ریگی که با حمایت محور خباثت و سازمان اطلاعات پاکستان افراد بیگناه را قربانی می‌کند، با سرنهادن کلاه‌ احمد شاه مسعود و در دست گرفتن کلاشنیکف کوتاه مانند مدل سلاح بن لادن خود را القاعده بلوچ معرفی می‌کند. از مدت‌ها پیش گروهک ریکی با پشتیبانی‌های سازمان اطلاعاتی پاکستان (ISI) و حمایت‌های مالی وهابی‌های سعودی از یک سو و از سوی دیگر حمایت‌های سیاسی محور خباثت (آمریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی)، تحرکات تروریستی خود را آغاز کرد. گروهک ریگی با عملیات تروریستی "سراوان " فعالیت‌های غیرانسانی خود را استارت زد که فرمانده آنان در آن زمان هنوز حتی قادر به صحبت کردن در جمع اطرافیان خود نیز نبود و فیلم برداری آنان نیز از صحنه عملیات کاملاً ابتدایی بود. در آن زمان ریگی را "امیر عبدالمالک ریگی " خطاب می‌کردند و وی نیز عملیات و اقدامات خود را "فاجعه " و "جنایت " نام نهاد، رویکردی که حکایت از ناشی گری ریگی و گروهش داشت اما اخیراً در فیلم های خود با تعدادی کتاب و نوت بوک و نقشه در حالی‌که کلاه "احمد شاه مسعود " را بر سر می گذارد، ظاهر می‌شود و یک اسلحه کلاشنیکف کوتاه نظیر مدلی که "اسامه بن لادن " در تصاویرش همراه خود دارد، استفاده می کند. وی که در توهم به سر می‌برد مانند بن لادن، رهبر القاعده در تیراندازی فیگورهای تبلیغاتی به خود می‌گیرد و برای اینکه رهبری القاعده بلوچ را بقبولاند، از روش‌های رهبر القاعده تقلید می‌کند. این مسئله خود روایتگر آن است که تیمی که القاعده را آموزش داده، (و یا خود القاعده) در حال تعلیم این گروهک به عنوان " القاعده بلوچ " است، ترورهای اخیر این گروه که جمعی از مردم و مسئولان نظامی، سیاسی و فرهنگی را هدف قرار داد، اثبات این مدعاست. در این میان نقش تبلیغات در انتخاب اهداف را نباید از نظر دور داشت زیرا به برد اهداف عملیات بیشتر کمک می کند، انتخاب مدیر روابط عمومی سفارت ایران در پاکستان به نوعی از این مسئله حکایت دارد که می بایست مسئولان را بیشتر به تفکر وا دارد تا اهدافی با برد تبلیغاتی بیشتر را شناسایی و اقدامات پوششی را افزایش داده و یا تله گذاری های مناسبی را صورت دهند. در این میان اقدام القاعده بلوچ ( گروهک ریگی) در ایجاد مدرسه آموزش تروریستی نیز در ادامه تحرکات گروه القاعده و طالبان در ایجاد پایگاه‌های آموزشی متحرک است. بنا به تحلیل کارشناسان، القاعده در پاکستان هم اکنون در پادگان ها و مراکز آموزش نظامی فعال بوده که توسط گروه‌های مختلف مدیریت می شوند، برخی از این گروه‌های مسلح با سیستم های اطلاعاتی - امنیتی پاکستان و سازمان اطلاعات - نظامی این کشور مرتبط هستند که القاعده بلوچ نیز از این مسئله مستثنی نیست. بنابراین حمایت بخشی از دولت پاکستان از تروریست های القاعده بلوچ (گروهک ریگی) در حقیقت ایجاد تهدید امنیت ملی برای ایران محسوب می شود و در همین راستا مسئولان امنیتی و نظامی می‌بایست به موازات دفاع فعال نرم، راهبرد سخت پیشگیرانه در حاشیه مرزهای جمهوری اسلامی را در دستور کار خود قرار دهند. اگر آمریکا به خود اجازه می دهد در جنگ با تروریسم 2000 کیلومتر دورتر از مرزهای خود حضور نظامی تمام عیار داشته باشد، جمهوری اسلامی ایران حتما محق خواهد بود که در 20 الی 200 کیلومتری مرزهای خود برای جنگ پیشگیرانه ضدتروریستی اقدام کند، این در حالی است که دولت پاکستان یا ناتوان در مبارزه با تروریست‌ها بوده و یا نمی خواهد با آنان مبارزه کند و در بدترین حالت خود پشتیبان القاعده بلوچی است. در هر 3 حالت، جمهوری اسلامی باید به راهبرد جنگ پیشگیرانه در خارج از مرزهای خود بیاندیشد چرا که هیچ‌گونه مماشاتی با تروریست ها در دستورکار جمهوری اسلامی نیست.