پایگاه اینترنتی فرانسوی زبان آگورا ایران را یکی از قدرتهای جهانی در زمینه فنآوری توصیف کرد. این پایگاه اینترنتی نوشت: روز پنجم دسامبر 2011، ایران از دستیابی به پهپادی امریکایی که در ارتفاع پانزده هزار متری خاک این کشور پرواز می کرده است خبر داد. با اینکه احتمال داده می شد پهپاد به نمایش در آمده در تلویزیون ایران ماکت باشد، اما دولت امریکا در بیانیه ای بدون اینکه از ایران عذرخواهی کند از مقامات این کشور خواست این پهپاد را پس دهند. ایران نیز شکایتی را در این زمینه تسلیم سازمان ملل کرد اما بدون شک به این شکایت رسیدگی نخواهد شد. درباره نحوه دستیابی ایران به این پهپاد دو نظریه مطرح است: نظریه کسانی که فکر می کنند این پهپاد از نسل های بسیار قدیمی پهپادهاست و دستیابی ایران به آن هیچ فایده ای ندارد و فقط به علت اشکال فنی بدست ایرانی ها افتاده است. نظریه دوم که به نظر نگارنده نزدیکتر است، به کسانی مربوط می شود که فکر می کنند این پهپاد نه تنها از جدیدترین نسل پهپادهاست بلکه مهمتر از همه این که ایران در جنگ الکترونیک توانایی های واقعی دارد و این کشور به نرم افزار هدایت این پهپاد دست یافته و توانسته است آن را در محل مورد نظرش فرود آورد. از لحاظ کمک به میراث بشریت، جهانیان، گسترش الفبا و نوشتن، جاده ابریشم, اولین موارد کالبد شکافی بدست ابن سینا و الگوریتم خوارزمی را مدیون ایرانی ها هستند. امروزه، ایران یکی از قدرتهای جهان در زمینه فناوری است. از سوی دیگر، اخیرا ایران ماهواره امید را در مدار قرار داد و حتی خود روس ها نیز اذعان کردند که در این راه به ایران کمک نکرده اند. قرار گرفتن این ماهواره غیر نظامی در مدار باعث نگرانی غرب شد. اما اکنون این سوال مطرح است که راز این فرآیند چیست؟ دانیل لوران از سیاستمداران برجسته فرانسوی می گوید: "میزان باسوادی در ایران کمتر از پنجاه درصد بود اما به لطف انقلاب اسلامی، این رقم اکنون به بیش از 86 درصد رسیده است. در سال 1979، شمار دانشجویان در ایران حدود 176 هزار نفر بود اما این رقم در سال 2004 به دو میلیون و صد و شصت و پنج هزار و در سال 2008 به سه میلیون و پانصد و هفتاد و دو هزار نفر رسید. در سال 1979 فقط فقط 398 مقاله ایرانی در نشریات علمی به چاپ رسیده بود اما این رقم در سال دو هزار و هشت به بیش از بیست هزار مورد رسید. جرج استینچی، تحلیلگر مسائل سیاسی برای ما از گزارش ماه اوت صندوق بین المللی پول سخن می گوید که در آن از مدیریت مناسب در ایران خبر داده شده است. این در حالی است که ایران بی وقفه کشوری اهریمنی جلوه داده شده است. در بخشی از این گزارش آمده بود: «با وجود زمین لرزه های پی در پی از جمله زمین لرزه چهاردهم اوت گذشته، خشکسالی استثنایی، تحریم ها، مجازاتها، مانع تراشی ها ایران رشد اقتصادی سالانه سه و دو دهم درصد را تجربه کرده است. از سوی دیگر ذخایر ارزی ایران به صد میلیارد دلار رسیده اس و پیش بینی می شود این رقم بزودی به صد و نه میلیارد و هفتصد میلیون دلار برسد» استینچی می افزاید: «باید اذعان کرد که ایران از رشد اقتصادی مداوم برخوردار است و این رشد نه فقط به لطف بازارهای جهانی نفت و گاز بلکه به علت رشد گسترده در بخش کشاورزی حاصل شده است.» علاوه بر این موارد، باید به موفقیت خیره کننده ایران در نوسازی گسترده سیستم اقتصادی اش به چنان موفقیتی دست یافته است که کارشناسان از آن غافلگیر شده اند. جرج استینچلی می گوید: حادثه ای که روز چهارم دسامبر دو هزار و یازده رخ داد از ابعاد ژئوپولیتیکی بسیار مهمی برخوردار است. این حادثه فاجعه نظامی و فنی بسیار عظیم و نابودکننده ای برای ادعای برتری امریکا در جهان بود و پیامدهای متعددی داشت. متخصصان جنگ سایبری ایران در جنگی الکترونیکی به نمونه ای از پهپادها که از لحاظ فنی از پیچیده ترین انواع آن است دست یافتند. این هواپیمای بدون سرنشین که از طریق سیستم ماهواره ای هدایت می شود از افغانستان به پرواز در آمده بود. ایرانی ها این پهپاد را با تسلط کامل و با خنثی کردن سیستم امنیتی آن، به آرامی در یکی از پایگاه های هوایی خود به زمین نشاندند. این پهپاد با این تصور که با این باور که قابل شناسایی نیست وارد عمق دویست و بیست و پنج کیلومتری خاک ایران شده بود. این پهپاد بسیار پیشرفته تر از پهپادهای تهاجمی مجهز به موشک است که در کشتار روزمره غیرنظامیان افغانستان و پاکستان تخصص دارد. این پهپاد، پهپاد جاسوسی آر کیو صد و هفتاد و سوپراستار زرادخانه امریکا بود که از مرزهای ایران عبور کرده بود. این پهپاد از لحاظ تکنولوژی هوا و فضا و نظامی بخ اخرین تکنولوژی امریکا مجهز است و همه سری ترین دانشها و فنون این کشور که حتی دوستان واشنگتن نیز به آن دسترسی نداشتند در آن جمع شده بود. از سوی دیگر نمونه های بسیار کمی از آن ساخته شده است. این پهپاد به قدری ارزشمند است که سیا انحصار آن را در اختیار دارد. این پهپاد از پایگاهی در نوادا و از طریق ماهواره هدایت می شود. شناسایی پهپاد آر کیو صد و هفتاد تقریبا غیر ممکن است. احمدی نژاد در مصاحبه با یکی از شبکه های تلویزیونی امریکای لاتین این پهپاد را هدیه امریکایی ها به ایران توصیف کرد. جرج استینچی می افزاید: تکبر اصلاح ناپذیر مسئولان امریکایی و کارشناسان نظامیشان پابرجاست. ریچارد ابولافیا ،تحلیلگر، می گوید: «این ضربه شدید به وجهه نظامی امریکا و غرب مساله ای برملا کننده است. عملیات موفقیت آمیز فرونشاندن پهپاد جاسوسی که از مدتها پیش برای آن زمینه سازی شده بود و به دقت انجام شد آشکارا حاکی از این حقیقت است.» به این ترتیب، نیروهای مسلح ایران در زمینه عملیاتی جنگ الکترونیک به سطحی عالی رسیده اند و در این راه اگر از رقبای بالقوه شان برتر نباشند با آنها برابری می کنند. مطبوعات غربی نیز به شدت تلاش کردند این کار برجسته ایرانی ها را کم اهمیت جلوه دهند. بااین حال یکی از اتاق فکر های امریکایی گزارش داده است که آر کیو صد و هفتاد یکی از بهترین ابزارهای جاسوسی واشنگتن بود و دستیابی ایران به این پهپاد سیلی محکمی به امنیت امریکا به شمار می رود. این روزها، پهپادهای امریکایی حال و روز خوشی ندارند. پس از دستیابی نیروهای مسلح ایران به آر کیو صد و هفتاد، پهپاد دیگری به نام ام کیو نه ریپر سقوط کرد. سرویس های جاسوسی اروپایی تایید می کنند که ایران با موفقیت در خنثی کردن یکی از ماهواره های جاسوسی سیا که با فن آوری بسیار پیش رفته ایجاد اختلال با لیزر و کور کردن کامل ماهواره محقق شد غرب را گیج و متحیر کرد. این برای اولین بار است که اتفاقی از این دست رخ می دهد. این اطلاعات نگرانی ها درباره سطح فن آوری واقعی ایران را تشدید کرد. روز پنج شنبه پانزدهم دسامبر، رئیس شرکت گوگل در گفتگو با سی ان ان درباره دانش ایران در زمینه سایبری هشدار داد. وی گفت: "ایرانی ها در زمینه جنگ سایبری استعدادی غیرعادی دارند و ما علت این امر را درک نمی کنیم.» شاید علت این استعداد غیرعادی ایرانی ها در این زمینه را باید در صبر و استقامت این کشور جستجو کرد؛ کشوری که فهمیده است نباید همچون اعراب آه و ناله کند. باید با سلاح علم جنگید و ثروت ایران در زمینه فن آوری ثمره آموزش و تحقیقاتی با کیفیت بالاست.