پایگاه خبری الانتقاد به تشریح شیوه‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی و ابزارهای به کار رفته در آن پرداخته و جمع‌آوری بیشترین اطلاعات پیرامون جریان‌های مقاومت و نیز اطلاعاتی درباره مسئولان، مراکز، تجهیزات نظامی، اقدامات امنیتی و عملیاتهای نظامی را از جمله اهداف فعالیت جاسوسی این رژیم دانست. پایگاه خبری "الانتقاد نت " در گزارشی مفصل با عنوان "پرونده کامل پیشرفت دستگاه‌های جاسوسان اسرائیلی " به قلم "علی الموسوی " به بررسی آخرین تجهیزات جاسوسی مدرن و پیچیده رژیم صهیونیستی پرداخته و ضمن تشریح ساختار این سیستم‌های پیشرفته خبر از جنگی مدرن در عرصه اطلاعات می‌دهد. در این گزارش می‌خوانیم: همزمان با مدرنیته عظیمی که جهان ارتباطات، فن‌آوری، الکترونیک و تکنولوژی را در برگرفته و چهره زمین را تغییر داده، جنبش جنگ اطلاعاتی میان دولت‌های مختلف جهان به ویژه اعراب و در صدر آنها لبنان با دشمن صهیونیستی پیشرفت کرده و روند رویدادهای سیاسی را دگرگون کرده است. امروزه دیگر جاسوسان در برقراری ارتباط با کارفرمایان خود به جوهرهای عادی و سری، جهت نوشتن اطلاعات و دست‌نویسی گزارشات اکتفا نکرده و از زبان، دهان و حافظه خود برای تنظیم گزارش، گفت‌وگو و تماس‌های تلفنی استفاده نمی‌کنند؛ طراحی‌های دستی و نقشه، برای مکان یابی به کار برده نمی شود و دیگر نوشتن اطلاعات به صورت کتبی و تنظیم پیام‌های رمزگذاری شده و وسایلی امثال این که با مرور زمان قدیمی، کهنه، کند و ابتدایی شده‌اند، کاربردی ندارند. به اعتقاد نویسنده، این مزدوران از زمان اشغال بخش‌های بزرگی از جنوب لبنان و بقاع غربی توسط رژیم صهیونیستی دیگر از چشم غیرمسلح برای مراقبت فواصل نزدیک و دور و نیز انتقال شفاهی اطلاعات استفاده نمی‌کنند، بلکه با توسعه تجهیزات و امکانات خود به دنبال حمایت و ضمانت بیشتر، پوشش دقیق، پیشگیری و اقدامات مخفیانه هستند تا به شکلی مستمر و آسان از این امکانات و خدمات بهره برده و بتوانند اخبار و اطلاعات را با روش‌هایی متنوع و در عین حال سریع ارائه دهند و بدین ترتیب از به دام افتادن، محاکمه، زندان و اعدام در امان بمانند. جاسوسی هوایی رژیم صهیونیستی در لبنان جنگ علنی میان لبنان با تمام ارتش، دستگاه‌های امنیتی و نیروهای مقاومت آن از یک طرف و دشمن صهیونیستی از طرف دیگر مدل واضح‌تری از ادامه جنگ امنیتی پنهان است، چرا که جنگ در درجه نخست متکی بر پرونده‌های امنیتی داغی است که مرحله به مرحله توسط جاسوسان جمع‌آوری می‌شود و شامل رصد دقیق، اطلاعات، داده‌ها، شاخص‌های موجود پیرامون مسائل پیدا و پنهان است؛ هدف از همه اینها دستیابی به زمان مشخص جهت بکارگیری آن چیزی است که موجب پیروزی و محقق شدن اهداف مورد نظر می‌گردد. از طرفی دیگر، فعالیت‌های اطلاعاتی و جاسوسی همواره در جهت پیروزی در هر جنگ و تجاوز صورت می‌پذیرد، چرا که صرف نظر از اهمیت اطلاعات و خدمات امنیتی، مزیت برتری در میدان جنگ، تاکتیک نظامی است که در صورت استفاده درست به وارد ساختن ضربه نظامی کمک خواهد کرد. نویسنده در ادامه گزارش خود آورده است که سازمان موساد هرگونه وسیله‌ای را برای دستیابی و محقق ساختن اهداف خود مورد امتحان و آزمایش قرار داده است. در ابتدا با استفاده از شبکه‌ها، گروه‌ها، افراد، مزدوران، جاسوسان، منابع اطلاعاتی، خبرچین‌ها و خائنان کار خود را آغاز و سپس با هواپیماهای جاسوسی "آواکس "، هواپیماهای شناسایی "ام. ک "، بالن‌ها، بالن‌های گازی مجهز به دوربین و دستگاه‌های ارتباطی از نوع "بمباردیر " و ماهواره‌ها کار خود را ادامه داده است. بالن بمباردیر یک نوع بالن است که با کمک هوایی که آن را از مکانی به مکان دیگر جابجا می‌کند، در ارتفاع بالا پرواز کرده و با کمک دوربین از تمام آنچه در پایینش قرار دارد عکس می‌گیرد، سپس با استفاده از دستگاه‌های ارتباطی این تصاویر را به مراکز کنترل و اتاق‌های عملیات رژیم صهیونیستی منتقل می‌نماید. دشمن صهیونیستی که در سال 2002، به جمع باشگاه کشورهای دارای ماهواره پیوست، 10 ماهواره جاسوسی در اختیار دارد که چرخش هر کدام از آنها به دور زمین، یک ساعت و نیم طول می‌کشد. این ماهواره‌ها "افق1 "، "افق7 "، "افق8 "، "تکسار "، "سار1 " و "افق9 " نام دارند؛ به عنوان مثال "افق 9 " مجهز به دوربین راداری می‌باشد که قادر است از پشت ابر عکس‌هایی با کیفیت عالی تهیه کند؛ این ماهواره از لحاظ عکسبرداری از اجسام70 سانتیمتری موجود بر روی، زمین شباهت زیادی به "افق 5 و افق 7 " دارد. نقش جاسوسی زمینی و مزدوران صهیونیست نویسنده در ادامه گزارش ضمن اشاره به این مطلب که هرچند هواپیماهای جاسوسی و ماهواره‌ها به نوعی مکمل کار هستند، اظهار می‌دارد که نمی‌توان نقش مهمی را که مزدوران و جاسوس‌های زمینی بر عهده داشته و ایفا می‌کنند نادیده گرفت؛ استفاده از این تجهیزات به ضرورت، منحصر به فرد بودن و توان عملیاتی این امکانات باز می‌گردد،اما توانای‌هایی منحصر به فرد مزدوران زمینی عبارت است از: 1-شناسایی مسیرها و بررسی جامع عبور و مرور و پیچ و خم جاده جهت تسهیل عملیات انتقال یگان کماندو به مکانهای مورد نظر برای اجرای مأموریت‌های امنیتی یا جنایتی ویژه، که این اقدام به دلیل ترس از موانع امنیتی نیروهای لبنانی صورت می‌گیرد به مانند آنچه در رابطه با "علی دیب الجراح " رخ داد. 2-نظارت بر ارتباطات. 3-عکسبرداری از اماکن و پایگاه‌های نظامی توسط دوربین‌های تعبیه شده در درون خودرو به گونه‌ای که بدون ایجاد شک و سوءظن، عکس‌هایی مطلوب از این طریق تهیه می‌شود؛ تعقیب کامیونهای عبوری به سمت لبنان به ویژه کامیونهایی که بر روی خطوط نظامی در حرکتند از دیگر اقدامات جاسوس‌های زمینی است تا بدین وسیله نوع، شماره خودرو، بار به ویژه اگر حامل سلاح برای حزب‌الله باشد کنترل شود، مانند آنچه علی جراح انجام می‌داد. 4-بزرگنمایی عکس‌هایی که به صورت هوایی تهیه شده‌اند، خواندن نقشه‌ها و بررسی عکس‌های هوایی جهت تعیین مراکز نظامی مانند (سربازخانه‌ها، موانع و ستادها) و غیرنظامی مانند (منازل، مراکز تجاری و مدارس) به گونه‌ای که با کشیدن دایره به دور هر منزل شماره‌ای خاص به آن داده شده و مختصات x و y این مواضع تعیین می‌شود. 5-دستیابی به اطلاعات سری سایت‌ها، مراکز، اتاق‌های بسته و مکان‌های حافظت شده. 6-تأیید اطلاعات تحت مطالعه و بحث و بررسی. 7-جمع‌آوری بیشترین اطلاعات پیرامون جریان‌های مقاومت، جنبش‌ها، احزاب مختلف لبنان و فلسطین و نیز اطلاعاتی درباره مسئولان، مراکز، تجهیزات نظامی، اقدامات امنیتی و عملیاتهای نظامی. 8-ارائه گزارش از نتایج حملات هوایی جنگنده‌های رژیم صهیونیستی علیه غیرنظامیان و افراد غیرمسلح، مراکز احزاب و مشخص نمودن حجم صدمات و خسارت‌های مادی و معنوی. 9-جاسوسی از ارتش لبنان و سوریه در طول حضور در لبنان و پیگیری اسامی بخش‌های متمرکز در این زمینه و تغییرات آنها. 10-دریافت اطلاعات درباره مکان "ران آراد " خلبان صهیونیستی که جنبش امل هواپیمای او را در جریان یکی از حملات وی به روستایی در جنوب لبنان در تاریخ 16 اکتبر سال 1986 هدف قرار داد؛ به علاوه جمع‌آوری اطلاعات درباره 3 نظامی صهیونیستی دیگر که در رویارویی ارتش عربی سوریه، سازمان‌های فلسطینی و احزاب لبنان با نیروهای صهیونیستی در محله "بیادر "، "العدس " و "سلطان یعقوب " واقع در بخش غربی به هلاکت رسیده و اجسادشان در مکانی نامشخص دفن شد. صهیونیست‌ها با بسیج عوامل خود، جستجو برای یافتن این افراد را دنبال می‌کنند که این مسئله به نوبه خود نشان دهنده اهمیت نظامی و سربازان نزد آنها است، حتی اگر تنها بقایای اجساد و استخوانی پاره پاره از این سربازان به جای مانده باشد. بررسی عکس‌های هوایی نشان از نقش مشترک مزدوران صهیونیستی بر روی زمین با هواپیماهای جاسوسی دارد، چرا که نگاتیوهای این تصاویر شامل خیابان‌ها و منازل شماره‌دار می‌باشد و زمانی که این عوامل و جاسوسان شروع به گشت‌زنی بر روی زمین کنند، امکان شناسایی ساکنان این منازل وجود دارد و در ضمن تطبیق این اطلاعات با تصاویر هوایی و شماره‌های اختصاص یافته به منازل، امکان مطالعه و وارد عمل شدن را راحت‌تر می‌نماید. طی دوران اشغال مناطق جنوبی و بقاع غربی توسط رژیم اشغالگر صهیونیستی، گاها ارتباط میان جاسوسان و فرماندهان موساد از طریق محرک‌های امنیتی در میان شبه‌نظامیان "آنطوان لحد " که از مزدوران اسرائیل بود، انجام می‌شد، رساندن اطلاعات بنا بر ضرورت و امکان ارتباط، از طریق نشست‌ها و جلساتی که در نوار مرزی مناطق اشغالی یا در فلسطین اشغالی یا کشورهای اروپایی انجام می‌شد. شواهد این امر زیاد است و بنا بر گزارش‌های مختلف پرونده‌های جاسوسی کمتر پیش می‌آمد که مزدوران و جاسوسانی که در نخستین مأموریت‌های خود به موفقیت دست یافته باشند برای آموزش و تعلیم به خارج لبنان اعزام و منتقل شوند. از جمله اقدامات جاسوسان این بود که صرف نظر از جدی یا حساس بودن مسأله، دست به استراق سمع و استخراج اطلاعات می‌زدند تا بدین وسیله به عنوان مثال سایت‌های نظامی موجود بر روی نقشه را مشخص سازند. همین مسئله در تاریخ 3 ژوئن 1997 برای "نجمه طانیوس " رخ داد و حکم 5 سال زندان با اعمال شاقه برای وی بریده شد. از جمله مأموریت‌های برخی از مزدوران صهیونیست وارد شدن به مرحله اجرایی می‌باشد، مانند مهیا کردن زمین و جاسازی مواد منفجره، حرکت پیشاهنگی برای فرماندهان و عناصر موساد و حمایت، جابجایی، تسهیل رفت و آمد، باز کردن مسیر حرکت ایشان، شرکت در عملیات ترور از طریق فشار بر روی دکمه دستگاه انفجاری و به دنبال آن عقب‌نشینی آرام و کاملا خونسردانه از صحنه جرم بی‌آنکه اثری از خود بر جای بگذارند. ممکن است این جاسوس یک بقال، پستچی یا در مشاغل دیگر باشد، مانند "نجمة العلم "، یا یک نظامی از اعضای نیروهای امنیت داخلی مانند "هیثم السحمران " یا "محمود رافع " یا از اعضای ارتش لبنان یا امنیت اجتماعی و یا امنیت ملی باشد، مانند "حسام سمعان " حتی ممکن است این فرد فرماندهی در حال فعالیت و بازنشستگی باشد مثل "منصور دیاب "، "ادیب العلم "، "آنطوان ابوجودة "، "غسان جرجس الجد " یا دانشجو، مدرس، بیکار، تاجر، اسپانسر یا مالک یک نمایشگاه ماشین "مروان فقیه "، یا کارمند رسمی، مهندس، شهردار "زیاد الحمصی " و یا حتی جزو همراهان وزیر، نماینده مجلس و سیاستمدار و یا مالک دفتر معاملات در بخش‌های رسمی و ... باشد.