پس از اسارت دو هزار سرخ پوست تسلیم شده در پایان این جنگ نابرابر، بزرگترین جشن اعدام دسته‌جمعی در تاریخ امریکا برپا شد. فرماندار ایالت داکوتا طبق معمول برای افرادی که پوست سر سرخ‌پوستان فراری را تحویل دهند پاداش تعیین کرد. بررسی تاریخ آمریکا و ماهیت بنیانگذاران آن نشان می‌دهد که پدران ایالات متحده برای برپایی کشور جدید، نسل سرخ پوستان که صاحبان اصلی این سرزمین بودند را از بین بردند و هیچ‌گاه تا به امروز حقی ولو اندک برای زندگی آنان قایل نبوده اند. قسمت چهاردهم این مطلب از نظر خوانندگان گذشت و هم اینک قسمت پانزدهم آن تقدیم می گردد: *معاهده «فورت ستانویکس» مالکیت نیمی از نیویورک امروزی را برای سرخ‌پوستان به رسمیت شناخته بود قوم سرخ‌پوست «هودینوسونی Haudenosaunee» نخستین قومی بود که گرفتار آتش موافقتنامه‌های فریبنده آمریکایی‌ها شد. با وجودی که معاهده سال 1784 «فورت ستانویکس Fort Stunwix» حق آنان را در نیمی از آنچه امروزه ایالت نیویورک نامیده می‌شود به رسمیت شناخته بود در این میان آنچه را قانون با دست راست به آنان بخشیده بود، جیمز کلینتون فرماندار این ایالت با دست چپ از آنان پس گرفت، و آنان را همراه بازماندگان شش قوم سرخ‌پوست دیگر به زور وادار کرد در یک بندر کوچک دورافتاده منزوی شوند. *سرنوشت قومی که به موافقتنامه‌های امضاشده با دولت آمریکا امیدوار بود قوم «اونیدا Oneida» که به موافقتنامه‌های امضاشده با دولت آمریکا امیدوار بود، در جنگ استقلال در کنار جرج واشنگتن نقش همپیمانان وفادار را بازی کرد اما هنگامی که منتظر فرا رسیدن روز عید سپاس به‎سر می‌برد، کلینتون همه موافقتنامه‌های امضاشده میان سرخ‌پوستان و جرج واشنگتن را زیرپا گذاشت و منکر همه وعده‌های او شد. بدین سان افراد صلح‌جو از میان سرخ‌پوستان را به ایالت وسکنسون تبعید کرد و افراد ماجراجو را در شیره‌کش‌خانه‌های خشم الهی فشرد و از بین برد و اکنون آنچه از این ملت بازمانده جز اسامی شهرهای نمادین که هیچ سرخ‌پوستی در آن سکونت ندارد اثری باقی نیست. *کمتر از 75 سال سرزمین سرخ‌‌پوستان بازمانده با موافقتنامه‌های دروغین بلعیده شد با این وصف سرخ‌پوستانی که از جنگ‌ها و کشتارهای پی‌درپی و وباهای گوناگون جان سالم به‎در برده بودند، با موافقتنامه‌های فریبنده و بی‌حاصل از پای در‌آمدند. چند سالی از اجرای طرح جرج واشنگتن نگذشته بود که سراسر مناطق شمال شرقی ایالات متحده از وجود اقوام سرخ‌پوست کاملاً پاکسازی شد اما با فروپاشی ایده اختصاص سرزمین‌های غرب رودخانه می‌سی‌سی‌پی به عنوان میهن نهایی سرخ‌پوستان، دستان «تقدیر متجلی» دوباره به مناطق غربی امریکا و دقیقاً مناطق سرخ‌پوستان چنگ زد، تا آنجا را نیز از این اقوام پاکسازی کند و ببلعد. بنابراین در مدت کمتر از 75 سال، سرزمین‌هایی که امروزه ایالت‌های میسوری، ایاوا و وارگنسا نامیده می‌شود در گرداب موافقتنامه‌های دروغین بلعیده شدند و سرخ‌‌پوستان بازمانده که با شمشیر و گلوله کشته نشدند با این‎گونه موافقتنامه‌ها از پای درآمدند و از بین رفتند. *یورش آمریکا به مکزیک در سال 1848 و ضمیمه کردن نیمی از آن به سرزمین خود در آن برهه سرزمین‌های تگزاس و ارگون و آیداهو نیز به اشغال درآمدند و انگلیسی‌ها پس از جنگ‌های استقلال از واشنگتن به نفع دشمنان سفیدپوست انقلابی خود چشم‌پوشی کردند و از واگذاری آن به نفع هم‌پیمانان سرخ‌پوست خود که در کنارشان جنگیدند و خون خود را در راه تاج و تخت پادشاه انگلیس نثار کردند امتناع ورزیدند. در سال 1848 امریکایی‌ها به مکزیک یورش بردند و نیمی از این سرزمین را ضمیمه کردند. در این یورش اراضی کالیفرنیا، آریزونا، نوادا، اوتاوا و نئومکزیکو و جنوب کولورادو را به تصرف خود درآوردند. آنگاه سرخ‌پوستان بی‌توان ساکن مناطق غرب می‎سی‌سی‌پی از همه سو به محاصره سربازان امریکا درآمدند. استعمارگران ابتدا گمان کردند که غرب می‌سی‌سی‌پی می‌تواند زباله‌دانی مناسبی برای سکونت باقی‎مانده سرخ‌پوستان باشد. این سرزمین صحرایی که دشت‌های بزرگ نامیده می‌شود می‌تواند تبعیدگاه نمونه برای اقوام سرخ‌پوستی باشد که شمشیر مرگ‎آفرین امریکا تاکنون از گردن آنان نگذشته است. *کشف معادن طلا در مرزهای سرخ‌پوستان در سال 1861 و واکنش آمریکایی‌ها آمریکا در همه موافقتنامه‌هایی که در سال 1851 در فورت لانومی Fort Lanumie با سرخ‌پوستان امضا کرد، دشت‌های بزرگی را به عنوان سرزمین مستقل و مخصوص و زیرسلطه و حاکمیت مطلق سرخ‌پوستان به‎رسمیت شناخت و متعهد شد که هیچ شهرک و مجتمع مسکونی دائمی برای سفید پوستان در آن احداث نکند. اما چند سال بعد با اکتشاف معادن طلا در حد فاصل مرزهای قوم سرخ‌پوست شابین و سرازیر شدن تعداد نسبتاً زیادی از ماجراجویان سفیدپوست به این منطقه دولت فدرال امریکا در سال 1861 ناچار شد اسناد و مدارک این سرزمین‌ها را جعل کند و بر اساس آن ادعا کند که سرخ‌پوستان از 90 درصد اراضی دشت‌های میانی چشم‌پوشی کرده‌اند. *دولت آمریکا چگونه اسناد توافق با سرخ‌پوستان را به‎نفع خود جعل کرد هنگامی که رهبران قوم شابین این اسناد و مدارک جعلی را مردود دانستند و معاهده اصلی را که هنوز مذاکره‌کنندگان و امضاکنندگان آن زنده هستند آشکار کردند، دولت فدرال امریکا آنان را به نقض معاهده‌ها متهم کرد و اعتراض آنان را به مثابه اعلام جنگ تعبیر کرد. در پی این موضع، فریادهای گوش‎خراش لزوم اعلام جنگ با سرخ‌پوستان و نابودی آنان در سراسر امریکا بلند شد. در این میان «اسکوت انتونی Soott J. Ahtony » یکی از فرماندهان نظامی امریکا سیاست ادامه محاصره و از بین بردن آنان را ترجیح داد. او بر این باور بود که این سیاست آسان‌تر و سودمندتر از جنگ نظامی است و هزینه مالی و انسانی کمتری برای آمریکا در پی دارد. اسکوت پیش‌بینی کرد که با ادامه محاصره اقتصادی قوم شابین، آنان به ناچار راه مهاجرت را در پیش می‌گیرند و یا اینکه مرگ تدریجی با گرسنگی را ترجیح می‎دهند. *به موازات اکتشاف معادن طلا و نقره نقض موافقت نامه‌ها تکرار می‌شد به موازات اکتشاف طلا و نقره و سایر معادن خام در مناطق گوناگون سرخ‌پوست‌نشین، نقض موافقت نامه‌ها در سایر دشت‌های بزرگ تکرار شد و همه اقوام سرخ‌پوست با جنگ وحشیانه اقتصادی روبرو شدند. بر اثر این محاصره میلیون‌ها رأس گاومیش و انواع چهارپایان در مناطق طبیعی ممتد میان مرز مکزیک در جنوب تا قطب شمال تلف شدند اما اقوامی همچون قوم سانتی که راه مقاومت را در پیش گرفتند، امریکایی‌ها آنان را هدف جنگ مشروع خود قرار دادند و به همین دلیل فرماندار ایالت داکوتا در پیامی آشکار آمریکایی‌ها را به نابودی و یا کوچ اجباری این قوم فراخواند. این قوم که با تبعید و کوچ اجباری مخالفت کرده بودند با یورش و شبیخون هزاران شبه‎نظامی سفیدپوست به فرماندهی «هنری سیبلی Henry H. Sibley» روبرو شدند. وی در جریان این یورش به نظامیان خود دستور داد سرخ‌پوستان قوم سانتی را کشته و یا به اسارت خود درآورند و املاک و دارایی آنان را مصادره و به غنیمت بگیرند تا هزینه این حمله نظامی را تأمین کرده باشند. *بزرگترین جشن اعدام دسته‌جمعی در تاریخ امریکا حدود دو هزار سرخ‌پوست که تسلیم شده بودند و افرادی که به اسارت درآمدند روانه اصطبل‌های متروکه شدند. در پایان این جنگ نابرابر، بزرگترین جشن اعدام دسته‌جمعی در تاریخ امریکا برپا شد. فرماندار ایالت داکوتا طبق معمول برای افرادی که پوست سر سرخ‌پوستان فراری را تحویل دهند پاداش تعیین کرد، به همین دلیل بازار شکار و پوست‌کنی سرخ‌پوستان در این منطقه به مدت یک سال داغ بود. در پی نصب کمین در مسیر « لیتل کروو Little Crow» رهبر قوم سانتی هنگام بازگشت از کانادا پوست‌کنی به اوج رسید. سربازانی که کروو را دستگیر کردند و کشتند افزون بر پاداش تعیین شده، مبلغ 500 دلار اضافی پاداش دریافت کردند. سپس پوست سر و جمجمه او را در ملأ عام در شهر سانت پول به نمایش گذاشتند تا دیگر سرخ‌پوستان عبرت بگیرند.