پایگاه خبری آنتی‏وار در مقاله‌ای با انتقاد از سوء استفاده آمریکا از موضوع مبارزه با تروریسم می‌نویسد: دلیل افزایش تعداد گروههایی که به استفاده از ترور اعتقاد دارند این است که تعداد کشورهایی که آمریکا به آنها حمله کرده افزایش یافته است. پایگاه اینترنتی "آنتی‌وار " (Antiwar) در مقاله‌ای به قلم "فیلیپ جیرالدی " (Philip Giraldi) عضو سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا "سیا "، و عضو اتحادیه "کانیسترارو "، با اشاره به حادثه 11 سپتامبر می‌نویسد: به دنبال این حمله تقریبا هرکاری که دولت آمریکا انجام داد بدون هرگونه انتقادی توسط افکار عمومی پذیرفته شد. قانون "پاتریوت " (مجموعه‏ای از قوانین که پس از حمله 11 سپتامبر برای تقویت امنیت داخلی آمریکا به تصویب رسید) سریعا و بدون هیچ مانع تراشی از سوی رسانه‌ها و کنگره به تصویب رسید و آمریکایی‏ها از آزادی‏هایی که به مدت 200 سال از آن برخوردار بودند چشم پوشیدند. "جورج دبلیو بوش " با تعریف دکترین امنیتی خود به عنوان حق ایالات متحده به اقدام پیشگیرانه در هر کجا و در هر زمان و بر علیه هرکشوری که کاخ سفید آن را تهدیدی علیه خود بداند، جنگی را در جهان راه بندازد. او همچنین جنگ جهانی علیه تروریسم را با تعهد دولتش به استفاده از نیروی نظامی و منابع اطلاعاتی در هر کجایی که مشمول تعریف او از تروریست‏ها می‌‌شد اعلام کرد. * محدودیت حقوق اساسی شهروندان آمریکایی به بهانه مبارزه با تروریسم این کارشناس مسائل بین‏الملل با شیطانی خواندن این سیاست اضافه‌ می‌کند: سیاست مبارزه با تروریسم بوش مردم آمریکا را دلگرم می‏ساخت که دولت در حال انجام کارهایی است که به امنیت بیشتر آنها می‏انجامد، اما در همان حال بسیاری از حقوق اساسی آنها را از بین می‏برد و نظم بین‏المللی را که تا پیش از آن اقدام به جنگ را به عنوان جنایت جنگی مورد سرزنش قرار می‏داد، واژگونه می‌کرد. درست از همان ابتدا بعضی از صداها حتی در کنگره و رسانه‏های اصلی دعوت به آرامش می‌کردند، اما این صداها در میان فریادهایی که برای انتقام زده می‌شد گم شد. جیرالدی در همین رابطه می‌نویسد: انتقام به زودی به یک سری سیاست‏های دیوانه‏وار تبدیل شد که تهاجم مصیبت‏بار به عراق یکی از مصادیق آن است. اگر از چشم انداز سال 2010 به آن سالها نگاه کنیم خواهیم دید که این ترس بود که مردم را برمی‌انگیخت. ترس زمینه را برای فرآیندی ایجاد کرد که آمریکا را به یک مسیر تاریک بکشاند و این ترس خود از یک تهدید بی شکل از تروریسم تغذیه می‏شد که مرتبا از سوی کسانی در دولت تکرار می‏شد. * اوباما راه و روش بوش را با شدت بیشتری دنبال می‌کند در ادامه نویسنده آنتی‌وار با اظهار تاسف از ادامه یافتن این سیاست در دوران اوباما می‌نویسد: از زمان 11 سپتامبر تاکنون تغییرات اندکی در این فضا رخ داده است و این بسیار آسان است که یک نفر در آمریکای زمان "باراک اوباما " چشمهایش را ببندد و تصور کند که هنوز در سال 2001 به سر می‌برد و هنوز جورج بوش رئیس جمهور آمریکاست. سربازان آمریکایی در عراق ماندگار شده‏اند، نیروهای آمریکایی در افغانستان در حال افزایش‏اند و آمریکا آماده دخالت در مناطقی نظیر "یمن " و "سومالی " است. موشک‏های جهنمی که از هواپیماهای بدون سرنشین شلیک می‌شوند اکنون بسیار بیشتر از زمان جورج بوش بر سر مردم قبایل پاکستان می‏بارند. زندان "گوانتانامو " هنوز دایر است و زندان "بگرام " به "ابوغریبی " جدید تبدیل خواهد شد. و هنوز هم غلبه ترس است که تمامی مراحل را به پیش می‏راند و صحبت‏های رسمی از سوی کاخ سفید به مردم آمریکا هشدار می‌دهد تهدید تروریسم جهانی همچنان تداوم دارد. جیرالدی با اشاره به شایعه ترور بوش و آغاز یک جنگ جهانی دیگر می‌نویسد: از همان آغاز بسیاری از آمریکایی‏ها نسبت به این موضوع بی‏اعتماد بودند و آن را به عنوان یک شعار که نقش ضربه‏گیر را برای سیاست‏های امنیتی ایفا می‏کند تشخیص دادند. این مورخ و روزنامه‌نگار آمریکایی در ادامه مقاله خود به پدیده تروریسم پرداخته و معتقد است: ترور نه یک ملت است و نه یک گروه سیاسی، ترور یک شیوه است. شیوه‏ای که از زمانی که انسان اولین سنگ‏ها را برداشت که دیگری را بزند وجود داشته است. اما در شکل مدرنش این شیوه در دهه 1940 در فلسطین وقتی توسعه یافت که "هاگاناه " (ارتش یهودیان) به حمله بر علیه اهداف غیرنظامی نظیر هتل "کینگ دیوید " جهت بیرون راندن بریتانیایی‏ها دست زدند. این شیوه بعدها توسط رژیم در حال پیدایش اسرائیل علیه اعراب فلسطینی جهت بیرون راندن آنها از خانه‏هایشان استفاده شد. تروریسم عبارت است از حمله به اهداف غیر نظامی جهت تضعیف روحیه مردم محلی و تضعیف توان مقاومت آنها. فیلیپ جیرالدی در ادامه تروریست را گروههایی دانسته که از ترور به عنوان یک ماهیت سیاسی و روشی برای دستیابی به نتایج مطلوب‏ مدنظر خود استفاده می‏کنند، و می‌نویسد: واقعیت این است که تروریست‏های امروز اگر جهت بادهای سیاسی تغییر کند می‏توانند به سیاستمداران آینده تبدیل شوند. این تحلیلگر 64 ساله آمریکایی، سپس با بیان اینکه مطالعه و بررسی گروههایی که به عقیده وی زمانی از سوی جامعه جهانی تروریست محسوب می‌شده‏اند به نظر سودمند می‌آید، اظهار می‌دارد: "حزب‏الله " برجسته شد به این دلیل که در مقابل اشغال جنوب لبنان توسط رژیم صهیونیستی مقاومت کرد. یقینا حزب‏الله به شهرک‌نشینان اسرائیلی در بخشهای جنوبی این کشور حمله کرد، اما هدف اصلی آن بیرون راندن اشغالگران صهیونیست بود. حزب‏الله در نهایت در 2006 با استفاده از شیوهای مرسوم نظامی، و نه ترور، به این هدف رسید. در حالی که با فراهم کردن کالا و خدمات برای بسیاری از مردم فقیر در منطقه تحت تسلطش شهرت خود را بازسازی می‏کرد. اکنون حزب‏الله به یک حزب سیاسی رسمی سراسری و به شریکی برای دولت تبدیل شده است. حزب‌الله هنوز در امتداد مرزهای دو کشور به منازعه با اسرائیل می‎پردازد اما توان آن برای تهدید بقیه جهان و به خصوص ایالات متحده صفر است.