یک تحلیلگر مسایل خاورمیانه با بیان اینکه سازمان‌های خارجی فعالیت کننده در آمریکا باید اطلاعات فعالیت‌های خود را به دولت آمریکا بدهند، گفت: صهیونیست‌ها در آمریکا فعالیت‌های سازماندهی‌شده و مخفی زیادی دارند. "جورج میچل "، نماینده آمریکا در خاورمیانه شدیدا از موضع رژیم صهیونیستی در تعلیق موقت شهرک‌سازی‌های غیرمجاز استقبال کرده و گفته است: این کار بیش از تمامی اقداماتی که دولت‌های قبلی اسرائیل انجام داده‌اند برای دست‌یابی به توافق بین طرفین، کمک می‌کند. "گرانت اسمیت "، نویسنده پایگاه اینترنتی "آنتی‌وار "، با بیان این مطلب افزود: حقیقت این است که اسرائیل پیش از این اقدامات بهتری نیز انجام داده و برای مثال در سال 2005، این رژیم ساخت‌وساز و اشغال آشکارای غزه را متوقف کرد و به اقداماتی روی آورد که در نتیجه آن، اوضاع فلسطینیان، تحت محاصره اقتصادی شدید و کنترل تمامی مرزهای هوایی و دریایی توسط اسرائیل، بدتر شد. این نویسنده غربی با اشاره به عدم صلاحیت آمریکا برای حل و فصل مناقشات جهانی می‌نویسد: آمریکایی‌هایی که خواهان توقف دائمی فعالیت‌های شهرک‌سازی اسرائیل هستند، با وضعیت نامساعدی مشابه فلسطینیان روبرو می‌شوند. زیرا صلح در خاورمیانه وابسته به برگشت دادن اظهاریه عجیب حق شهرک‌سازی‌های غیرمجاز اسرائیل در آمریکاست! در حقیقت شهرک‌های آمریکایی اگر چه بر روی زمین‌های دزدیده شده ساخته نشده‌اند اما قلمرو استراتژیک حاکمیت ایالات متحده، به واسطه نقض "فرمان ثبت عوامل خارجی " در سال 1938، بدست آمده است. اسمیت می‌افزاید: از جمله اولین تلاش‌های اسرائیل برای مطرح شدن به عنوان یک کشور،‌ تاسیس "دفتر اطلاعات اسرائیل " (IOI) در پاییز 1948 در آمریکا بود. این دفتر به عنوان یک عامل خارجی وزارت دادگستری آمریکا ثبت شد. در نتیجه این دفتر نه تنها می‌بایست هر شش ماه گزارشی از تلاش‌هایش برای اسرائیل ارایه می‌داد بلکه در هر جزوه و یا مطلبی که در ایالات متحده منتشر می‌شد، نشانه‌ای گذاشت که ثابت کند خواستگاه اولیه آنها دولت اسرائیل بوده است. نویسنده این مقاله می‌افزاید: دفتر اطلاعات اسرائیل خیلی سریع دچار مشکل شد و دایره فرمان ثبت عوامل خارجی از این دفتر به دلیل عدم افشای موجودیت دفتر کالیفرنیا، شکایت کرد. در نتیجه "اف‌بی‌آی " نیز دریافت که دفتر اطلاعات اسرائیل نشانه‌‌های خود را بر انتشارات خود، ثبت نمی‌کند. در همین حال "اشعیا کنن " که به عنوان عامل خارجی وزارت خارجه اسرائیل ثبت‌نام کرده بود، خیلی زود از افشاگری‌های اینچنینی خسته شد و در نتیجه کوشید تا از طریق یک سازمان لابی‌گر داخلی با نام "شورای آمریکایی‌های صهیونیست "، اقدامات خود را پیگیری کند. این گزارش حاکیست، طی دیدار تابستان 1952 از ایالات متحده، "دیوید بن‌گورین "، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی پیشنهاد کرد تا سران سازمان‌های مهم این رژیم فعالیت‌های لابی‌گری در آمریکا و هماهنگی‌های جمع‌آوری کمک‌های مالی را به جای "آژانس شبه‌دولتی یهود "، در شورای آمریکایی‌های صهیونیست متمرکز کنند اما شورای آمریکایی‌های صهیونیست یک سازمان کوچک چتر مانند بود که سران سازمان‌های برجسته صهیونیستی مثل "هاداسه " و "سازمان صهیونیست آمریکا "، را با یکدیگر متحد کرد. اسمیت می‌افزاید: شورای آمریکایی‌های صهیونیست، همچنان خود را شدیدا به حمایت‌های مالی آژانس شبه‌دولتی یهود، وابسته نگه داشت و تا دهه 60 به لابی‌گری ادامه داد. بین سال‌های 1962 و 1963، تحقیقات سنا و وزارت دادگستری آمریکا فاش کرد که شورای آمریکایی‌های صهیونیست و کنن دستورات و کمک‌هایی معادل 35 میلیون دلار را از دفتر آژانس یهود در نیویورک دریافت کردند تا برای حصول کمک‌های مالی و تسلیحاتی آمریکا لابی‌گری کنند. اسمیت ادامه می‌دهد: وزارت دادگستری آمریکا در 21 نوامبر 1962 به شورای آمریکایی‌های صهیونیست دستور داد تا به عنوان یک عامل خارجی اسرائیلی، ثبت‌نام کند. همین دستور سرآغازی بود بر درگیری‌های شدید بین وزارت دادگستری و شورای آمریکایی‌های صهیونیست که تا سال 1965 ادامه داشت و در نهایت وزارت دادگستری آمریکا به شورای آمریکایی‌های صهیونیست اجازه داد تا اظهارنامه سری فرمان ثبت عوامل خارجی را بایگانی کرده و در ازای آن به عملیات‌های خود پایان دهد. همچنین پس از آنکه یک خاخام یهودی و یک دانش‌پژوه دانشگاه "جورج واشنگتن " آژانس یهود را وادار به بایگانی کردن توافقنامه 1953 خود با رژیم اسرائیل کرد، این آژانس نیز مجبور شد تا بخش آمریکایی خود در نیویورک را تعطیل کند؛ شایان ذکر است که بر اساس توافقنامه 1953، قدرت‌های دولتی به آژانس یهود اعطا شده بود. نویسنده این گزارش در ادامه تشریح فعالیت‌های لابی‌های صهیونیستی می‌نویسد: شورای آمریکایی‌های صهیونیست، به سرعت و در سکوت اقدام به سازمان‌دهی مجدد فعالیت‌های خود در قالب بخش سابقش که در آن زمان "کمیته کنن " (همان ایپک امروزی) نامیده می‌شد، نمود. آژانس یهود نیز با اعمال تغییر و تحولاتی، "بخش آمریکایی سازمان جهانی صهیونیست " را در همان ساختمان، کارکنان، مدیریت و نشریات پیشین، مجددا احیا کرد. کارشناس آنتی‌وار در ادامه گزارش خود به منابع اصلی قدرت صهیونیسم اشاره کرده و می‌نویسد: امروزه، هسته اصلی قدرت اسرائیل در آمریکا، خیلی دورتر از سفارت این کشور در واشنگتن‌، کنسولگری‌های رسمی و یا موجودیت‌های ثبت شده فرمان ثبت عوامل خارجی، قرار دارد. اسمیت ادامه می‌دهد: کنفرانس "روسای سازمان‌های غالب یهودی "، همچون شورای آمریکایی‌های یهودی که تحت قیمومیت بن‌گورین قرار داشت، تنها یک قانون واقعی دارد؛ سازمان‌های آمریکایی را درون "پایگاه قدرت ایالات متحده " برای اسرائیل، احاطه کنید. آنتی‌وار در این‌باره می‌نویسد: فهرست کنفرانس روسای سازمان‌های غالب یهود هم‌اکنون شامل سازمان‌هایی است که بطور غریبی نامگذاری شده‌اند. از جمله این سازمان‌ها، " دوستان آمریکایی لیکود و بنیاد یهودی امور امنیت ملی " است که در کنار پایگاه‌های شورای سابق آمریکایی‌های صهیونیست، مثل سازمان صهیونیست آمریکا و هاداسه، فعالیت می‌کند. از سوی دیگر، بر اساس حکم ایپک، تمامی سازمان‌های عضو کنفرانس رؤسا، بخشی از کمیته اجرایی ایپک هستند که یک منشاء ترکیبی برای لابی‌گری را شکل می‌دهد بطوریکه این منشاء حتی از شورای سابق آمریکایی‌های صهیونیست نیز برای وزارت دادگستری آمریکا خطرناک‌تر است. بنابراین گزارش، جدیدترین لابی رژیم صهیونیستی نیز چیزی بیشتر از همان شورای آمریکایی‌های صهیونیست نیست که تنها نامش تغییر کرده و حتی روابط پنهانی خارجی این آژانس نیز همچنان پابرجا هستند. اسمیت می‌گوید: یکی از پیوند‌های جغرافیایی قابل مشاهده به اسرائیل، کنفرانس رؤسا است که در ساختمان شماره 533 خیابان سوم نیویورک، قرار دارد؛ یعنی همان جایی که بخش آمریکایی سازمان جهانی صهیونیست قرار دارد. نویسنده این گزارش تاکید می‌کند: بخش آمریکایی سازمان جهانی صهیونیست، که در واقع حلول دوباره آژانس یهود است، همچنان برای ثبت‌نام به عنوان یک عامل خارجی اسرائیلی تحت فشار است. این در حالی است که در سال 2008، این سازمان هشت میلیون و 102 هزار و 752 دلار برای اسرائیل خرج کرد که از هزینه‌های هر عامل خارجی ثبت‌ شده دیگری بسیار بالاتر است. در همین حال بخش آمریکایی سازمان جهانی صهیونیست، همچون عامل خارجی پیشین خود یعنی آژانس یهود، ادعا می‌کند که بخش اعظم وجوه مالی توزیع شده در آمریکا برای فعالیت‌های سیاسی نبوده و اهداف آموزشی داشته است. نویسنده این گزارش با کم‌ارزش خواندن ادعای سازمان جهانی صهیونیست، می‌افزاید: این سازمان دقیقا توسط "تالیا ساسون "، تعقیب کننده قانونی اسرائیلی و در سال 2005 افشا شد که در مرکز فعالیت‌های شهرک‌سازی غیرقانونی اسرائیل در کرانه باختری حضور داشت. در همین حال، "شیمون پرز "، رئیس‌ رژیم صهیونیستی نیز تخمین زده است که تا 50 میلیارد دلار در ساخت‌وسازهای غیرقانونی شهرک‌های صهیونیستی، هزینه شده است و این در حالی است که ادعای فعالیت‌های آموزشی سازمان جهانی صهیونیست و یا کنفرانس رؤسا، شامل سازمان‌دهی کردن خاخام‌های یهودی برای تبلیغ نمودن به منظور بروز جنگ علیه ایران نیز می‌شود! اسمیت در بخش دیگری از گزارش خود می‌نویسد: این سوال که آیا چنین طرح‌های اسرائیلی، ارزش خون و اشک آمریکایی‌ها را دارد یا خیر؟ بسیار مهم است زیرا بر اساس فرمان ثبت عوامل خارجی، آمریکایی‌ها حق دارند تا بطور کامل از فعالیت‌های سیاسی و روابط عمومی ایپک و کنفرانس رؤسا با خبر شده و حتی از انتقال وجوه ارزشمند به کشورهای مطبوع این سازمان‌ها نیز باخبر باشند. گزارش آنتی‌وار می‌افزاید: علیرغم دستور 1961 دادستان آمریکا، لابی‌های اسرائیلی از مارس 1965 تاکنون هیچ اظهارنامه عمومی را به دفتر فرمان ثبت عوامل خارجی ارایه نکرده‌اند و این بدان معناست که ایپک و کنفرانس رؤسا هم‌اکنون 88 اظهاریه به فرمان ثبت عوامل خارجی بدهکارند. بنابراین، سازمان جهانی صهیونیست می‌بایست اقدام به افشای دقیق مشارکت سنگینش در شهرک‌سازی‌های غیرمجاز کرانه باختری نماید که دولت اوباما نیز مخالفت خود را با آن اعلام داشته است. اسمیت با اشاره به جاسوسی لابی‌های صهیونیستی از آمریکا می‌افزاید: مدت‌هاست که قرار است توضیح اینکه چرا بسیاری از اطلاعات طبقه‌بندی شده دولت آمریکا بین ایپک و روسای خارجی آن در سال 1984 و 2005 رد و بدل می‌شده، ارایه شود.