اشاره نشریه آلمانی «اشپیگل» طی گزارشی در مورد وضعیت اقتصادی و اجتماعی آمریکا و افزایش فاصله طبقاتی در این کشور، ستاره امپراتوری آمریکا را در حال افول دانسته است. این گزارش که با آمار نیز همراه است، در پی می آید. طی روزهای اخیر در حالی که آمریکایی های پولدار کمک های میلیاردی خود را به مؤسسات خیریه جشن می گیرند، بقیه مردم این کشور در وضعیتی بدتر از هر زمان دیگر به سر می برند. شهروندان آمریکایی به ندرت در یک دوره طولانی بیکار بوده اند و فاصله بین فقیرترین و پولدارترین مردم در این کشور به این صورت، فاحش و زیاد نبوده است. وضعیت ساکنان شهرک «کونتشورا» در شمال «لس آنجلس» با وجود آنکه از نظر مالی خوب است، ولی حدود 20 درصد جمعیت این شهر در معرض بی خانمان شدن قرار دارند. یک گروه خیریه در تابستان سال پیش در این شهرک خواستار مجاز شدن خوابیدن در خودروها شده بود، درخواستی که عمل به آن، در سراسر آمریکا ممنوع است. این درخواست بعد از آن مطرح شد که مردم متوجه شدند افرادی که در خودروها می خوابند، در خودروهای قدیمی نمی خوابند؛ بلکه در خودروهای نو و امروزی استراحت می کنند و این افراد از کارگران مکزیکی و یا بی خانمان نیستند، بلکه همسایه های قدیمی خود آنان هستند. این گروه همچنین متوجه دو برابر شدن شمار اشخاص مراجعه کننده به مراکز خیریه برای گرفتن غذا شد. بعضی از این اشخاص با خودروی «بی ام و» می آیند و برای خیلی از مردم آمریکا، این خودروها یادآور دوران خوب اقتصادی است. «ویلیام سینلی» کارشناس امور اجتماعی و رفاهی و رئیس امور خیریه این شهرک گفت: این فقیران جدید اشخاصی هستند که هیچ وقت فکر نمی کردم با آنها در خیریه رو به رو شوم؛ اینها اشخاصی از طبقه مرفه بوده اند، ولی اکنون بیکار شده و در معرض بی خانمان شدن قرار دارند. امروز ما اشخاصی را در خیریه ها مشاهده می کنیم که خودروهای آنها تا 50 هزار دلار هم ارزش دارد و تا چندی قبل صاحب خانه بوده اند. شمار میلیونرها در آمریکا در سال 2009 حدود 17 درصد افزایش یافته است دو هفته قبل نیز 40 نفر از ثروتمندان آمریکا از جمله بنیانگذار «مایکرو سافت» اعلام کردند که بعد از مرگ، نصف ثروت آنها برای امور خیریه صرف شود. کارشناسان از این نگران هستند که اقتصاد آمریکا برای سال ها ضعیف بماند، این نگرانی زمانی افزایش یافت که کمک های دولتی نه تنها در کلیت وضعیت جامعه آمریکا تغییری ایجاد نکرده است بلکه درست بر عکس، شرایط را برای خیلی از مردم بد و بدتر کرده است. بنابریک نظرسنجی، حدود 70 درصد جمعیت آمریکا هنوز بر این باورند که رکود اقتصادی این کشور ادامه پیدا می کند؛ این رکود اقتصادی این بار نه فقط اشخاص فقیر، بلکه اشخاصی با تحصیلات و درآمد خوب طبقه متوسط را نیز مورد هدف قرار داده است و آنان نیز از آینده خود احساس نگرانی می کنند. هم اکنون از هر 10 آمریکایی حدود چهار نفر، که جایگاه اجتماعی متوسط خود را بیش از این نمی توانند حفظ کنند. «آریانا هافینگتن» روزنامه نگار معروف آمریکایی، طی مطلبی در این باره می نویسد: آمریکا در معرض خطر ورود به جهان سوم قرار گرفته است. وی می افزاید: در کنار مشکلات ملکی و اقتصادی و بدهی ها در آمریکا، فاصله طبقاتی نیز در این کشور رو به گسترش است؛ وضعیتی که این کشور از بحران اقتصادی اواخر دهه 1920 تاکنون با آن مواجه نشده بود. پس از جنگ جهانی دوم تاکنون برای اولین بار آمریکایی ها با مشکل بیکاری درازمدت مواجه شده اند و شمار بیکاران درازمدت نیز سه برابر مواقع بحرانی قبلی در این کشور است و انتظار می رود که این روند افزایش پیدا کند. رقم بیکاری بعد از رکود اقتصادی در آمریکا، 9/5 درصد بود، و اگر اشخاصی را که جستجو برای کار جدید را رها کرده اند و یا دست به فعالیت های مقطعی برای کسب چند صددلار در ماه می زنند و از حساب پس انداز خود زندگی می کنند، را هم به آن بیفزائیم این رقم به 17 درصد کل جامعه کاری آمریکا می رسد.بنا به آماری، حدود 50 میلیون آمریکایی به غذای کافی دسترسی ندارند و یک هشتم بزرگسالان و یک چهارم کودکان آمریکایی از کوپن های غذای مراکز خیریه استفاده می کنند این رقم باور نکردنی متعلق به کشوری است که به اصطلاح ثروتمندترین کشور دنیا محسوب می شود. چیزی که برای آمریکایی ها از همه خطرناکتر است، از دست رفتن خوش بینی و امید به آینده است؛ کشوری که مردم آن به خوش بینی معروف بودند، اکنون اکثر شهروندانش فکر می کنند زندگی کودکان آنها از زندگی خودشان بدتر خواهد شد. امروز خیلی از آمریکایی ها به این نکته رسیده اند که یک زندگی خوب برای آنها از این پس در حد یک رؤیا خواهد بود. اکنون در این کشور از تعداد فرصت های شغلی کاسته شده و درآمدها نیز کم است و نابرابری های فزاینده در جامعه حاکم است. اکنون آمریکا با یک بحران ساختاری مواجه است و اگرچه این بحران از خیلی پیش شروع شده است، ولی آنها تازه متوجه آن شده اند؛ رونق سهام، افزایش بدهی ها و تب مصرف گرایی، این نکته را مخفی نگهداشته که 30 سال رشد اقتصادی، هیچ تاثیری روی جامعه آمریکا نداشته است. در سال1978 میانگین درآمد مردها در آمریکا 45 هزار و 879 دلار در سال بود. این رقم در سال 2007 با محاسبه تورم حدود 45 هزار و 113 دلار بوده است. این رقم در سال 2007 با محاسبه تورم حدود 45 هزار و 113 دلار بوده است. تمام این درآمدها شامل منافع کلان سهامداران و شرکت های بزرگ و بازارهای مالی بوده است و این منافع به اشخاصی می رسید که همیشه پولدار بوده اند.در 30 سال اخیر با آنکه تولید ناخالص داخلی آمریکا 110 درصد افزایش یافته است، ولی درآمد 90 درصد آمریکایی ها از سال 1973 فقط افزایش بسیار اندکی داشته، در حالی که تعداد اشخاص پولدار در آمریکا تقریبا سه برابر شده است. در سال 1979 یک سوم سود کل جامعه آمریکا، به طبقه ثروتمند می رسید، در حالیکه امروز 60 درصد این سود به اشخاص پولدار می رسد. در سال 1950 یک رئیس شرکت به طول میانگین 30 برابر یک کارگر ساده حقوق می گرفت، در حالی که امروز این مدیر حدود 300 برابر یک کارگر ساده حقوق می گیرد.امروز یک درصد آمریکایی ها 37 درصد دارایی کل این کشور را در اختیار دارند و این نابرابری به اندازه زمان رکود اقتصادی آمریکا در اواخر ده 1920 رسیده است.آمارها نشان می دهند که شانس یک آمریکایی برای وارد شدن به طبقه متوسط بالا، حدود چهاردرصد است که این پایین ترین حد در بین کشورهای صنعتی دیگر است. سیاستمداران آمریکایی جوابی برای تشدید بحران ها ندارند و مقامات واشنگتن از اشتغال هایی دم می زنند که هنوز ایجاد نشده اند. «پاول کروگمن» برنده آمریکایی جایزه نوبل اقتصاد، با اشاره به اینکه مردم خیلی از شهرهای آمریکا در آستانه ورشکستگی قرار دارند و حتی پول پرداخت هزینه نگهداری از خیابان ها را هم ندارند، گفت: در آمریکا مشکل اصلی این است که مردم دیگر نمی توانند مصرف کنند، چون پس اندازی ندارند و ارزش خانه های آنان نیز به نصف رسیده است، آنها دیگر وام های ارزان دریافت نمی کنند و درآمدشان هم کاهش یافته و یا بیکار شده اند. این اقتصاددان می افزاید: آنان دیگر قادر به پرداخت مالیات نیستند و برای همین هم خیلی از ایالت ها و شهرها با شکاف های بزرگ در بودجه هایشان رو به رو شده اند؛ در ایالت «هاوایی» مدارس در برخی روزها تعطیل می شود تا هزینه ها کاهش یابند، در منطقه ای از ایالت «جورجیا» اتوبوس های شرکت واحد را از جریان کار خارج کرده اند، در شهر «کلرادو» با حدود 380 هزار نفر جمعیت، یک سوم چراغ های خیابان برای صرفه جویی خاموش شده اند و خیلی از آمریکایی ها خانه های خود را از دست داده اند و خیلی از آنها یا در شهرها چادرنشین هستند و یا در بین بی خانمان ها زندگی می کنند. وی می افزاید: 61 درصد آمریکایی ها هیچ ذخیره مالی ندارند و هزینه های این ماه را به ماه بعد می رسانند. آنها اگر با یک صورتحساب بیمارستانی روبرو شوند، حیات و زندگی شان به خطر می افتد. در شرایط فعلی خیلی از مردم حتی پول ثبت نام کودکانشان را در کودکستان ها ندارند و دیگر در آمریکا حتی کارهای ساده ای مانند فروشندگی و دستیاری نیز پیدا نمی شود. منبع: شبکه العالم