویس فرانسوی؛ آرنو کلارسفلد ، وکیل فرانسوی؛ وینسنت پرز ، کارگردان و هنرپیشه سوئیسی-فرانسوی؛ و لورنت فابیوس، نخست‌‌وزیر سابق فرانسه. در گزارش‌ها همچنین چنین قید شده بود که سارکوزی نیز با شانتال یوانو (Chantal Jouanno)، وزیر 40 ساله محیط زیست کابینه‌اش ارتباط نامشروع دارد. اما رسانه‌‌های فرانسوی در مورد مسائل شخصی سیاستمداران منتخب‌شان بی‌تفاوت هستند و به همین دیل هیچ پرسشی در این حوزه مطرح نگردید. دومینیک مویسی (Dominique Moisi)، متخصص امور سیاسی فرانسه در مؤسسه روابط خارجی فرانسه می‌گوید: "روزنامه‌نگارها اغلب در مورد شایعات نجوا می‌کنند اما هیچگاه آنها را منتشر نمی‌کنند زیرا نمی‌خواهند روابط خود را با سیاستمدارها خراب کنند." در گزارش‌ها چنین آمده است که آلن گنستار (Alain Genestar)، سردبیر سابق نشریه "پاریس مَچ" (Paris Match) پس از انتشار مقاله و تصاویری در مورد روابط سیسیلیا، همسر سابق سارکوزی، با ریچارد آتیاس (Richard Attias) از کار برکنار شد.حمله لفظی سارکوزی به ایران برای دلجویی از اسرائیل باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا و نیکولا سارکوزی، همتای فرانسوی وی در نشستی خصوصی پس از گفت‌وگو با خبرنگاران در اجلاس گروه 20 در حالی که میکروفن‌هایشان روشن بود، اظهاراتی را علیه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بیان کرده‌اند. مکالمه سارکوزی و اوباما، ابتدا با گلایه اوباما از این مساله آغاز شد که چرا فرانسه به واشنگتن اطلاع نداده که به نفع عضویت فلسطین در سازمان یونسکو رای خواهد داد. پس از آن آنها در خصوص بنیامین نتانیاهو به بحث پرداختند و بخشی از بحث‌های آنها در وب‌سایت فرانسوی "اره سور ایماژ" افشا شد. سارکوزی در این مکالمه تصریح کرده " نمی‌توانم نتانیاهو را تحمل کنم، وی یک دروغگو است". پس از آن اوباما به وی پاسخ داده،‌ "اگر تو از او خسته شده‌ای، من مجبورم هر روز با او تعامل داشته باشم". پس از این اظهارات سیل انتقادات و فشارها از جانب محافل صهیونیستی به سوی سارکوزی سرازیر شد و وی به منظور دلجویی از نتاتیاهو نامه‌ای به وی نوشته و در آن حملات تندی را متوجه برنامه‌ هسته‌ای ایران نمود. در این نامه که توسط خود سارکوزی نوشته شده بود، وی با شدت هرچه تمام به تهران حمله کرده و ایران را متهم به انتشار "تبلیغات دروغین" نموده و به اسرائیل قول داده است که فرانسه سعی خواهد کرد تحریم‌هایی بی‌سابقه علیه ایران به راه اندازد. وی طی این نامه اعلام نمود که فرانسه در حوزه تحریم‌ها همکاری نزدیکی با اسرائیل خواهد داشت و بدین ترتیب این جاسوس سابق سیا چراغ سبز خود را در مورد تقاضای اسرائیل برای اعمال تحریم‌های شدیدتر نشان داد. سارکوزی و فریب کاربران فیس‌بوک سارکوزی در سال 2009 راهی برلین شد تا در مراسم بیستمین سالگرد فروپاشی دیوار برلین در 9 نوامبر 1989، شرکت کند. وی قبل از سفر تصویری در صفحه فیس‌بوک خود قرار داد که به زودی جنجال برانگیز شد. در این تصویر، سارکوزی 34 ساله که در آن زمان نماینده مجلس فرانسه بود در مقابل بخشی از دیوار برلین ایستاده است. وی در توضیح این عکس چنین ادعا کرده که در آن زمان با عجله از پاریس راهی برلین شد تا شاهد آفرینش تاریخ (فروپاشی دیوار برلین) باشد. وی سپس به تشریح جزئیات روز مذکور می‌پردازد و اینکه چگونه در کنار جمعیتی زیاد شاهد فروپاشی دیوار بوده و حتی تکه‌ای از آن را نیز به رسم یادگاری برای خود برداشته است. اما نکته اینجاست که در این عکس فرانسیس فیلون (Francois Fillon)، نخست‌وزیر کنونی و نماینده سابق مجلس، و نیز آلن ژوپیه (Alain Juppe) نخست‌وزیر اسبق فرانسه نیز حضور داشتند. به گفته ناظرین فیلون در روز نه نوامبر در مجلس حضور داشت و نمی‌توانسته در کنار دیوار برلین باشد. از طرف دیگر ژوپیه نیز روز بعد در تلویزیون فرانسه سخنرانی کرد اما هیچ اشاره‌ای به حضور خود در برلین نکرد. هیچ شکی نیست که سارکوزی 20 سال پیش در برلین بوده اما منتقدین معتقدند که سارکوزی سعی نموده تا با دستکاری تاریخ بار دیگر توجه رسانه‌ها را به خود جلب نموده و خود را در مرکز حوادث جهان قرار دهد.