رئیس "هیأت مدیران خبررسانی " آمریکا گفت: "ما نمی‌توانیم اجازه دهیم دشمنان ما را از فضای ارتباطات بیرون کنند. امروز "پرس‌تی‌وی " (Press TV) ایران، "راشا تودی " (Russia today) روسیه و "تله‌سور " (TeleSUR) ونزوئلا در مقابل ما قرار دارند. به گزارش پایگاه اینترنتی "راشا تودی "، "والتر آیزاکسون " ، ‌چندی پیش رئیس "هیأت مدیران خبررسانی " در سخنانی اظهار داشت: "ما نمی‌توانیم اجازه دهیم دشمنان ما را از فضای ارتباطات بیرون کنند. امروز "پرس‌تی‌وی " (Press TV) ایران، "راشا تودی " (Russia today) روسیه و "تله‌سور " (TeleSUR) ونزوئلا در مقابل ما قرار دارند. البته چین نیز درصدد راه‌اندازی یک شبکه خبری 24 ساعته بین‌المللی است که گزارشگرانی به تمام جهان ارسال خواهد کرد. گفته می‌شود دولت چین 6 تا 10 میلیارد دلار به بسط عملیات‌های رسانه‌ای‌ در خارج اختصاص داده است. این اظهارات بیشتر به مانند اعلان جنگ رسانه‌ای است اما آیزاکسون بعدها از موضعش عقب‌‌نشینی کرد. "پس گرفتن گاف "دشمنان " از سوی آیزاکسون گاف "دشمنان " از سوی آیزاکسون پس گرفته شد اما آمریکا هنوز هم انحصار حقیقت را در اختیار دارد. آیزاکسون به راشا تودی گفت که این شبکه خبری را دشمن نمی‌داند و سخنانش در یک زمینه نامناسب گزارش شده‌اند. وی گفت: "من یقینا شبکه راشا تودی را دشمن نمی‌دانم. من داشتم به افغانستان اشاره می‌کردم. " وی در ادامه افزود: "من معتقدم هر ملت و هر شبکه‌ای دیدگاهی را ترویج می‌کند که به نظرش معتبر است و فکر می‌کنم آمریکا باید در صحنه جهانی حضور داشته و اخبار معتبر و خوب را منتشر کند. " اما "جاش روگین " (Josh Rogin)، عضو هیأت تحریریه نشریه "فارن‌پالیسی " (Foreign Policy) می‌گوید که گفته‌های آیزاکسون در آن زمان کاملا واضح و شفاف هستند. روگین افزود: "وی به هیچ رسانه افغانستانی به عنوان دشمن اشاره نکرد. حتی اگر در مورد آن‌ها صحبت هم می‌کرد نمی‌دانم که منظور از رسانه افغانستانی چیست. وی دقیقا گفت ایران، روسیه، ونزوئلا و چین. " وی در ادامه سخنان خود گفت: "نکته اینجا است که در نظر وی خبر رسانی بین‌المللی آمریکا در حال مبارزه با رژیم‌های استبدادی است. وی روسیه را نیز در لیست این کشورها قرار می‌دهد. این طرز تلقی و اظهارات، مطابق خط‌مشی رسمی دولت "اوباما " و نیز مطابق آنچه "هیأت مدیران خبررسانی " برای سالیان متمادی می‌گوید، نیستند. " روگین تشریح نمود که هیأت مدیران خبررسانی دچار یک بحران هویتی شده است. وی گفت: "آن‌ها دو مأموریت متضاد دارند. یکی اینکه اخبار را به صورت عینی منتشر کنند و دوم اینکه ابزاری در دست سیاست خارجی آمریکا باشند. در کل، یک‌چنین تضادی نمی‌تواند گواهی خوبی برای "اعتبار و عینیت " سازمان‌های خبررسانی باشد. " پرفسور "کریستوفر سیمپسون " (Christopher Simpson)،‌ مؤلف کتاب "علم اجبار "، معتقد است که این وضعیت را در دو سطح می‌توان تحلیل نمود. وی گفت: "اگر دیدی سطحی به ماجرا داشته باشیم باید بگوییم که رئیس این سازمان، که مسؤول صدای آمریکا و رسانه وزارت امور خارجه آمریکا، نیز هست، سخنانی بسیار ضعیف بر زبان رانده. اما سازمان هم‌اکنون سعی دارد این وضع را اصلاح کند و ادعا می‌کند منظور وی چنین نبوده است، منظور او القاعده و فلان و بهمان بود. بدون شک صدای ضبط شده کاملا واضح است... " مسأله عمیق‌تر اینجا است که سازمان‌های مسؤول نشر اطلاعات در آمریکا دچار بحران شده‌اند، هم بحرانی مالی و هم بحران در اعتبار. مسأله اینجا است که پیام آن‌ها در مورد اینکه جهان چگونه باید باشد و عمل نماید انعکاس نمی‌یابد و هیچ توجهی به خود جلب نمی‌نماید. پیام‌های آن‌ها دیگر تأثیرگذاری سابق را ندارند. جهان دیگر به خبررسانی رسانه‌های آمریکایی اعتماد نمی‌کند "پیتر لاولی " (Peter Lavelle) تحلیل گر سیاسی می‌گوید: "این امر هیچ ارتباطی با ژورنالیسم ندارد بلکه مسأله اصلی قدرت نرم و به جلو راندن سیاست کاری آمریکا است. ظاهرا، ‌آقای رئیس کمی نگران شده زیرا که جهان دیگر وی و سازمان متبوعش را باور نمی‌کند. " به گفته لاولی، آیزاکسون به جای تمرکز بر نمایش واقعیت‌ها و شاید ارائه یک دیدگاه جدید به مخاطبین، کار را به جنگ رسانه‌ای کشیده است. وی رقبای خود را دشمن می‌خواند. 20 سال از جنگ سرد گذشته است و هنوز باید دید ذهنیت چه کسانی تغییر کرده و چه کسانی بر روال سابق هستند. پیتر لاولی معتقد است زمانبدی اظهارات آیزاکسون با بحران مالی آمریکا مرتبط است: "او [آیزاکسون] می‌گوید "رقبای ما را نگاه کنید آن‌ها پول‌ خود را در قدرت نرم و انواع جایگزین ژورنالیسم می‌ریزند. " به نظر من این آن چیزی است که والتر آیزاکسون را نگران می‌کند. "آندرس ایزارا " (Andres Izarra)، رئیس شبکه خبری "تله‌سور " ونزوئلا که مورد حمله آیزاکسون واقع شده بود، اعلام کرد ونزوئلا هیچ چیز جدیدی در این اظهارات نمی‌بیند. وی گفت: "ما سالیان زیادی است که درگیر یک جنگ رسانه‌ای هستیم. تله‌سور بخشی از واکنش جهانی نسبت به استیلای رسانه‌ای آمریکا است. اظهارات رئیس هیأت مدیران پخش جای هیچ تعجبی ندارد. جهان در حال تغییر است و امروزه بازیگران جدیدی به عرصه بین‌المللی وارد شده‌اند و این بازیگران جدید نیز با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند. آن‌ها رسانه‌های خود را تأسیس می‌کنند تا صدای خود را به گوش دیگران نیز برسانند. " در گذاشته قانونگذاران آمریکایی سعی داشتند شبکه تله‌سور را به اتهام ترویج تروریسم مسدود کنند. "ایجاد رسانه‌های جدید تهدیدی برای استیلای رسانه‌ای آمریکا است ایزارا می‌گوید: "حکومت ونزوئلا با روش‌های دموکراتیک انتخاب شده است. ما هیچ برنامه‌ای در تضاد با دموکراسی دنبال نمی‌کنیم. " وی معتقد است که افزایش رقابت و هم‌چنین ایجاد رسانه‌های جدید تهدیدی برای استیلای رسانه‌ای آمریکا است. ایزارا در ادامه افزود که هدفش انتشار صدای آمریکای لاتین است و به اعتقاد وی شبکه خبری تله‌سور دشمن آمریکا، ‌صدای آمریکا و یا دیگر رسانه‌های شناخته‌شده آمریکایی نیست. وی گفت: "به نظرم هر کس با اندکی دیدگاه انتقادی می‌تواند بفهمد که صدای آمریکا یک دستگاه تبلیغاتی دولتی است. " در "کپیتال‌هیل " (محل استقرار کنگره و سنای آمریکا) یک ضرب‌المثل مشهور وجود دارد که می‌گوید بهترین راه برای پول گرفتن از نمایندگان کنگره ترساندن آن‌ها است. ظاهرا، والتر آیزاکسون برای مقابله با دشمنان آمریکا به پول بسیار زیادی نیاز دارد. "دنی اسکچتر " (Danny Schechter)، منتقد رسانه‌ای، می‌گوید: "خبررسانی آمریکایی یک سیستم تجاری است که ردپای زیادی از خود در تمام جهان بر جای گذارده، ‌ردپایی که در تمام گوشه‌های جهان، شامل فیلم‌های هالیوودی و امثالهم، مشاهده می‌شود. هیچ ملتی نمی‌تواند با این دستگاه رسانه‌ای رقابت کند. آن‌ها پول و یا قدرت بازاریابی و توزیعی چنین محصولاتی را ندارند. بنابراین آن‌ها بر خبررسانی دولتی تمرکز می‌کنند. " به گفته اسکچتر، آیزاکسون سعی می‌کند همه چیز را داشته باشد، وی در این مورد می‌افزاید: "وی سعی می‌کند سخنانش از نظر میهن‌پرستی در نظر کنگره درست جلوه کنند. وی سعی می‌کند در نظر همکارانش به مانند یک ژورنالیست درست تصویر شود. این دو امر در اینجا زیاد صادق نیستند. مسأله بوجود آمده بسیار تعجب‌ برانگیز است زیرا والتر آیزاکسون قبلا رئیس شبکه "سی‌ان‌ان "، نشریه "تایم "، و هم‌چنین مؤسسه آسپن بود. وی فردی بسیار باهوش است. اما به نظر من این طرز برخورد وی، اینکه دیگر رسانه‌ها را به خاطر دریافت پول از دولت‌ها متهم کند و این امر را به منزله تبلیغاتی بودن آ‌ن‌ها قلمداد نماید، درست نیست. بر اساس تجربه‌ای که در مورد شبکه "راشا تودی "،‌ "پرس‌تی‌وی " و یا "تله‌سور " داشتم این فرضیات نمی‌توانند درست باشند. این روشی است برای لکه‌دار کردن نام رقبا و برچسب زدن به آن‌ها. " اما انتشار پیام‌های آمریکا بسیار هزینه‌بر است. سازمانی که والتر آیزاکسون ریاست آن را بر عهده دارد "هیأت مدیران خبررسانی " نام دارد. این سازمان معمولا ایستگاه‌های رادیویی، ‌شامل صدای آمریکا و یک کانال تلویزیونی خاورمیانه‌ای با سطح محبوبیت پایین را بر عهده دارد. هیأت مدیران خبررسانی بیش از 750 میلیون دلار صرف این تأسیسات می‌کند. این بودجه بسیار بیشتر از مجموع بودجه‌های "راشا تودی "، "پرس‌تی‌وی " ایران و "تله‌سور " ونزوئلا است. بنابراین شاید باید گفت که تنها پول باعث تأثیرگذاری جهانی رسانه نمی‌شود. آقای آیزاکسون می‌گوید که حقیقی‌ بودن تمایزها را مشخص خواهد کرد. وی معتقد است "حقیقت در کنار ما قرار دارد "؛ به عبارت دیگر در کنار آمریکا. "پس از انتخابات ایران اعتبار این نهاد بیش از پیش کاهش یافت همین عبارت بود که زنگ هشدار را برای برخی طرفداران آزادی بیان به صدا در آورد. "ایوان الاند " (Ivan Eland) از "مؤسسه مستقل " (Independence Institute) می‌گوید: "اگر کسی بگوید که حقیقت در طرف آمریکا قرار دارد یک تبلیغات‌چی است نه یک ژورنالیست، و من فکر می‌کنم که این امر یک الگوی بد برای دیگر کشورها است،‌ زیرا واضح است که دیگر کشورها دیدگاه‌های خود را دارند. بسیاری اوقات رسانه‌های آمریکا حتی رسانه‌های خصوصی، جانب آمریکا را نگه می‌دارند. " پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران و انتشار گزارشاتی در مورد تأثیرگذاری کاخ سفید بر هیأت مدیران خبررسانی اعتبار این نهاد بیش از پیش کاهش یافت. آیزاکسون علنا اهمیت نقش خبررسانی بین‌المللی در دیپلماسی را تأیید می‌کند. اما دشمن خواندن کشوری که رئیس‌جمهور آن را دوست می‌نامد چقدر می‌تواند دیپلماتیک باشد، آن هم کشوری چون چین که بزرگترین خریدار اوراق قرضه دولت آمریکا است. دنی اسکتچر در در ادامه سخنان خود گفت: "وی در تضاد با دولت آمریکا قرار دارد، زیرا اوباما سعی می‌کند روابط کشور را با روسیه و چین بهبود بخشد. اما وی این دو کشور را دشمن می‌خواند. " کریستوفر سیمپسون نیز گفت: "این عبارات از منظر دیپلماتیک بسیار بسیار احمقانه بودند. " اظهارات آیزاکسون در تضاد با تلاش‌های آمریکا قرار دارد که سعی می‌کند خود را به عنوان نمونه آزادی بیان معرفی کند. اکنون، واشنگتن باید به حجم فزاینده رسانه‌های مستقل عادت نماید، رسانه‌هایی که دیدگاه‌هایی جدید در مورد مسائل جهانی منتشر می‌کنند.