یک پژوهشگر صهیونیست، در کتابی با نام "مقاومت؛ افزایش چالش مقاومت و تاثیر آن بر آینده امنیت داخلی اسرائیل " مقاومت را چالشی گمراه‌کننده برای رژیم صهیونیستی توصیف کرد که فهم آن برای سران اسرائیل دشوار است. موسسه مطالعاتی امنیت داخلی دانشگاه تل‌آویو، اخیرا کتابی با نام "مقاومت؛ افزایش چالش مقاومت و تاثیر آن بر آینده امنیت داخلی اسرائیل " به قلم " میخائیل میلشتاین " متخصص تاریخ مسئله فلسطین منتشر کرد. از عنوان کتاب اینطور به نظر می‌رسد که نوشته شدن واژه مقاومت با حروف عربی مانند کلمه انتفاضه، این کلمه وارد زبان عبری شده است. میخائیل میلشتاین در مقدمه بحث خود در این کتاب نوشته است: ایده‌ای قدیمی وجود دارد که در دهه‌های اخیر قلب و ذهن مردم خاورمیانه به طور کلی، و قلب و ذهن مردم جهان عرب را به طور خاص در نوردیده و آن این است که مقاومت بیش از آنکه یک شیوه فعالیت نظامی یا ایده‌ای سیاسی باشد، یک رویای کامل است. پایگاه مطالعاتی "المشهد الاسرائیلی " در گزارشی در این خصوص نوشت: امروز ایده مقاومت، عامل اصلی تروریسم مرزهای سیاسی، فکری و اجتماعی در خاورمیانه است و این ایده‌ای که برخی سازمان‌ها و نه دولت‌ها آن را در پیش گرفته‌اند، جای خود را نزد برخی سازمان‌ها در خاورمیانه یافته است و جمعیت‌های بسیاری آن را با شور و هیجان در همه کشورهای منطقه پذیرفته‌اند. میخائیل میلشتاین در این کتاب به روایت تاریخ مقاومت از الجزائر و فلسطین گرفته تا مقاومت ویتنام را بررسی کرده است ولی به طور ویژه بر حزب‌الله و حماس در فلسطین و جنگ دوم تابستان سال 2006 ( جنگ 33 روزه) و جنگ غزه در 27 نوامبر 2008 و 18 دسامبر 2009 پرداخته است. در این بحث نویسنده به بررسی سیاق تفکر مقاومت علی‌الخصوص در حزب‌الله لبنان و حماس فلسطین می‌پردازد و در کنار آن نیز تفکر گروهک‌های جهادی جهانی مانند القاعده را نیز بررسی می‌کند. باید گفت که نویسنده این کتاب، حزب‌الله و حماس را " مقاومت " می‌نامد حال آنکه گروهک‌های جهاد جهانی را " تروریسم " می‌خواند. با این حال وی به طور کلی مشکلاتی اساسی را بر سر راه سازمان‌های مقاومت می‌بیند. مشکلات نهادهای مقاومت از نگاه نویسنده: یکی از این مشکلات مربوط است به تعریف کلی سازمان‌ها و گروه‌های مختلفی که راهی کلی را به نام مقاومت در پیش گرفته‌اند. در بین این مجموعه‌ها، گروه‌های سیاسی، فکری، عرقی، دینی و قومی متنوعی وجود دارد و گاهی میان این مجموعه‌ها مانند سنی‌ و شیعه، عرب و فارس، اسلامگرایان، ملی‌گرایان و چپ‌ها خصوصیت‌هایی وجود دارد. با وجودی که این مجموعه‌ها یک واحد اردوگاه مقاومت خوانده می‌شوند، ولی در حقیقت این مجموعه‌ها هر کدام تفسیرهای مختلفی از مفهوم مقاومت دارند و حتی گاهی متناقض هم هست. مشکل دیگری که وجود دارد، این است که با وجودی که سرنوشت، غایت و هدف همه گروه‌های مقاومت یکی است، رهبری واحدهای آنان را هدایت نمی‌کند هر چند که همکاری‌هایی بویژه در حوزه‌های حمل و نقل اموال، سلاح و انتقال تجربیات نظامی میان آنان وجود دارد ولی با این حال جبهه‌های نبرد مختلف است و تحت تاثیر موقعیت و منافع گروه‌هاست. بنابر این دشوار است که همه این مجموعه‌ها را یک محور یا یک اردوگاه یا متحد یا یک جریان یا حتی یک پدیده واحد خواند. میلشتاین معتقد است که این وضع پیچیده مقاومت را " چالشی گمراه کننده " می‌‌کند. در دوره اخیر نشانه‌ها و خصوصیات مقاومت به طور کلی برای غرب و به طور خاص برای اسرائیل کم کم در حال روشن شدن است و اساس این امر در پی افزایش قدرت و جایگاه طرف‌های اصلی رهبری کننده جریان مقاومت در منطقه یعنی ایران، حزب‌الله و حماس روی داده است. المشهد الاسرائیلی نوشت: به‌خلاف عادت اسرائیلی‌ها که همیشه سوریه را تهدید می‌کنند، این پژوهشگر در این راستا نام سوریه را ذکر نکرد. میلشتاین می‌افزاید که " برخلاف این امر هنوز درک حجم چالش مقاومت و تهدیدی که این چالش در بلند مدت ایجاد می‌کند، دشوار است ". میلشتاین تأکید می‌کند که افزایش تهدید مقاومت برای اسرائیل، تغییری دراماتیک در نقشه‌ تهدیدهای امنیت داخلی است که باید در حقایقی که دیدگاه امنیت ملی براساس آن تعریف شده است، بازنگری شود. در سه دهه نخست پس از تأسیس اسرائیل، تل‌آویو با دولت‌های خودمختار که ارتش کلاسیک داشتند رویارو بود و علاوه بر این دارای عملیات و حملات فدائی بودند که اغلب آنها هجوم و حملات تمام شده به نام سازمان آزادی بخش فلسطین بود. آنچه این حملات را متمایز می‌کند این است که این حمله‌ها از خارج آغاز می‌شد ولی در سه دهه اخیر وضعیت تغییر کرده است و اسرائیل باید توجه ویژه‌ای به تهدید گروه‌هایی نشان بدهد که کشور و دولت نیستند و در عین حال از لحاظ تهدید نظامی، در مقایسه با کشورها(ی عرب) نگرانی کمتری دارند. در همین بین در غرب و بویژه در اسرائیل فضایی برای پژوهش درباره موضوع مقاومت باز شده است طبق گفته میلشتاین، ایده مقاومت توانسته است پژوهشگران را گمراه کند و یکی از دشواری‌هایی که پژوهشگران در این حوزه با این روبرو هستند "دریافتن ارتباط مقاومت با اسلام سلفی " است. به این معنا که مقاومت همیشه با جنبش‌های سلفی اسلامی و با تفکر جهادی مرتبط نیست و به جای آن با مبارزه با اشغالگری اسرائیل چه در فلسطین چه در لبنان کاملاً گره خورده است و این مبارزه همچنین با غرب، بویژه آمریکا در عراق و افغانستان و همچنین در دیگر مناطق دنیاست. دیدگاه امنیتی جدید: میلشتاین در پژوهش خود عواملی اساسی برای مقابله با مقاومت طرح و آن را به صاحبان قدرت در اسرائیل پیشنهاد می‌کند تا آن را اجرا کنند. طبق گفته این پژوهشگر، نه تنها صاحبان قدرت در اسرائیل باید چالش مقاومت را به شکلی عمیق بشناسند بلکه شناخت مقاومت امری ضروری برای شناخت حقیقت ژئواستراتژیکی است که روز به روز در منطقه افزایش می‌یابد و این شناخت برای تعیین اهداف و شیوه‌های عملکرد مناسب با وضع موجود لازم است. میلشتاین می‌افزاید: صاحبان قدرت در اسرائیل در مرحله نخست باید دریابند که سخن از مقاومت، سخن صرف از تاکتیک گروه‌های افراطی نیست و باید به آن به عنوان تهدیدی خزنده که گسترش و روز به روز منتشر می‌شود نگریست حتی اگر روند گسترش آن نسبتاً کند باشد یا حتی گاه برای مدت‌های طولانی متوقف شود. با این حالت مقاومت بر بسیاری از نقاط خاورمیانه مسلط شده است. مقاومت از دستاوردهایی که در جبهه‌های مختلف به دست آورده و قدرت روز افزون خود را علیه روحیه جامعه اسرائیلی به کار گرفته است، الهام‌های بسیاری گرفته است، در حالی که جامعه اسرائیل تنها بعد از مدتی این امر را درک می‌کند. طبق گفته میلشتاین، به نظر می‌رسد که این عوامل بتدریج به اندیشه سران سیاسی و امنیتی اسرائیل و مسئولان امنیت ملی نفوذ می‌کند. این محقق و پژوهشگر صهیونیست مأموریت تصمیم‌گیرندگان رده‌بالای اسرائیل را پیچیده‌تر از تصمیم‌گیری کشورهای غرب در خصوص مقاومت می‌داند زیرا اسرائیل مدام باید آمادگی خود را برای مقابله با ارتش‌های نظامی و حتی کشورهایی که ممکن است به سلاح اتمی دست پیدا کنند، حفظ کند.