نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی در کتاب خاطرات خود وزیر جنگ کنونی این رژیم را شکست‌خورده و فردی متزلزل توصیف می‌کند. به گزارش پایگاه خبری "المحیط "، "ایهود اولمرت " نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی در کتابی که درباره زندگی خود به رشته تحریر درآورده، درباره وزیر جنگ این رژیم چنین نوشته است: عملکرد "ایهود باراک " در دوران نخست‌وزیری‌اش در مقایسه با سایر نخست‌وزیران اسرائیل بسیار بد و از همه بدتر بوده است و در پس وزارت دفاع نیز به‎رغم تجارب نظامی غنی‌اش، بسیار ناامید کننده عمل کرده است. وی تاکید می‌کند: او به هنگام برگزاری انتخابات سال 2006 خواستار پیوستن به حزب کادیما شد و از من خواست تا نامش را در فهرست نامزدهای انتخاباتی حزب "کادیما " قرار دهم. وی در ادامه می‌نویسد: او حتی برای اینکه به هدف خود برسد به من وعده داد که درصدد رقابت بر سر تصدی رهبری حزب با من در نخواهد آمد اما بعد از بررسی نظرسنجی‌های مختلف که نشان می‌داد، در صورت پیوستن باراک به کادیما، این حزب چندین کرسی را از دست خواهد داد، با پیوستن وی مخالفت کردم.‌ به نوشته نخست وزیر پیشین رژیم صهیونیستی، با تشکیل کابینه در مارس 2006 و انتخاب "عمیر پرتز " به عنوان وزیر جنگ، باراک از دسیسه چینی علیه پرتز دست برنداشت و به ویژه پس از شکست در جنگ لبنان، سعی کرد تا مرا به برکناری پرتز متقاعد کند. وزرای عضو حزب کار و حتی حامیان باراک نیز درباره واگذاری وزارت جنگ به وی به من هشدار می دادند و می‌گفتند که این امر می‌تواند به کناره گیری حزب کار از ائتلاف دولت بینجامد. در سال 2007 و بعد از ناکامی پرتز در رقابت با باراک بر سر تصدی رهبری حزب کار، پرتز، خود، از مقامش کناره گرفت و جای خود را به رقیبش داد. اولمرت تاکید دارد که در طول دو سال حضور باراک در کابینه، تصوری که از او داشتم کاملا تغییر کرد. وی علاقه عجیبی به حرف زدن داشت و این علاقه بیشتر و بیشتر می شد. وقتی شروع به صحبت می‌کرد به هیچ کس اجازه نمی داد که دیگر یک کلمه حرف بزند. در نشست‌هایی که با حضور باراک برگزار می‌شد، همه با چرت و خواب آلودگی دست و پنجه نرم می‌کردند. از همه زشت‌تر این است که باراک شخصیتی متزلزل دارد و فاقد قاطعیت لازم است از اینکه می‌دیدم که او فاقد قدرت لازم برای تصمیم گیری است واقعا تعجب می‌کردم. در بخش دیگری از خاطرات اولمرت آمده است: به هر حال، انتظار داشتم با فردی رو به رو شوم که به حکم تجربه اش، مواضعی مشخص و روشن در قبال مسائل امنیتی داشته باشد. در گذشته، من زبان به ستایش باراک می گشودم و حتی در انتخابات نخست وزیری در سال 1999 از وی حمایت کردم اما، در طول دو سال حضور وی در کابینه، برایم مشخص شد که او بدترین نخست وزیر تاریخ اسرائیل است.‌ رفتار باراک با زیردستانش که همگی از افسران عالی رتبه ارتش بودند، بسیار زشت و زننده بود. وقتی از این افسران دعوت می شد تا برای بحث در خصوص مسائل حساس امنیتی در جلسه هیئت دولت حضور یابند، وی به صحبت های آنها گوش نمی داد و حتی به آنها اهانت می‌کرد. در طول حیات خود برخوردی زننده‏تر از برخورد باراک ندیدم. او امید مرا به یاس مبدل کرد. باراک فردی بی‎وفا و غیرمسئول بود که این بی مسئولیتی را می‌شد در تصمیمات وی در خصوص مسائل امنیتی به وضوح ملاحظه کرد. به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین، صهیونیست‌ها از باراک به خاطر سابقه کشتار غیرنظامیان فلسطینی و بالاترین مدال افتخار نظامی که این کشتار برای وی به ارمغان آورد، "آقای امنیت اسرائیل " یاد می‌کنند و معتقدند، وی فردی شکست خورده در مسائل سیاسی اما، بهترین گزینه برای تصدی وزارت جنگ است.