روزنامه البلاد بیانیه تهران درباره تبادل سوخت هسته‌ای را نشانگر دیپلماسی موفق و کارآمد ایران دانسته و نوشته است که دیپلماسی ایران در این خصوص آمریکا و غرب را مبهوت کرده است. روزنامه البلاد در شماره روز یکشنبه خود مقاله‌ای با عنوان «دیپلماسی فرش هسته‌ای» به قلم مرتضی بدر به چاپ رساند که طی آن ضمن اشاره به بیانیه صادره در تهران و موافقت تبادل سوخت هسته‌ای بین جمهوری اسلامی ایران، ترکیه و برزیل، دیپلماسی ایران را موفق و کارآمد و درخواست غربی‌ها مبنی بر ارجاع پرونده به آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای را موفقیت و دستاورد دیگری برای دیپلماسی ایران به شمار آورده است. مشروح این مقاله از نظر خوانندگان می‌گذرد. سیاست با تمامی فروع آن امروزه به عنوان یکی از علوم درآمده که در اکثر دانشگاه‌های جهان تدریس می‌شود. فلاسفه و اندیشمندان غربی اولین کسانی بودند که با تئوری‌ها، اصول و مبانی علم سیاست را پایه‌ریزی کردند. دیپلماسی به عنوان یکی از فروع و شاخه‌های علم سیاست مطرح می‌باشد و در واقع نوعی مهارت و نزاکت رفتار رسمی است که در دربار پادشادهان غربی رایج بود و معمولاً در گفتگوها و مذاکرات بین نمایندگان رسمی و فرستادگان دو کشور دوست و یا دشمن بکار گرفته می‌شد. دیپلماسی زبان، هنر و ابزار خاصی دارد که با واژه‌های بسیاری از آنها یاد می‌شود از جمله: دیپلماسی هویج و چماق، دیپلماسی نرم، دیپلماسی قدرت، دیپلماسی مستقیم، دیپلماسی پشت پرده و غیره، ولی امروزه پس از سال‌ها کشمکش بین غرب و جمهوری اسلامی ایرن درباره پرونده هسته‌ای این کشور، واژه جدیدی وارد دایرة المعارف واژگان سیاست شده است که امروزه به سیاست «دیپلماسی قالی هسته‌ای» معروف شده است. این نوع دیپلماسی به عنوان یکی از ابزارهای مبارزه سیاسی بین غرب که سعی و تلاش آن در جهت سیطره بر منابع انرژی و فناوری‌های جدید بوده و بین کشورهایی که سعی دارند این محاصره را بشکنند و از وابستگی سیاسی و اقتصادی به غرب خارج شوند، تبدیل شده است. تحرکات سیاسی و تحولات مربوط به آن با عملیات بسیاری اعم از مکر و حیله و نیرنگ، روش‌های فریبنده «پیچاندن»، استفاده از قدرت، جنگ روانی، فعالیت‌های اطلاعاتی، تبلیغات رسانه‌ها، گفتگوهای نرم و آرام و گاهی اوقات هم پرسر و صدا، جار و جنجال و هیاهو به راه انداختن همراه است والبته پیروز میدان کسی است که بازی را خوب بشناسد. یکی از هنرهای میدان نبرد دیپلماسی این است که چگونه بتوانی حریف را در یک گوشه و زاویه بسته گیر بیاندازی و چون مار کبرى که دور گردن شکار خود می‌پیچد به دور گردن حریف بپیچی بدون اینکه حتی یک گلوله شلیک کنی و قطره‌ای خون بریزی. کشورهای غربی پرونده هسته‌ای ایران را سیاسی، آن را از آژانس انرژی هسته‌ای خارج کرده و به شورای امنیت ارجاع دادند. تاکنون نیز سه قطعنامه که همه آنها پیرامون تحریم بود صادر کردند تا ایران را وادار کنند روند غنی‌سازی را متوقف کند. از آن زمان نبرد دیپلماسی و مذاکرات ماراتنی بین هیئت‌های ایرانی و غربی به ریاست خاویر سولانا مسئول عالی هماهنگ کننده سیاست خارجه اتحادیه اروپا آغاز شد، سپس مذاکرات بین ایران و مجموعه کشورهای موسوم به (1+5) طی ماه اکتبر گذشته به ژنو منتقل شد. این دیدارهای متوالی و مذاکرات سخت پاسخگوی خواسته‌ها و تمایلات غربی‌ها نبود و تهدید کردند در صورتی که ایران برنامه‌های هسته‌ای خود را متوقف نکند بار دیگر پرونده را به شورای امنیت ارجاع دهند. دیپلماسی «دقیقه نود» که ایرانیان با دقت آن را می‌شناسند، فعال و منجر به توافق بین ایران، ترکیه و برزیل شد که بر اساس آن تهران 1200 کیلوگرم اورانیوم غنی شده با درصد کم را در مقابل دریافت سوخت مورد نیاز خود در رآکتور تحقیقاتی تهران به ترکیه ارسال کند. این توافق غربی‌ها را آشفته و بسیاری را مات و مبهوت کرد و موجبات خشم و غضب رژیم صهیونیستی را فراهم آورد. عبدالرحمن راشد نویسنده روزنامه «الشرق الاوسط» در مقاله‌ای با عنوان «ایرانی که اوباما را گیج کرد» نوشت: حیله ایران درست در وقت هوشمندانه آن رو شد و آمریکایی‌ها را که سعی داشتند بخاطر مخالفت ایران بطور شتابنده عرصه را برای آن تنگ کرده و بر طرح مجازات‌های بین‌المللی که اجرای امروز آن به مراتب نسبت به هفته گذشته سخت‌تر شده است تأکید ورزند، مات و مبهوت کرد. رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه که نسبت به اعتبار کشورهای عضو دائم شورای امنیت ابراز تردید کرده و به آنها گفته است: «پس اعتبار شما چه شد؟ اگر شما خود سلاح هسته‌ای دارید چرا از سایر کشورها می‌خواهید چنین سلاحی را در اختیار نداشته باشند؟» وی جامعه بین‌المللی را به حمایت از توافقنامه اخیر که بنام صلح جهانی نامیده شده، دعوت کرده و می‌افزاید:«ما باید از سخن گفتن در مورد مجازات‌ها دست برداریم». لولا داسیلوا، رئیس جمهور برزیل روز اعلام توافق اظهار داشت که «این توافق، پیروزی دیپلماسی بشمار می‌آید». عمرو موسی دبیر کل اتحادیه عرب نیز در این خصوص ابراز عقیده کرده و گفته است: «توافق مبادله اورانیوم بسیار مهم بوده و یک نفوذ دیپلماسی مهم بشمار می‌آید». این امر نشان داد که پیروزی دیپلماسی و نفوذ دیپلماسی بیانگر قدرت مانور دیپلماسی، به ویژه در لحظات آخر است. به نظر من حتی اگر کشورهای غربی موفق به صدور قطعنامه جدیدی بشوند، چنین قطعنامه‌ای از هیچگونه طعم و بویی برخوردار نیست. اگر این کشورها اکنون ندای ضرورت بازگشت به آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای را سر می‌دهند، این خود پیروزی و دستاورد دیگری برای دیپلماسی ایران است که همواره از کشورهای غربی درخواست می‌کرد از این پرونده دست بکشند و برضرورت موافقت با آژانس، بدون هرگونه دستورالعمل از دیگران اصرار می‌ورزید. بر اساس ارزیابی من، دیپلماسی مذاکره به روش ایران که برخوردار از صبر و تحمل و بردباری است، شاید بتواند اشتهای دانشجویان علوم سیاسی دانشگاه‌های مختلف جهان را باز کند. محققین و پژوهشگران آکادمیک ملاحظه خواهند کرد که مذاکره کننده ایرانی با استفاده از انگشتان نرمی که در هنگام قالی بافی به کار می‌رود، با مذاکره کننده غربی چه کرده است.