با انتشار برخی اسناد محرمانه پلیس اف.بی.آی آمریکا مشخص شده که ایپک از زمان شکل گیری در آمریکا به جاسوسی و سرقت اسناد سری این کشور مشغول بوده است و علارغم مطلع بودن دستگاههای اطلاعاتی آمریکا هیچ گاه مجازات نشده است. "ریچارد واکر " نویسنده و روزنامه نگار آمریکائی، مقاله ای را در شماره اخیر هفته نامه "امریکن فری پرس " منتشر کرده و در آن به بررسی اسناد منتشر شده از سوی "اف بی آی " آمریکا در رابطه با جاسوسی لابی صهیونیستی "ایپک " از دولت آمریکا پرداخته است. واکر در این مقاله می‌نویسد: در حالی که "کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل " (ایپک) اجلاس سالانه خود را در 22 مارس و با حضور نیمی از نمایندگان کنگره آمریکا و وزیر خارجه این کشور برگزار کرد، آژانس فدرال اف بی آی بدون سر و صدا اقدام به انتشار صدها صفحه از اسناد محرمانه نمود که نشان می‌دهند قدرتمندترین لابی خارجی در واشنگتن، طی مدت چندین دهه به سرقت اسرار آمریکا مشغول بوده است. واکر با یادآوری فاش شدن برخی عملیاتهای جاسوسی ایپک در آمریکا می‌افزاید: اگرچه افشای برخی عملیاتهای جاسوسی ایپک طی ماههای اخیر موجب شده تا اسناد منتشر شده از فعالیتهای جاسوسی این لابی صهیونیستی چندان تعجب برانگیز نباشند، اما پرسش مهمی که باید مطرح شود این است که چرا این سازمان همچنان بطور علنی و به نمایندگی از یک قدرت خارجی به نام اسرائیل، در واشنگتن دی.سی فعالیت می‌کند. این گزارش می‌افزاید: افشاگریهای اخیر به برجسته شدن این حقیقت کمک می کند که قدرت سیاسی ایپک از سال 1984 افزایش یافته و علنا در موقعیتی قرار گرفته که قادر به شکل دهی سیاست خاورمیانهای ایالات متحده است؛ بطوریکه در گذشته برخی از سران ایپک اظهار داشتهاند که ابزارهایی را در اختیار دارند که قادر به تاثیرگذاری بر انتخاب وزرای خارجه آمریکا هستند. اما پرونده های طبقه بندی شده اف بی آی که اخیرا انتشار یافته مربوط به دزدیده شدن برخی از اسناد دولت آمریکا در سال 1984 است؛ یعنی دقیقا پیش از زمانی که مذاکرات مربوط به "توافقنامه تجارت آزاد آمریکا و اسرائیل " شروع شود. واکر توضیح میدهد: این اسناد موجب شد تا اسرائیل از موضع کاخ سفید در این مذاکرات آگاه شود و بتواند در بخش پایانی مذاکرات به یک محدوده مشخص تصمیم گیری دست یابد. بر اساس گزارش "بنیاد تحقیقات سیاست خاورمیانه " که پرونده های اف بی آی را منتشر کرده، در نتیجه توافقنامه 1984، آسیب شدید اقتصادی به کارگران و تجار آمریکائی وارد شد و این توافقنامه یکی از "منفی ترین توافقنامه های تجاری دوجانبه ایالات متحده بوده که کمبودهای دائمی را ایجاد کرده و موجب کاهش دسترسی بازار آمریکا به اسرائیل و به سرقت رفتن حقوق معنوی تولیدات آمریکا شده است. " بنابر این گزارش چنین آسیبی به اقتصاد آمریکا از آن رو وارد شد که "جاسوسهای " ایپک که با مامورین موساد مرتبط بودند، در سفارت رژیم صهیونیستی در واشنگتن حضور داشتند. اما اف بی آی در همان سال 1984 متوجه شد که اعضای ایپک نه تنها اسناد طبقه بندی شده را به موساد داده‌اند، بلکه با ارایه آنها به اعضای کنگره موقعیت خود در مذاکرات کنگره را بهبود بخشیدند؛ نتیجه این اقدامات نیز این بود که ممنوعیت تجاری آمریکا از تمامی تولیدات اسرائیلی برداشته شد اما اسرائیل ممنوعیت واردات کالاهای آمریکائی را لغو نکرد. در نتیجه، اجرای این توافقنامه یک طرفه طی سالها موجب شد تا آمریکایی‌ها در مقابله با رژیم صهیونیستی 80 میلیارد دلار متضرر شوند. واکر می‌افزاید: چندان تعجب برانگیز نیست که ایپک حتی در سال 1984 هم آن چنان تاثیر و نفوذی داشت که هیچ کسی به خاطر جاسوسی یا سرقت اسناد توافقنامه تجاری، مجازات نشد. نویسنده این گزارش با بیان این مطلب که سال 1984 آخرین باری نبود که ایپک اسرار آمریکا را سرقت می کرد، ادامه می دهد: آخرین نمونه‌ای که از جاسوسیهای ایپک علنی شد، سرقت اسناد وزارت دفاع آمریکا در سال 2005 بود که طی آن دو مامور ایپک با همکاری یک مامور موساد در سفارت اسرائیل در واشنگتن، اسنادی از وزارت دفاع را در رابطه با ایران سرقت کردند. "گرانت اف. اسمیت "، رئیس بنیاد تحقیقات سیاست خاورمیانه معتقد است که موضوع اصلی این است که برای نزدیک به 50 سال، اگرچه شواهد کافی وجود داشته تا ایپک را مامور یک دولت خارجی بدانیم. وی تاکید می‌کند: از زمانی که ایپک جایگزین "شورای صهیونیستهای آمریکائی " به عنوان "بازوی وزارت خارجه اسرائیل در ایالات متحده " شد، تبدیل به یک مامور خارجی گشت. واکر استدلال اسمیت را این چنین تشریح میکند: سال 1962، شورای صهیونیستهای آمریکائی از سوی وزارت دادگستری دستور گرفت تا تحت قانون "ثبت مامورین خارجی " به عنوان یک مامور خارجی پرونده تشکیل دهد. اما این شورا پس از مدتی به دلیل برخی فعالیتهایش منحل شده و طی مدت شش هفته تغییر شکل داده و تبدیل به ایپک شد. بنابر این اسمیت استدلال می‌کند که اگر ایپک نیز وادار میشد تا به عنوان یک مامور خارجی ثبتنام کند، آنگاه شفافیت بیشتری در فعالیتهایش و به ویژه معاملات مالی آن به وجود می‌آمد. از جمله اینکه بودجه آن چگونه به مصرف میرسد، شناسائی پشتیبانان مالی، سازمانها و سیاستمدارانی که این کمیته با آنها لابی کرده و ذات ارتباطاتی که بین عملکردهای ایپک در اسرائیل و آمریکا مشخص میشد. اما طی سالهای اخیر ایپک به ویژه در پشت صحنه به شدت مشغول به فعالیت بر روی شکل دهی سیاست آمریکا در قبال ایران بوده است. تلاشهای ایپک شامل تامین خوراکهای رسانهای برای حمایت از دیدگاه رژیم صهیونیستی برای اعمال تحریمهای سخت تر علیه ایران و در ادامه اقدام نظامی آمریکا بوده است. برای مثال ماجرای جاسوسی سال 2005 این بود که مامورین آیپک و سرهنگ "لاری فرانکلین " تحلیلگر وزارت دفاع آمریکا بر رئی اسنادی که طرز فکر آمریکا در رابطه با ایران را شکل میداد، فعالیت میکردند. در واقع موساد از این اسناد برای تقویت یک استراتژی دو مرحلهای استفاده کرد. یک بخش از این استراتژی این بود که با استفاده از اسناد مذکور روی اعضای کنگره آمریکا تاثیر گذاشت تا در نتیجه آنها بر طرز فکر کاخ سفید در رابطه با موضوع ایران فعالیت کنند. و بخش دوم نیز آن بود که بخشهای گزینش شده‌ای از اسناد به رسانه‌های خبری درز کرد تا افکار عمومی آمریکا را علیه ایران شکل دهد. واکر تاکید میکند: در هیچ کشور دیگری، این نوع از فعالیتهای سازمانی که ادعا میکند یک لابیگر سیاسی است، تحمل نخواهد شد. اما قدرت ایپک در آمریکا به حدی است که کسی حتی نام این کمیته را نیز به بدی نمیبرد. در اجلاس سالانه ایپک در واشنگتن نیز این کمیته دستور حضور بیش از 120 عضو کنگره و اعضای دائمی شاخه اجرائی دولت آمریکا ازجمله هیلاری کلینتون، وزیر خارجه را صادر کرد. قدرت ایپک این اطمینان را به رژیم صهیونیستی میدهد که کمکهای مالی مورد نیازش را از کنگره آمریکا دریافت کند. بطوریکه به گواه کنگره میلیاردها دلار از پولهای مالیات دهندگان آمریکائی سالانه به رژیم صهیونیستی داده میشود و این در حالی است که میلیاردها دلار کمک نظامی و وامهائی که به ناگاه بخشوده می‌شوند را نیز نباید نادیده گرفت. واکر در ادامه گزارش خود می‌افزاید: کنگره آمریکا در حالی از ادعای جاه طلبی ایران برای دستیابی به سلاح هسته ای حرف میزند که هیچ اشارهای به این حقیقت نمیکند که رژیم صهیونیستی حتی معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای را امضا نکرده و حتی زرادخانه عظیم هستهای خود را نیز با سرقت اسرار و تجهیزات آمریکا ساخته است. این نویسنده آمریکایی تاکید میکند: ایپک طی دههای گذشته مطمئن بوده که بدون توجه به اینکه تا چه حد اسرار آمریکا را میدزدد، با مجازاتی روبرو نخواهد شد. اما مثالی از یکی از راههایی که رژیم صهیونیستی برای جاسوسی از آمریکا استفاده میکند این بوده که ایپک را تشویق کرد تا با کنگره آمریکا برای آزادی "جاناتان پلارد "، جاسوس رژیم صهیونیستی لابی کند. در حقیقت پلارد در سال 1985 در جرایم بسیار مهمی از جمله سرقت کدهای ناوهای هسته‌ای آمریکا مقصر شناخته شده بود. اما رژیم صهیونیستی در ابتدا ادعا کرد که پلارد بخشی از یک عملیات غیرصادقانه بوده و توافق کرده بود تا به بازرسان اف بی آی کمک کند و در مقابل آن ها نیز اجازه دهند تا وابستگان پلارد به اسرائیل بازگردند. اگرچه بر خلاف اف.بی.آی، رژیم صهیونیستی هیچگاه به تعهد خود عمل نکرد اما گزارشهای قابل اطمینانی وجود دارد که نشان می‌دهند رژیم صهیونیستی برخی از اطلاعات سرقت شده توسط پلارد را با شوروی به اشتراک گذاشته و در مقابل یهودیان زندانی شده در روسیه را آزاد کرده است. همچنین در نتیجه این معامله برخی از مامورین سازمان سیا در اروپای شرقی شناسایی شده و برخی از آنها نیز اعدام شدند.