رئیس جامعه مدنی افغانستان از وجود زندان های غیر‌رسمی آمریکا در افغانستان خبر داد و این کار را عملی خلاف پروتکل های امضا شده بین افغانستان و آمریکا دانست. "عزیز رفیعی " تعداد زندان های آمریکا در افغانستان را نامشخص خواند و گفت: فقط یکی از زندان هایی که تا کنون شناخته شده است زندان "بگرام " است. رئیس جامعه مدنی افغانستان خاطر نشان کرد: در اوایل حضور نیروهای خارجی درافغانستان، منازل شخصی تبدیل به زندان شده بود، در شهر کابل و دیگر شهرها چندین منزل کشف شد که از آنها به عنوان زندان استفاده شده که از جمله در مناطق "کارته پروان " و "کارته 3 " شهر کابل 2 زندان آمریکایی کشف شد. رفیعی افزود: آمریکا زمانی که تحت فشار افکار عمومی قرار گرفت زندان بگرام را به دولت افغانستان تحویل داد اما من معتقدم که آمریکایی ها به نیروهای امنیتی افغان اعتماد نمی کنند و این مسئولیت را به نیروهای امنیتی افغان واگذار نخواهند کرد. به باور وی، نیروهای امنیتی افغانستان درمورد زندانیان حساس به هیچ وجه قابل اعتماد آمریکا نیستند و فقط زندانیان دست چهارم و پنجم به دست آنها سپرده خواهد شد. این فعال جامعه مدنی افغانستان خاطر نشان کرد: انتقال مسئولیت زندان بگرام نکات مثبت و منفی را در بر دارد، نکته مثبت این واگذاری این است که آمریکا تمامیت ارضی افغانستان را و حق دولت افغانستان را برای پاسداری از حقوق شهروندان خود پذیرفته است. رفیعی در مورد مشکلات واگذاری زندان بگرام گفت: مشکل اول سوء استفاده یا فساد درجامعه دولتی و سیاسی افغانستان است که این امکان را به وجود می آورد که برخی با دادن پول، تهدید و یا روابط آزاد شوند و عده ای بدون گناه در آن‌جا زندانی بمانند. رئیس جامعه مدنی افغانستان در مورد مشکل دیگری واگذاری مسئولیت بگرام گفت: مشکل دیگر توانایی قضایی دولت افغانستان است، قوانین قضایی موجود پاسخگوی نیازمندی ها در افغانستان نیست، به عنوان مثال در مورد آدم ربایی در قانون افغانستان چیزی وجود ندارد و فقط مصوبه ای از جانب شورای وزیران وجود دارد. رفیعی در ادامه افزود: جامعه مدنی افغانستان بر اساس اطلاعاتی که در اختیار داشته دادخواهی های مستدل و متداومی را برای زندانیان به خصوص زندانیانی که با نوعی از مدرک از این زندان ها آزاد شده اند انجام داده است و گاهی این مدارک را در اختیار مطبوعات و مردم افغانستان قرار داده است. وی خاطر نشان کرد: زندانی هایی که از این زندان ها آزاد شده اند از بدرفتاری و شکنجه های مختلفی حکایت می کنند. رفیعی اظهار داشت: بزرگترین ضعفی که درافغانستان به خصوص درجامعه مدنی افغانستان وجود دارد این است که سیستم اطلاع رسانی به توده های مردم وجود ندارد، بنابراین فاصله ای که بین اطلاعات اصیل و مردم افغانستان وجود دارد فاصله ای بسیار بزرگ است که ما نتوانسته ایم این فاصله را حذف کنیم. وی افزود: اگر وضعیت زندانی که قرار است به دولت افغانستان تحویل داده شود بدتر از سابق شود، نه تنها اعتماد ازدست رفته مردم افغانستان احیا نمی شود بلکه بی اعتمادی بیشتر خواهد شد. به نظر این فعال جامعه مدنی افغانستان، تا زمانی که در افغانستان بنیاد و شالوده اصلی عدالت اجتماعی گذاشته نشود به هیچ وجه اعتماد مردم افغانستان دوباره احیا نخواهد شد.