پایگاه خبری نیویورکر با انتشار متنی مشروح به شرح حال زندگی "هایم سابان " صهیونیست ساکن ایالات متحده و اقدامات وی در جهت حمایت از رژیم صهیونیستی پرداخت که بر مبنای فرمول "اهدای کمک مالی به سیاستمداران آمریکایی و کنترل خروجی رسانه‌ها " صورت می‌گیرد. پایگاه اینترنتی "نیویورکر " (Newyorker) در نوشتاری به قلم "کانی براک " (Connie Bruck)، کارشناس آمریکایی مسائل سیاسی و اقتصادی نوشت: در عصر یکی از روزهای همین اکتبر گذشته، "هایم سابان " (Haim Saban) در کنار کتابخانه چوبی خود نشسته بود و به تغییرات 14 ماه گذشته در وضعیت خویش می‌اندیشید. او یک خانه بزرگ در اختیار داشت و دو ساختمان کوچک که یکی برای میهمانی و سرگرمی بود و دیگری برای زندگی والدین همسرش. وی در منطقه حفاظت شده "بورلی پارک " (Beverly Park)، بالای تپه‌های بورلی زندگی می‌کرد. این منطقه به خاطر امنیت و ویژگی‌های خاصش در بین اشخاص مهم هالیوود شهرت دارد. "چریل " (Cheryl)، همسر سابان موفق شده بود با همکاری یک شرکت معماری فضای داخلی منزل 23 هزار فوت مربعی سابان را تغییر شکل دهد. در این خانه فقط دیوارهای سمت چپ باقی مانده بودند و خانه تقریبا به یک آشیانه هواپیما شبیه شده بود. به گفته سابان راهروی بزرگ خانه وی به روی یک فضای خصوصی برای زندگی و یک فضای نشیمن باز می‌شوند که دارای حداقل مبلمان مدرن هستند. نزدیک به مبل‌های پوشیده شده منزل فضایی وجود داشت که مملو از اشیای تاریخی اسرائیلی (مربوط به فلسطین اشغالی) بود و نقاشی‌های بزرگی روی دیوار آن نصب بود. سابان از دست همسرش عصبانی به نظر می‌رسید چرا که تنها یک سفال مربوط به بیت المقدس را در حمام مربوط به میهمانان باقی گذاشته بود، رنگ چوب‌های اتاق‌ها را تیره‌تر کرده و سقف اتاق‌ها را با چرم زینت داده بود. سابان می‌گوید: "من به همسرم گفتم که چرا روی سقف چرم نصب می‌‌کنی؟ حتی چرم بودن آن هم قابل تشخیص نیست! اما چون موقع تغییر دکوراسیون منازل معمولا زندگی‌های زناشویی از هم می‌پاشند، ترجیح دادم که دیگر چیزی نگویم! " وی در ادامه از وضعیت بلندگوهای جدید نصب شده در منزل انتقاد کرده و می‌گوید که مگر بلندگوهای قبلی چه عیبی داشتند؟... . * اخراج از مدرسه و تلاش برای پول درآوردن نویسنده کتاب "ارباب بازی " ادامه داد: سابان فرد جاه‌طلبی به نظر می‌رسد. او 65 ساله است، چهره‌ای فعال دارد و موهای سیاهش به سمت پایین ریخته است. او در لس‌آنجلس به خاطر مسائل زیادی معروف است، وی صاحب بزرگترین رسانه اسپانیولی زبان کشور به نام "یونیویژن " است و از حامیان رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود. او دارای ملیت دوگانه است و از حامیان مالی بزرگ حزب دموکرات محسوب می‌شود. وی در فلسطین اشغالی در یک مدرسه کشاورزی تحصیل می‌کرد اما به خاطر شیطنت‌هایش از این مدرسه اخراج شد و مجبور شد که به یک مدرسه شبانه برود. در آنجا مدیر مدرسه به وی گفت که "تو برای درس خواندن ساخته نشده‌ای، بلکه باید به دنبال پول درآوردن باشی. " پیش‌بینی مدیر مدرسه در سال 2001 درست از آب درآمد که او توانست 5/1 میلیارد دلار درآمد کسب کند. او یکی از بزرگترین کسانی است که در هالیوود سود مالی هنگفت به دست آورده است. در ماه مارس گذشته دارایی او 3/3 میلیارد دلار برآورد شده است. براک افزود: شاید بزرگترین دارایی سابان توانایی او در جذب کردن افراد و تاثیرگذاری بر آنها باشد. "شیمون پرز " رئیس رژیم صهیونیستی که قریب به 20 سال است با سابان رابطه دوستی دارد از وی به عنوان ترکیبی از جذابیت و تحلیلگری یاد کرده و می‌گوید: "جذابیت به مرور از بین می‌رود اما سابان جذابیت خود را در طول زمان از دست نداده است. " انگلیسی تنها یکی از 6 زبانی است که سابان آنها را می‌داند و مخالفان او عموما در تقابل با او نمی‌توانند کلمات را همچون او به درستی و با مهارت به کار برند. * فرمول حمایت لابی صهیونیست از رژیم صهیونیستی هر چند که 30 سال است که سابان در ایالات متحده زندگی می‌کند اما روابط عمیق خود با رژیم صهیونیستی را همچنان حفظ کرده است. به گفته خودش، بزرگترین دل‌مشغولی او دفاع از رژیم صهیونیستی است و سعی دارد از طریق تقویت روابط این رژیم با ایالات متحده به این هدف نایل شود. او همواره از طریق ماهواره اخبار رژیم صهیونیستی را دنبال می‌کند و در بسیاری از مواقع به زبان عبری سخن می‌گوید. مادر 100 ساله و برادر سابان در فلسطین اشغالی زندگی می‌کنند و سابان نیز مرتبا به سرزمین‌های اشغالی مسافرت می‌کند. سال‌هاست که همواره یکی از نزدیک‌ترین مشاوران سابان یک صهیونیست است. به نوشته این تحلیلگر آمریکایی، هر چند که سابان به زمینه تجارت کاملا علاقمند است اما بیشتر مفتخر است که یک دلال قدرت سیاسی باشد. در کنفرانسی که سال گذشته در فلسطین اشغالی برگزار شد، سابان فرمول خود را برای حمایت از رژیم صهیونیستی چنین بیان کرد: "اهدای کمک مالی به سیاستمداران آمریکایی، ایجاد مراکز هم‌اندیشی و کنترل خروجی رسانه‌ها. " در سال 2002، وی یک کمک 7 میلیون دلاری به حزب دموکرات کرد که یکی از بزرگترین کمک‌های مالی به سیاستمداران در طول تاریخ بود. وی در همان سال هزینه تاسیس "مرکز مطالعات خاورمیانه‌ای سابان " در موسسه بروکینگز واشنگتن را پرداخت کرد. او حتی تلاش کرد نشریاتی چون "تایم " و "نیوزویک " را خریداری کند اما نتوانست. او در سال 2007 با برخی شرکای نزدیکش "یونیویژن " را به دست آورده و بارها به "لس‌آنجلس تایمز " پیشنهاد خرید داده است. اکثر روابط بسیار مهم او با بیل و هیلاری کلینتون است. در سال 2002، هایم سابان، پنج میلیون دلار به "کتابخانه ریاست جمهوری بیل کلینتون " هدیه کرد و بیشتر از پنج میلیون دلار نیز به "موسسه کلینتون " کمک کرد. در ماه فوریه، هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا در یک سخنرانی، که توسط مرکز سابان حمایت و برگزار می‌شد، در دوحه پایتخت قطر سیاست مشخصی را در زمینه آمریکا و جهان اسلام شناساند. وی می‌نویسد: در اواخر نوامبر نیز بیل کلینتون یکی از سخنرانان برجسته موسسه سابان بود. کنفرانسی سالیانه که با حضور تعدادی از مقامات رده بالای رژیم صهیونیستی و ایالات متحده در بیت‌المقدس برگزار شد. یک اسرائیلی به نام یونون کریز که رئیس و مدیر اجرایی شرکت سابان و نزدیکترین شریک سابان در طول سال‌های اخیر بود نیز در این کنفرانس حاضر بود. زمانی که من برایش توضیح دادم که رئیس سابق او قطعا توسط بیل کلینتون شکست خورده است، وی با نیشخند و تمسخر پاسخ داد: نه نه! من به یاد دارم که یکبار هایم در حالی که از پشت تلفن با من در حال صحبت به زبان عبری بود، بدون تغییر تن صدایش گفت که کلینتون هیچ ایده‌ای ندارد و درباره او صحبت کرد. رئیس جمهور ایالات متحده از جایگاه بازی پایین آمد و گفت، من می‌خواهم صحبت‌ها متوقف شود و با او صبحانه بخورم! این تحلیلگر در ادامه به بررسی زندگینامه سابان می‌پردازد و می‌نویسد: در تابستان سال 1996، کمی بعد از آنکه شیمون پرز انتخابات را به رقیبش نتانایاهو واگذارکرد، پرز به لس آنجلس سفر و با سابان ملاقات کرد. سابان یکی از حامیان اصلی پرز بود. محل ملاقات ساختمان بلند اداره "وست وود " بود که توسط سابان اجاره شده بود. بر روی ساختمان حروف غول پیکیری دیده می‌شد که جداگانه نوشته شده بود، س ا ب ا ن. سابان در جمع بعضی از شرکایش که برای ملاقات با پرز جمع شده بودند، زندگی خود را اینگونه تعریف کرد: وقتی که من در زاغه‌های اطراف تل‌آویو زندگی می‌کردم هرگز نمی‌توانستم آنچه را که اکنون پیش آمده است، باور کنم. وی سپس به نقل از سابان می‌نویسد: زمانی که او ورشکسته شد مانند یک بچه کوچک گریه می‌کرد. در آن زمان شیمون در کنار او ایستاد و به او کمک کرد و عضو یکی از گروه‌های دوباره تجدید شده شد. پدر سابان یک فروشنده در یک مغازه کوچک عروسک فروشی در آلخاندریا بود. سابان می‌گوید، یک روز که در حال انجام کارهای منزل بوده است، در کنار پنجره آپارتمان ایستاده بوده است که ناگهان یک سرباز مصری از توی کوچه تفنگش را به سمت او گرفته بوده است و فریاد میزده که شما یهودی هستید، شما یهودی هستید ... . در سال 1965 بعد از بحران کانال سوئز، رئیس جمهور مصر، جمال عبدالناصر به یهودی‌ها دستور داد که سریعا کشور را ترک کنند. سابان به همراه پدربزرگ، مادربزرگ و برادر کوچکترش به اسرائیل مهاجرت کردند و در یک آپارتمان سه اتاقه با دو خانواده دیگر، نزدیک به ایستگاه قدیمی اتوبوس در تل آویو، سکونت کردند. سابان در آنجا شغل‌های مختلفی را امتحان کرد. در آغاز ورود به سرزمین‌های اشغالی او در خیابان میوه می‌فروخت. او سپس در یک مدرسه شبانه روزی کشاورزی مشغول به کار شد. او به مدرسه پیشنهاد تمیز کردن و خالص کردن کودهای کشاورزی را داد. طولی نکشید که او مشتری‌های زیادی جذب کرد و یک پیمانکار کودهای کشاورزی شد. بعد از مدتی او دیگر برای خودش کار می‌کرد. در 20 سالگی، در حالی که در ارتش رژیم صهیونیستی خدمت می‌کرد، سابان خودش را وارد تجارت نمایش تلویزیونی کرد. او به مالک یک استخر شنا، جایی که یک گروه موزیک در آن نوازندگی می‌کرد گفت که او عضو یک گروه موسیقی بهتر است! درحالی که سابان واقعا هیچ سازی نمی‌زد و او اصلا هیچ گروهی را در این زمینه نمی‌شناخت اما او یکی از این گروه‌ها را پیدا کرد و یک تاجر را به آنجا برد تا کار آنها را بشنود. او به تاجر گفت که چون گوش‌هایش آسیب دیده‌اند نمی‌تواند خودش ساز بزند! او دو برابر آنچه که گروه می‌خواست برای آنها پول بدست آورد و از این طریق به اعضای گروه نزدیک شد و به آنها پیشنهاد کار داد و شرایطش را گفت. اعضای گروه اجازه دادند که با آنها همکاری کند. او نهایتا یاد گرفت کمی گیتار باس بنوازد اما معمولا در طول ماه‌های اول او مسئول هماهنگی صدا و میکروفون بود. در طول جنگ شش روزه 1967 و جنگ یوم کیپور در سال 1973، سابان در بطن جنگ حضور نداشت اما او می‌گوید که او بخشی از یک واحد بود که نیروهای نظامی را سرگرم می‌کرد. با این وجود در اواخر دهه 60 سابان و یک دوستش به نام یهودا تالیت مجری کنسرت‌های موسیقی شدند. در همان آغاز شرکت به دلیل مشکلات اقتصادی ناشی از جنگ یوم کیپور، 700 هزار دلار زیر قرض رفت و ورشکسته شد. سابان تصمیم گرفت به پاریس برود و در آنجا بین خودش و تالیت یک قرارداد دقیق تنظیم کرد. طبق گفته تالیت، سابان همیشه بر توافقات دقیق و بسیار جزئی تاکید می‌کرد. * ورود و فراز و فرودهای سابان در تجارت تالیت می‌گوید که او و سابان دوستان نزدیکی برای یکدیگر باقی ماندند. این روزها وقتی که آنها همدیگر را می‌بینند سابان همیشه از من سوال می‌کند که آیا شما فکر می‌کنید که چیزی شبیه آن دوباره اتفاق خواهد افتاد؟ من می‌گویم نه. وی در ادامه به نقل از تالیت تصریح می‌کند: در مورد سابان چیزهای زیادی وجود دارد. او فقط زیرک نیست بلکه او دارای یک شخصیت غیر عادی است. او هرگز خجالتی نیست و آنچه را که دیگران می‌ترسند انجام دهند، او انجام می‌دهد. در پاریس، سابان به سمت حرفه مدیر تولید و ضبط موسیقی رفت. در رژیم صهیونیستی او یک پسر 19 ساله به نام نوام کانیل داشت. کانیل صدای حیرت آوری داشت. او کانیل را به پاریس آورد و به او فرانسه آموخت و با او قرارداد ضبط موسیقی بست. بزرگترین کنسرت آنها در سال 1987 و زمانی بود که کانیل، آهنگ گولدو راک (Goldorak) را خواند. گولدوراک شخصیت یک کارتون ژاپنی بود که در فرانسه پخش می‌شد. سابان نبوغ خود را در ضبط و پخش موسیقی کشف کرد: نماآهنگ برای کارتون‌های تلویزیونی. این مورد یک مقوله از تجارت محرمانه بود که حتی اغلب تولید کنندگان کارتون‌های تلویزیونی نتوانستند کاملا به آن دست یابند. کارتون‌ها می‌توانند در ایستگاه‌های تلویزیونی سرتاسر جهان به زبان محلی دوبله و پخش شوند و چندین بار تجدید پخش شوند. آنها برای همیشه در این تجارت مشهور شدند و چون که اغلب کشورها نیاز دارند برای موزیک و کارتون به طور جداگانه مجوز کپی رایت بگیرند، شبکه‌های تلویزیونی باید مجوز پخش موسیقی را از سازمان‌های مربوطه که اغلب در ایالات متحده هستند دریافت کنند. دو تا از این سازمان‌های بزرگ BMI و ASCAP هستند. BMI و ASCAP نهایتا پول جمع‌آوری شده از شبکه‌های تلویزیونی را میان اعضای خود تقسیم می‌کنند. اغلب هنرمندان و انتشاراتی‌ها برای فهمیدن اینکه چگونه آنها می‌توانند حق تالیف و حق‌الامتیاز خود را جمع کنند، ناتوان هستند. در سال 1980، سابان از شرکت صوتی و تصویری "دی.آی.سی " در پاریس بازدیدی به عمل آورد. این شرکت در حوزه تولید برنامه‌های انیمیشنی برای کودکان فعالیت داشته و متعلق به "جین چالوپین " (Jean Chalopin)، دوست سابان بود. وی قبول کرد که به صورت رایگان آهنگ‌های مورد نیاز انیمیشن‌های دی.آی.سی را تامین کند. وی علاوه بر کانیل، "شوکی لوی " (Shuki Levy) را هم که یک صهیونیست بود و در پاریس زندگی می‌کرد به عنوان خواننده و آهنگساز معرفی کرد. وی با توافقی شفاهی به شریک لوی بدل شد. در 1983، سابان به لس‌آنجلس نقل مکان کرد و پیشنهادات مشابهی را به شرکت‌های مختلف ارائه کرد. پیشنهاد وی متضمن دریافت حق پخش در قبال تامین رایگان موسیقی فیلم بود. لوی و کانیل هم در آنجا به وی ملحق شدند و به آهنگ‌سازی پرداختند اما حجم کارها به حدی زیاد بود که سابان مجبور شد از آهنگ‌سازان و تنظیم‌کنندگان بیشتری استفاده کند. وی حقوق معنوی کارهای ایشان را طی قراردادهایی در مقابل پول خریداری می‌کرد. "کوبی اشرت " (Kobi Oshrat) موسیقی‌دان صهیونیستی که از 1972 دوست سابان محسوب می‌شود بر این عقیده است که این معاملات با توجه به جایگاه هنرمندان استخدام شده معاملات خوبی محسوب می‌شده‌اند. این هنرمندان عموما آهنگسازان جوانی بودند که امیدی به کسب درآمد نداشتند لذا با این قراردادها موافقت می‌کردند. عموما تقسیم سود بین آهنگساز و دارنده حق پخش به طور مساوی انجام می‌پذیرد. سابان خود نیز به عنوان آهنگساز فعالیت‌هایی داشته و تنها در سال 1999 بابت کارهای خود 5/2 میلیون دلار درآمد داشته است. کانیل هم قراردادی با سابان امضا کرد و پذیرفت که در برابر دریافت حقوق هیچ ادعایی در خصوص حقوق معنوی کارهای خود نداشته باشد. زمانی که کانیل تنها 19 سال داشت، سابان هزینه ازدواج وی با نامزد 18 ساله‌اش "کیرا " (Kira) را که مبتلا به سرطان بود به وی هدیه داد و برای آن دو یک عروسی رویایی برگزار کرد. بنابراین مقاله، کانیل تا سال 1995 برای سابان کار می‌کرد و در این سال به پاریس نقل مکان کرد. تا چند سال و در حالی که کانیل مشغول کار بر روی پروژه‌های خودش بود، سابان به پرداخت حقوق به وی ادامه می‌داد. از آن پس نیز 16 سال است که کانیل در حال آهنگ‌سازی برای انیمیشن است.