چهار میلیون نفر از جمعیت آلمان از بی‌سوادی رنج می‌برند. تارنمای دویچه وله (صدای آلمان) روز دوشنبه نوشت: چهار میلیون نفر بی‌سواد آلمانی در جامعه این کشور با مشکلات فراوان مواجه هستند و به خاطر ترسی که از برملا شدن این ضعف خود دارند، در حاشیه جامعه زندگی می‌کنند. این منبع خبری افزود: به احتمال زیاد شمار افرادی که در المان از بی‌سوادی رنج می‌برند، بیش از چهار میلیون نفر است. پژوهشگران قصد دارند، در قالب برنامه‌ای به نام 'لئو- مرحله اول پژوهش ' آمار دقیقی از افراد بی‌سواد در آلمان بدست آورند. آنها قرار است که در سال 2011 نتایج این بررسی را اعلام کنند. عدم کسب موفقیت در سال های نخست مدرسه و بی‌توجهی معلمان و والدین می‌توانند از دلایل بی‌سوادی و یا کم سوادی افراد باشند. بنابر گزارش سازمان بین‌المللی همکاری اقتصادی و توسعه، 15 درصد از افرادی که در آلمان به مدرسه رفته‌اند، پس از پایان دوران متوسطه هنوز نمی‌توانند به درستی بخوانند و بنویسند. بسیاری از این دانش آموزان مجبور هستند در ساعات آزاد خود در کلاس‌ های تقویتی موسسات دولتی شرکت کنند. در این موسسات برای مهاجران نیز کلاس ‌های ویژه سواد آموزی برگزار می‌شود، اما به رغم تمام این امکانات شمار بی‌سوادان در آلمان کاهش پیدا نکرده است. 'کردولا لوفلر' کارشناس علوم تربیتی و فعال در زمینه پیشگیری و علت‌یابی بی‌سوادی در آلمان، از نبود اقدامات پیشگیرانه در مهد کودک ‌ها و مدرسه‌ ها انتقاد می‌کند و می گوید که معلمان، دوره ‌های آموزشی لازم برای تشخیص مشکلات کودکان را ندیده‌اند. در سال های بالاتر هم در مدرسه معلمان جدید فکر می‌کنند که این کودکان خواندن و نوشتن یاد گرفته‌اند. لوفلر اعتقاد دارد که همین مساله باعث می‌شود که معلمان برای رفع ضعف این کودکان در خواندن و نوشتن اقدامی نکنند. 'پیتر هوبرتوس' مدیر انجمن سواد آموزی آلمان تلاش ‌های بیشتری برای پیدا کردن و آموزش مجدد افراد بی‌سواد را پیشنهاد می‌دهد و می گوید که بسیاری از بزرگسالان فکر می‌کنند تنها کسانی هستند که خواندن و نوشتن بلد نیستند. ما باید با آنها وارد گفت وگو شویم و همچنین باید حساسیت افکار عمومی را نسبت به این موضوع برانگیزیم. وی افزود: در حال حاضر در جامعه این پیش ‌داوری وجود دارد که هر کس خواندن و نوشتن نمی‌داند، احمق است. ما باید این تصور اشتباه را از اذهان عمومی پاک کنیم. مدیر انجمن سواد آموزی آلمان خاطر نشان ساخت: بیشتر افراد بی‌سوادی که دوباره به مدرسه می‌روند، نخست باید بر آسیب ‌هایی چیره شوند که در گذشته به خاطر ضعف در خواندن و نوشتن به آنها وارد شده است.