در حالی که آمارهای رسمی رژیم صهیونیستی 60 درصد شهدای تهاجم به غزه را مبارزان حماس اعلام کرده، گروه حقوق بشر "بتسیلم " با ارایه آمار حقیقی کشتار غیرنظامیان فلسطینی تاکید کرده است رژیم صهیونیستی 773 زن و کودک فلسطینی را در این مدت قتل‌عام کرده است. پس از ماه‌ها تحقیق و بررسی، سرانجام گروه حقوق بشر "بتسیلم " رژیم صهیونیستی تایید کرد که ارتش اسرائیل 773 غیرنظامی را طی یورش به غزه و از 27 دسامبر 2008 تا 18 ژانویه 2009 کشته است که در این میان 320 کودک و 109 زن بالای 18 سال نیز به چشم می‌خورند. بنابراین گزارش،‌ "ریچارد واکر "، روزنامه‌نگار مشهور آمریکایی در آخرین شماره نشریه "امریکن‌فری‌پرس " با اشاره به آمارهای منتشر شده از کشتار فلسطینیان توسط رژیم صهیونیستی، افزود: آمار نشان می‌دهند که از میان 1387 کشته فلسطینی، 248 تن از آنها افسران پلیسی بوده‌اند که بر اثر بمباران هوایی ادارات پلیس کشته شده‌اند. این در حالی است که در مقابل تنها 9 اسرائیلی کشته شده‌اند که تنها سه نفر از آنها غیرنظامی بوده‌اند. واکر تاکید می‌کند که آمار جدید منتشر شده نیز همانند دیگر آمارهایی که از سوی گروه‌های حامی حقوق بشر منتشر می‌شود، افشاگر دروغ‌هایی است که از سوی ارتش رژیم صهیونیستی بیان می‌شود. بطوری که سران این ارتش مدعی شده بودند که تنها 1166 فلسطینی کشته شده‌اند که 60 درصد از آنها را مبارزان حماس تشکیل می‌دهند. این گزارش حاکیست، گروه بتسیلم که حین انجام تحقیق و بررسی موضوع کشتار غیرنظامیان توسط ارتش رژیم صهیونیستی، هیچ کمکی از سوی ارگان‌های نظامی این رژیم دریافت نکرد، می‌گوید: اختلافات میان یافته‌های خود و آنچه که ارتش اسرائیل ادعا می‌کند،‌ بی‌نهایت و "تحمل‌ناپذیر " است. بطوری که در یکی از موارد این اختلافات، در حالی که حقیقت این است که 320 کودک فلسطینی توسط نظامیان صهیونیست کشته شده‌اند، اما ارتش رژیم صهیونیستی ادعا می‌کند که این آمار 69 کودک است. همچنین کارکنان گروه بتسیلم، بر خلاف مقامات ارتش رژیم صهیونیستی، طی بررسی‌های خود از خانه‌های فلسطینیان دیدار کرده و عکس‌های 252 کودک زیر 16 سال را نیز که توسط نظامیان صهیونیست به قتل رسیده‌اند را مشاهده کردند. این گروه حامی حقوق بشر تاکید می‌کند که در پشت آمارهای ارایه شده، داستان‌های تکان‌دهنده‌ای نیز وجود دارند که در برخی از این نمونه‌ها تمامی اعضای یک خانواده بطور کامل کشته شده بودند. و یا والدینی بودند که با چشم خود تیراندازی به کودکانشان را دیده بودند؛ و یا افرادی که کشته شدن بستگانشان را دیده بودند و تمامی اهل محل از بین رفته بودند. واکر می‌نویسد: گروه بتسیلم با تاکید بر نیاز به اجرای یک "تحقیقات معتبر و مستقل " در رابطه با کشتار غیرنظامیان فلسطینی، می‌گوید: توجیه‌های ارتش اسرائیل جانشین شفاف‌سازی نخواهد شد. این گروه همچنین گزارش خود را به رئیس دادگاه نظامی اسرائیل نیز ارسال کرده و با تشریح90 مورد از کشتار غیرنظامیان فلسطینی، خواستار تحقیق در رابطه با این کشتارها شده است. گزارش امریکن‌فری‌پرس در ادامه با بیان مثالی از قوانین اسرائیل که به جای فلسطینیان ضعیف از شهرک‌نشینان غیرقانونی حمایت می‌کند، می‌نویسد: اوایل صبح روز دهم آگوست سال جاری میلادی، دو مرد شهرک‌نشین اسرائیلی، یک پیرزن چوپان فلسطینی را مضروب کردند. آنها همچنین سعی کردند تا گوسفندان وی را با حرکت دادن آنها به سمت یک شهرک، بدزدند. که البته خوشبختانه برخی از همسایگان این پیرزن بیرون آمده و شروع به فیلمبرداری از حمله شهرک‌نشینان غیرقانونی صهیونیست کردند. این گزارش در ادامه تشریح ماجرای حمله صهیونیست‌ها به پیرزن چوپان فلسطینی می‌نویسد: متهمان این حمله کاملا شناخته شده هستند و موضوع مورد توجه پلیس محلی و ارتش قرار گرفت. این در حالی است که یکی از متهمین حین ارتکاب به جرم دیده شده که با سربازان صهیونیست از طریق یک بیسیم دو طرفه خواستار اعزام نیروهای کمکی از سوی ارتش شده است. این گزارش می‌افزاید: اگرچه قربانی این حادثه بعدا شکایتی را مطرح کرد اما احتمال آن وجود ندارد که هیچ اقدامی علیه مهاجمان به پیرزن فلسطینی صورت گیرد. واکر در ادامه مقاله خود اظهار می‌دارد: چنین حملاتی بسیار رایج هست و همیشه نیز شهرک‌نشینان عامل این حوادث نیستند. بلکه عناصر ارتش اسرائیل و بخش‌های مخفی اطلاعاتی این ارتش نیز از اقدامات شدیدا افراطی‌‌گرانه‌ای استفاده می‌کنند که در اغلب موارد موجب نقض قوانین بین‌المللی می‌شود. برای مثال، فلسطینیانی که از ساخت دیوار حایلی که موجب مختل شدن عبور و مرور آنها می‌شود، شکایت کردند، در نیمه‌های شب خود را با سربازان ارتش رژیم صهیونیستی روبرو دیدند. سربازان صهیونیست این فلسطینیان از رختخواب‌هایشان بیرون کشیده و چشم‌بسته به مراکز بازجویی بردند و آنها را به ارتکاب جرایم متهم کردند. بیشتر این فلسطینیان کتک خورده و پس از 48 ساعت بدون هیچ حقی برای طلب عدالت،‌ آزاد شدند. این در حالی است که وقتی گزارش‌ها در رابطه با دیوار حایل منتشر می‌شود، نه تنها مسدود کردن گسترده خیابان‌ها توسط اسرائیل را توصیف نمی‌کنند بلکه هیچ مطلبی در رابطه با موانع و پست‌های موقتی و دایمی نیز بیان نمی‌کنند. این گزارش در تشریح تفاوت موانع موقتی و دایمی می‌نویسد: حایل‌ موقتی آنهایی هستند که با قرار دادن آنها در یک مکان، افراد مسن و بیمار قادر به عبور از آنها نیستند. این‌گونه حایل‌ها می‌توانند تپه‌های بزرگی باشند که با نصب آنها، هیچ‌گاه از روی زمین برداشته نمی‌شوند. بطوری که یکی از جاده‌های اصلی "هبرون " از سال 2001 تاکنون به دلیل اینکه به یک شهرک‌نشین در این جاده شلیک شده بسته است. این در حالی است که در آن زمان 45 هزار فلسطینی از این جاده عبور و مرور می‌کرده‌اند و هم‌اکنون تنها شهرک‌نشینان صهیونیست اجازه استفاده از این جاده را دارند. در حقیقت بسیاری از جاده‌های سرزمین‌های اشغالی بسته شده‌ند تا فقط برای شهرک‌نشینان غیرمجاز قابل استفاده باشد. این گزارش با بیان گوشه‌ای از مشکلاتی که مسدود ساختن جاده‌ها برای فلسطینیان ایجاد می‌‌کند، می‌نویسد: به عنوان یک نمونه، بسته شدن یک جاده، کودکان فلسطینی را مجبور کرد تا هر روز صبح به اندازه سه مایل ( نزدیک به پنج کیلومتر) بر روی زمین سخت و ناهموار پیاده‌روی کنند تا به مدرسه برسند. این در حالی است که پیش از بسته شدن جاده مذبور، طی کردن این مسیر تنها دو دقیقه زمان می‌برد. بنابراین گزارش، "هاروکی موراکامی " (Haruki Murakami)، نویسنده برجسته ژاپنی که ماه فوریه برای دریافت یک جایزه ادبی به بیت‌المقدس سفر کرده بود نیز رفتار اسرائیل با فلسطینیان را "غیرعادلانه " خواند. از سوی دیگر در حالی که موراکامی به دلیل دیدار از رژیم صهیونیستی به شدت از سوی محافل ادبی مورد انتقاد قرار گرفته بود، وی با دفاع از تصمیمش، تاکید کرد: این تصمیم را با این امید گرفته که بتواند گرفتاری‌های فلسطینیان را نشان دهد اما هیچ‌گاه این فرصت را پیدا نکرده است. همچنین این نویسنده ژاپنی اخیرا در مصاحبه‌ای اسرائیل را یک رژیم آسیب‌زا توصیف کرده که دارای جامعه‌ای نژادپرست، جنگ‌طلب و تجاوزگر است. و وی معتقد است که بسیاری از این موارد به دلیل چگونگی آموزش کودکان در مدارس و تفکر این کودکان در رابطه با تاریخچه رسمی رژیم اسرائیل است. این نویسنده ژاپنی همچنین تاکید می‌کند که اسرائیلی‌ها نتوانستند بفهمند که سیاست‌هایشان در قبال فلسطین اشتباه بوده است. آنها فلسطینیان را مجبور می‌کنند تا به هرجا که می‌روند، بازرسی‌های امنیتی را تحمل کنند. آنها اجازه نمی‌دهند تا فلسطینیان هر زمان که می‌خواهند و هر جایی که خودشان می‌خواهند،‌ خانه بسازند و در نهایت فلسطینیان هیچ حق حاکمیتی بر سرزمین خود ندارند. موراکامی همچنین با اشاره به این مطلب که رژیم اسرائیل از یک نوع ضربه روحی و روانی رنج می‌برد، نوشت: عقل به آنها می‌گوید که دفاع بیش از حد از خود، خوب نیست اما بدن آنها بطور خود به خود به بی‌اهمیت‌ترین محرک‌ها هم واکنش نشان می‌دهد. وی با ذکر خاطره‌ای از حضورش در سرزمین‌های اشغالی می‌گوید: هنگامی که سوار بر یک تاکسی بوده، یک سرباز اسرائیلی را می‌بیند که در یک تقاطع در بیت‌المقدس، تمام افراد یک خانواده را از خودروی شخصی‌شان بیرون می‌آورد و پدر خانواده را در مقابل چشمان کودکانش مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد. همچنین در موردی دیگر وقتی موراکامی از یک راننده تاکسی در رابطه با دلیل ساخت یک دیوار امنیتی که در امتداد بزرگراه ساخته شده بود، می‌پرسد، راننده تاکسی اینطور پاسخ می‌دهد که این دیوار برای جلوگیری از عبور حیوانات از مرز ساخته شده است. این گزارش در انتها یادآور می‌شود: وزارت خارجه رژیم صهیونیستی، نظرات موراکامی را رد کرده و با غیرمفید توصیف کردن آن، ادعا می‌کند که اظهارات این نویسنده برجسته ژاپنی، حاوی مطالبی بوده که به نادرست به کل جامعه اسرائیل تعمیم داده شده‌اند.