تحقیر شدید سفیر ترکیه توسط معاون وزیر خارجه رژیم صهیونیستی‌ سبب شد تا ترک‌ها موضع تندی علیه این رژیم بگیرند، موضعی که حتی موسسات امنیتی آمریکایی را برای هشدار به اسرائیل وادار به واکنش کرده است. مرکز مطالعات امنیتی "استراتفور " در گزارشی با اشاره به جنجال‌های اخیر در روابط ترکیه و رژیم صهیونیستی که با تحقیر شدید سفیر ترکیه توسط معاون وزیر خارجه صهیونیست‌ها آغاز شد؛ وضعیت روابط میان این رژیم و ترکیه را مورد بررسی قرار داده و تاثیرات اقدام تحقیر آمیز وزارت خارجه رژیم صهیونیستی را بر آینده جایگاه منطقه‌ای و بین‌المللی صهیونیست‌ها مورد بررسی قرار می‌دهد. در گزارش استراتفور آمده است: هفته گذشته "دنی آیالون " معاون وزیر امور خارجه اسرائیل به بهانه پخش سریالی ضد اسرائیلی در ترکیه ، "احمد اغوز چلیکول " سفیر ترکیه در اسرائیل را احضار کرد. در این جلسه برای سفیر ترکیه صندلی کوتاه‌تری از صندلی آیالون تدارک دیده شده بود و عکاسان سعی می‌کردند از او در این وضعیت عکس بگیرند. دربخشی از این دیدار که برای پخش در تلویزیون ضبط می‌شد روی میز جلسه تنها پرچم اسرائیل قرار داشت و آیالون از دست دادن با سفیر ترکیه در مقابل دوربین خودداری کرد. از همه تحقیر آمیز تر برای سفیر ترکیه این بود که آیالون به زبان عبری به یکی از فیلمبرداران دستور داد تا "احمد اغوز " در موضع ضعف نشان داده شود. ترک‌ها به شدت به این رفتار توهین آمیز اسرائیل اعتراض کردند ولی آیالون در پاسخ گفت که این رفتار تنها برای این است که بگوییم: "به راحتی درمقابل انتقاد از اسرائیل کوتاه نخواهیم آمد ". آیالون سعی داشت با این کار پیام خود را با صراحت تمام به گوش مقامات ترکیه برساند. ترکیه و امنیت اسرائیل طی یک سال گذشته ترکیه سعی کرده است تا خود را به عنوان میانجی بین اسرائیل و کشورهای عربی مطرح کند، اما با وجود این تلاش‌ها موفقیتی در این زمینه برای ترکیه بدست نیامده‌است؛ میانجی‌گری برای حل اختلافات سوریه و اسرائیل نمونه‌ای از این تلاش‌ها است. البته ترکیه، اسرائیل را علت اصلی به نتیجه نرسیدن تلاش‌هایش می‌داند. استراتفور در ادامه می‌آورد: با این همه ترکیه هنوز اصلی‌ترین متحد اسرائیل در جهان اسلام محسوب می‌شود، ولو اینکه این اتحاد غیر رسمی باشد. حال اگر ترکیه موضع خود را به طرفداری از اعراب و ضدیت با اسرائیل تغییر دهد، عواقب آن در بلند مدت تهدیدی جدی برا ی امنیت اسرائیل خواهد بود. با وضعیت کنونی ترکیه به روند رو به رشدش در منطقه، ادامه خواهد داد، این کشور توانسته خود را به عنوان یکی از قدرت‌های منطقه معرفی کند. ترکیه اقتصاد پویای خود را برای همکاری در اختیار اسرائیل قرار داده است، ترک‌ها همچنین قوی‌ترین و کارآمد‌ترین ارتش منطقه را در اختیار دارند. هفته گذشته "آویگدور لیبرمن " وزیر امور خارجه اسرائیل مفاهیم تازه‌ای را به دیپلماسی اسرائیل معرفی کرد که رفتار سفیر اسرائیل را می‌توان در سایه این مفاهیم مورد بررسی قرار داد. لیبرمن پیشنهاد کرده است اسرائیل سفیر کشورهایی را که احساس می‌کند اسرائیل را مورد نقد قرار داده‌اند را از اسرائیل اخراج کند. در صورتی که این پیشنهاد محقق شود اسرائیل در روابطش با دنیا دچار مشکل جدی می شود و کاهش روابط اسرائیل با دنیا مساوی با خودزنی است. برای بسیاری از کشورهای منطقه محدود شدن روابط دیپلماتیک‌شان با اسرائیل نه تنها ضعف محسوب نمی‌شود بلکه حتی می‌تواند به عنوان یک امتیاز سیاسی محسوب شود. قطعا اظهارات لیبرمن به منظور جلب حمایت‌های داخلی صورت گرفته است، هر چند ممکن است به این حمایت نیز دست پیدا کند ولی باید نتایج منفی استراتژیک این حرکت را هم در نظر گرفت. طی چند سال گذشته ترکیه تلاش کرده با رهبری دولت اسلام‌گرای جایگاه منطقه‌ای خود را بین کشورهای مسلمان ارتقاء دهد. با این‌حال ترکیه با وجود انتقاد شدید از اسرائیل که به منظور ارتقاء جایگاه خود در جهان اسلام انجام می‌گیرد، این کشور، همزمان مانند پلی میان اسرائیل و جهان عرب عمل کند. در نتیجه ترکیه فاصله زیادی با مقابل اسرائیل قرار گرفتن [به عنوان یک دشمن] دارد و از آنجایی که سیاست های داخلی ترکیه پیچیده است به طبع آن سیاست خارجی آن هم با اسرائیل پیچیده خواهد بود. استراتژی اسرائیل از زمان امضای پیمان صلح با مصر ، استراتژی اصلی اسرائیل در تقابل با دنیای اسلام ایجاد اختلاف بین کشورهای اسلامی در منطقه بوده است تا از ایجاد هرگونه موج ضداسرائیلی پیش‌گیری کند. در همین موضوع، اسرائیل پیمان‌هایی رسمی را با مصر و اردن امضا کرده است که اساس آن بر دشمنان مشترک بنا شده است. دولت اردن توسط "هاشمی‌ها " اداره می‌شود. در این کشور جمعیت قابل توجهی از فلسطینی‌ها وجود دارد و دولت اردن به اندازه اسرائیل از شکل‌گیری حکومتی فلسطینی واهمه دارد. مصر در دهه 1980 فعالیت اخوان‌المسلمین را غیر قانونی اعلام کرد و با قدرت گرفتن حماس -که تا حدود زیادی نتیجه فعالیت اخوان المسلمین است- مخالف است. اسرائیل از دشمنی‌های دو جانبه برای حفظ توازن قدرت در مرزهایش استفاده می‌کند. با این وجود هر دو کشور مصر و اردن همچنان انتقادهایی را علیه اسرائیل مطرح می‌کنند. آنها مجبورند به خاطر حفظ اعتماد مردمشان اینگونه مسائل را مطرح کنند و البته اسرائیل هم می‌فهمد که این اظهارات بیشتر برای خشنود کردن مردم مطرح می‌شود و ارتباطی با سیاست‌های خارجی و امنیتی ندارد. هر چند برخی صهیونیست‌‌ها حتی حق چنین انتقادهایی را برای مصر و اردن قائل نیستند و آن را محکوم می‌کنند. ولی در نگاهی وسیع‌تر اگر مصر پیمان صلح با اسرائیل را زیر پا بگذارد و تلاش کند ارتش خود را تقویت کند و اردن هم به یک سیاست ضداسرائیلی روی بیاورد و به یک کشور ضداسرائیلی اجازه دهد از کشورش به عنوان پایگاه نظامی استفاده کند، اسرائیل دچار تهدید استراتژیک جدی خواهد شد. در حقیقت سیاست‌ اخیر اسرائیل، سیاست ساده‌ای است؛ تا زمانی که مصر به سراغ ارتش خود نرود و اردن به نظامیان خارجی اجازه حضور در کشورش را ندهد، این دو کشور اجازه دارند هر چه می‌خواهند بگویند. مرکز استراتفور در گزارش خود می‌آورد: اسرائیل نیاز دارد تا رژیم های اردن ومصر در حاشیه امنیت قرار بگیرند به همین خاطر تمام انتقاد‌ها را به جان می‌خرد. اسرائیل تفاوت تهدید‌های زبانی و ژئوپلتیک را متوجه می‌شود البته این موضوع فهم رفتار آیالون را سخت می‌کند، همچنین این تناقض در سیاست‌ها در مورد سیاستی که لیبرمن از آن صحبت کرده بود نیز وجود دارد، از طرف دیگر سخت است که قبول کنیم نتانیاهو فرمان چنین اقداماتی را داده باشد. همانطور که سالها در اسرائیل دیده شده انسجام در گروههای زیر مجموعه نتانیاهو کم است از آنجا که به گروه‌های کوچکتر این اجازه می‌شود سیاست‌های خود را دنبال کنند. کاملا روشن است که تحقیر سفیر ترکیه موجب خوشحالی خیلی‌ها در اسرائیل شده، اما اگر این اقدام تنها برای جلب توجه بینندگان اسرائیلی بود می‌توانست توجیح داشته باشد ولی مساله این است که آیالون خطاب به مردم ترکیه نیز صحبت کرده است. در حال حاضر رای مردم ترکیه برای اسرائیل بسیار مهم‌تر از رای صهیونیست‌ها است. ترکیه کشور بسیار قدرتمندی است و تبدیل شدن این کشور به دشمن، اصلا به نفع اسرائیل نیست. روز یکشنبه "ایهود باراک " وزیر دفاع اسرائیل طی یک سفر رسمی به ترکیه سفرکرد در این دیدار هر دو [ترکیه و رژیم صهیونیستی] تلاش کردند اتفاقی را که آیالون باعث آن شده بود را به فراموشی بسپارند. افرادی در دو کابینه حضور دارند که اجازه نمی‌دهند که روابط ترکیه و اسرائیل دچار تنش شود. و می‌خواهند روابط این دو مانند قبل ادامه پیدا کند. در هر صورت اسرائیل می‌دانست که این گونه توهین‌ها واکنش تندی از ترکیه به دنبال خواهد داشت. و شاید اسرائیلی‌ها با این کار قصد داشتند سکولارها را در این کشور علیه اسلامگراها تحریک کنند که در این صورت این بازی خطرناکی است، این‌گونه توهین‌ها به ترکیه ممکن است باعث شود سکولارها هم به اندازه مسلمانان در مقابل اسرائیل موضع بگیرند. اگر ما به عقب‌تر برگردیم خواهیم دید ترکیه به آرامی ولی به طور سیستماتیک به عنوان کشوری قدرتمند در منطقه درحال ظهور است و آماده می‌شود از نفوذش در منطقه استفاده کند. واشنگتن هم متوجه این مساله شده است و به ترکیه به عنوان بخش کلیدی از استراتژی‌اش برای کاهش حضور خود در عراق استفاده کرده است. ترکیه همانند آمریکا نمی‌خواهد با عراقی نا‌آرام مواجه باشد. در رابطه با مقابله با ایران، ترکیه هم می‌تواند به عنوان یک کانال ارتباطی عمل کند و هم متحد خوبی برای آمریکا باشد. ترکیه همچنین در جنگ آمریکا در افغانستان همکاری می‌کند و نفوذ خوبی بر کشورهای حاشیه دریای‌خزر، بالکان و آسیای مرکزی دارد. آمریکا تمایلی به درگیری با ترکیه ندارد. آمریکا به ترکیه به عنوان جانشین خود در منطقه نگاه نمی‌کند بلکه این کشور را به عنوان یک قدرت تعیین کننده در منطقه که منافعش با منافع آمریکا در منطقه در یک راستا قرار دارد، ارزیابی می‌کند. اسرائیل هم متحد آمریکا است ولی قادر نیست کارهایی را که ترکیه در منطقه به خصوص در کشورهایی مانند سوریه، لبنان و عراق قادر به انجام آن است، انجام دهد. منافع آمریکا در منطقه در حال حاضر آرام کردن منطقه است و اینکه تلاش کند تا کشورها از ایران فاصله بگیرند. ترک‌ها آمریکا را برای رسیدن به این هدف می‌تواند یاری کند در صورتی که در این مورد هم کاری از دست اسرائیلی‌ها بر نمی آید. آمریکا در هر گونه بحران در روابط ترکیه و اسرائیل مجبور است طرف اسرائیل را بگیرد و در این صورت آمریکا از کمک ترکیه محروم می‌شود که این اقدام همچنین، برای روابط آمریکا و اسرائیل نیز خوب نیست. حتی اگر روابط آمریکا با ترکیه را هم کنار بگذاریم، اسرائیل هم به روابطش با ترکیه احتیاج دارد. منطقه در کل شامل دو قدرت ترکیه و اسرائیل می شود و مصر به عنوان کشوری با قابلیت تبدیل شدن به قدرت منطقه. رشد اقتصادی ترکیه در چند سال گذشته می‌تواند باعث رونق اقتصادی در منطقه به خصوص مصر شود، کشوری که نیروی کار ارزان دارد و قشر متوسط در آن توان خرید محصولات ترکیه را دارند. افزایش تنش بین ترکیه و اسرائیل می‌تواند مصر را به عنوان فرصت اقتصادی مناسب برای ترکیه در مقابل این کشور قرار دهد و تهدیدی برای اقتصاد رو به رشد ترکیه باشد. این گزارش همچنین مدعی می‌شود: ترکیه در حال افزایش نفوذ خود در سوریه است در حال حاضر ترکیه با اسرائیل برای خلع سلاح حزب الله و باز گرداندن سوریه از همکاری با ایران دارای هدف مشترک هستند. اسرائیل تمایل دارد این روند ادامه پیدا کند ولی در صورتی که روابط ترکیه و اسرائیل دچار مخاطره شود ممکن است ترکیه از اعمال نفوذ برای خلع سلاح حزب الله صرف نظر کند. محدودیت‌های اسرائیل ترکیه کشوری در حال توسعه با گزینه‌های مختلفی برای انتخاب در پیش‌روی‌ دارد بر خلاف اسرائیل که راههای زیادی در مقابلش نیست. ظهور ترکیه‌ای قدرتمند می‌تواند منطقه را تحت تاثیر قرار دهد. و ترکیه به طرق مختلف می‌تواند به این قدرت دست پیدا کند در مقابل اسرائیل گزینه‌های زیادی، نه از لحاظ اقتصادی و نه سیاسی در مقابل خود نمی‌بیند. اگر ترک‌ها در ادامه فعالیت‌های خود بخواهند در رابطه خود با اسرائیل تجدید نظر کنند موقعیت استراتژیک اسرائیل دچار چالشی جدی خواهد شد. به همین خاطر منطق حکم می‌کند اسرائیل باید از هرگونه تنش که باعث تخریب روابط این دو می‌شود اجتناب کند. در حالی که لیبرمن وآیالون نیاز استراتژیک اسرائیل به ترکیه را دست کم گرفته‌اند. ترکیه می‌تواند با انتقاد از اسرائیل با کمترین هزینه داخلی مسائل سیاسی خود را حل کند. اگر ترکیه با اسرائیل دچار مشکل شود اسرائیل با یک دشمن قدرتمند مواجه خواهد بود که قابلیت تجهیز تسلیحاتی کشورهای عربی را برای مقابله با اسرائیل خواهد داشت. و می تواند اقتدار اسرائیل را در کشورهایی که آمریکا در آنها نفوذ زیادی دارد کاهش دهد. برای همین اجتناب از تنش در روابط اسرائیل- ترکیه در بلند مدت بیشتر به نفع اسرائیل است تا ترکیه.