یک دانشمند یهودی آمریکایی در مقاله‌ای به بررسی ارقام و داستان‌های حامیان هولوکاست در زمینه کشتار یهودیان توسط نیروهای نازی پرداخته و معتقد است، ارقام و داستان‌ها در مورد قربانیان هولوکاست ساختگی و دروغین هستند. مجله "بارنز ریویو " (TBR) درمقاله‌ای به نوشته "کولینز پایپر " به تحلیل نفوذ هولوکاست به زندگی مردم آمریکا پرداخته است و می‌نویسد: در طول چندین سال گذشته گه‌گاه سیاهپوستان آمریکایی به عنوان مأمور اعتصاب در مقابل موزه یادبود هولوکاست در واشنگتن گمارده می‌شدند و از این موضوع شگفت زده می‌شدند که بازدید کنندگان موزه تابلو‌هایی با این عنوان در دست داشتند "هولوکاست خسته‌کننده است ". اکنون "پیتر نوویک "، دانشمند یهودی آمریکایی تأیید می‌کند که مردم از تمامی نژادها، کیش‌ها و رنگ‌ها، سؤالاتی در این خصوص دارند که چرا رسانه‌ها و گروه‌های یهودی همواره بر "هولوکاست " تمرکز دارند و می‌پرسند که آیا هولوکاست واقعاً در زندگی آمریکایی‌ها اهمیت دارد؟ • تبلیغ خسته‎کننده هولوکاست بسیاری از مردم وقتی از چاپ کتابی دیگر در مورد موضوع هولوکاست (که باید مطالعه شود)، آگاه می‌شوند احتمالاً (به‎طور کاملاً طبیعی) این پاسخ را می‌دهند که: "نه، بازهم کتابی درمورد هولوکاست! " آخرین مورد از سری، از قرار معلوم بی‌پایان کتاب‌ها، فیلم‌ها، مستندها، مقالات و ... در مورد هولوکاست، کتاب "هولوکاست در زندگی آمریکایی‌ها " نوشته "پیتر نوویک " استاد دانشگاه شیکاگو است. با این حال کتاب نوویک نباید نادیده گرفته شود؛ حتی از سوی کسانی که از موضوع هولوکاست خسته شده‌اند یا کسانی که در افسانه‌ها و داستان‌هایی فرو رفته‌اند که مربوط به بحث در مورد آنچه آلمان‌ها در جنگ جهانی دوم با 6 میلیون (یا 7 میلیون و یا بیشتر) یهودی انجام داده‌اند – یا نداده‌اند - است. در واقع کتاب نوویک مملو از شگفتی است، و چشم‎اندازهایی نو برای درک آنچه در جنگ جهانی دوم رخ داده است را به‎روی انسان می‌گشاید – به‎خلاف آنچه در قالب صنعت هولوکاست به ما گفته شده است - و نشان می‌دهد که چگونه این موضوع به عنوان یک ابزار برنامه‌ریزی شده سیاسی و اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. TBR در تحلیل این کتاب می‌افزاید: کتاب نوویک فاش می‌سازد که در میان رهبران یهودی – خصوصاً در جامعه یهودیان آمریکا - پذیرفته شده است در اثر پرداختن مداوم جامعه یهود و رسانه‌ها به موضوع هولوکاست، در میان جامعه خستگی رو به رشدی – و اگر بخواهیم حقیقت را بگوییم عدم بردباری - نسبت به این موضوع ایجاد شده است؛ هرچند رهبران یهودی این مسئله را به‏سهولت و به‏طور علنی تأیید نمی‌کنند. براساس کتاب نوویک بسیاری از رهبران یهودی از رشد جمعیت اسپانیولی‌ها، سیاهان و آسیایی‌ها (و قدرت سیاسی آنها) در آمریکا که در جنگ جهانی دوم در اروپا هیچ جرمی مرتکب نشده‌اند (و هیچ ارتباطی با آن نداشته‌اند) نگران هستند. رهبران یهودی دریافته‌اند که این گروه‌ها با سوءظن به استمرار مسئله قربانیان هولوکاست می‌نگرند و ممکن است این خطری فزاینده برای منافع یهودیان در آمریکا و سراسر جهان باشد. حتی "الی ویزل " (که شاید مشهورترین نجایت‌یافته هولوکاست در تاریخ باشد) می‌گوید که نهایتاً مردم خواهند گفت "کافیست ... ما نمی‌توانیم هر روز این مسائل را تحمل کنیم " ... و یهودیان خود آماده جوابگویی به این موضوع نیستند. ویزل می‌پرسد: "پاسخ شما به این واکنش چیست؟ " به‎طور خلاصه مردم – بسیاری از مردم از نژادها، مذهب‌ها و رنگ‌های مختلف در آمریکا و همه جای جهان - از شنیدن "هولوکاست " خسته شده‌اند. بسیاری از یهودیان آمریکا (و یهودیان سراسر جهان) از آنچه عموماً "انکار هولوکاست " نامیده می‌شوند احساس خطر کرده‌اند اما نوویک در خصوص این موضوع بحث‌برانگیز نگرشی متفاوت دارد. گرچه او گزارش "رسمی " هولوکاست که در رسانه‌ها و محیط دانشگاهی شایع است را قویاً باور دارد، اما معتقد است که سازمان‌های یهودی وقت و انرژی بسیار زیادی را برای سرکوب کسانی که این گزارش رسمی را به چالش کشیده‌اند، صرف می‌کند. • ارقام و داستان‌های ساختگی در مورد قربانیان هولوکاست با این حال او خود آتش "منکران هولوکاست " را شعله‌ورتر می‌کند و اظهارات اخیر شکارچی خودخوانده نازی‌ها، "سایمون ویزنثال "، را مورد موشکافی قرار می‌دهد؛ ویزنثال مدعی شده است که نه تنها نازی‌ها حداقل 6 میلیون یهودی را کشته‌اند بلکه شاید 5 میلیون نفر دیگر را نیز کشته و در کل تعداد قربانیان حداقل 11 میلیون باشد. این مقاله می‌افزاید: نوویک در این باره مسئله‌ای بسیار جالب را فاش می‌سازد که انتشار آن (با پشتیبانی یک "منکر هولوکاست ") ممکن است به عنوان "انکار هولوکاست " شناخته شود. رقم 11 میلیون (یا نظریه 5 میلیون قربانی دیگر که به 6 میلیون یهودی افزوده شده است) هیچ معنای تاریخی ندارد. رقم پنج میلیون یا خیلی کم است (برای تمامی شهروندان غیریهودی کشته شده توسط امپراتوری رایش سوم) و یا خیلی زیاد است (برای گروه‌های غیریهودی که مانند یهودیان هدف کشتار قرار گرفته بودند). این رقم از کجا آمده است؟ گرچه هیچ سندی برای این رقم وجود ندارد اما عموماً پذیرفته شده است سایمون ویزنثال، تعقیب‌کننده مشهور جنایتکاران نازی، اولین کسی است که این رقم را طرح کرده است. او چگونه به این رقم رسیده است؟ "یهودا باوئر "، مورخ اسرائیلی گزارش می‌دهد که ویزنثال در یک گفت‎وگوی خصوصی به او گفته است که این رقم را به‎سادگی از پیش خود ساخته است. به‏طور خلاصه براساس تحقیق نوویک، سایمون ویزنثال یک دروغگو است و بس، رقم 11 میلیون دروغ است. ظاهراً ویزنثال این رقم را از پیش خود ساخته است. بنابراین دفعه بعد که شنیدیم ویزنثال استدلالی در مورد هولوکاست کرده است، این آگاهی را از پیش داریم. همان‎طور که "منکران کذایی هولوکاست " بارها گفته‌اند مشکل این است که جزئیات اندک دیگری (البته نه چندان اندک) در مورد هولوکاست وجود دارند که در نظر گرفته نشده‌اند. نوویک هم‌چنین نکته‌ای جالب را فاش می‌سازد که مبنایی برای استدلال‌های کسانی که "منکر هولوکاست " نامیده می‌شوند فراهم می‌کند؛ منکران هولوکاست مدعی هستند که بسیاری از یهودیان اروپای شرقی که گفته می‌شود در آشویتس با گاز کشته شده‌اند یا در جبهه شرقی نبرد با مسلسل قتل‌عام شده‌اند درواقع در شوروی و مناطق تحت اشغال آن مکانی امن برای خود یافته بودند. نوویک اظهار می‌دارد که "بزرگترین و تنها رقمی که به تعداد یهودیان (آن یهودیانی که بلافاصله در دوره پس از جنگ ناپدید شدند) افزوده می شود، یهودیان لهستانی است که در طول جنگ به عنوان مهاجر در اتحاد جماهیر شوروی قرار داشتند. آنها پس از توقفی کوتاه در گورستان بزرگ یهودیان که همان لهستان پس از جنگ بود، معمولاً به سفر خود به‎سوی غرب ادامه می‌دادند. " بنابراین نوویک عملاً بر اظهارات دکتر والتر سانینگ صحه می‌گذارد (لااقل تا حدودی)؛ سانینگ در مطالعه ساختارشکن خود با نام انحلال یهودیان اروپای شرقی اظهار می‌دارد که بسیاری از یهودیان اروپای شرقی که گفته می‌شود در اتاق‌های گاز آشویتس کشته شده‌اند در واقع از جنگ نجات یافته و به شوروی و مناطق تحت اشغال آن رفته‌اند.