"جیمز کاربت " با بررسی برنامه‌های سازمان‌های جاسوسی غربی برای سرنگونی حکومت‌های مخالف با امپریالیسم به استفاده از سایت‌های اینترنتی "تویتر " و "فیس‌بوک " در این زمینه اشاره کرد و نوشت: برنامه بی‌ثبات‌سازی 2 با هدف سرنگونی دولت احمدی‌نژاد در ایران اجرا شد. " جیمز کاربت "، صاحب‌نظر مسایل سیاسی در یادداشتی که در پایگاه خبری " ویلی‌لومن "، منتشر شده است به بررسی اقدامات گروه‌های مخالف در وقایع انتخاباتی اخیر ایران پرداخت و نوشت: در انتخابات ریاست‌جمهوری 2009 ایران، میرحسین موسوی، رهبر گروه مخالف دولت در حالی که ساعت‌ها به پایان رای‌گیری باقی مانده بود، پیروزی خود را اعلام کرد و تاکید کرد که هر نتیجه‌ای به جز پیروزی او زیر سوال قرار خواهد گرفت. کاربت می‌افزاید: همزمان رسانه‌های غربی بطور وسیعی در زیر سوال بردن پیروزی مشهود احمدی‌نژاد با یکدیگر به رقابت پرداختند که البته بی‌بی‌سی توانست در این مسابقه پیروز باشد. این کارشناس مسایل سیاسی با رمزگشایی اقدامات سازمان‌یافته اینترنتی برای تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی نوشت: 13 ژوئن [روز بعد از انتخابات]، 30 هزار پیام در پایگاه اینترنتی " تویتر " [Twitter] بصورت سیل‌آسایی مخابره شد که بصورت زنده از ایران بروزرسانی می‌شدند و اغلب آنها به انگلیسی نوشته شده بود و توسط کاربرانی مخابره می‌شد که به تازگی در این پایگاه ثبت‌نام کرده بودند و تصاویر یکسانی را نیز به عنوان عکس صفحه شخصی خود انتخاب کردند. وی با اشاره به نقش رژیم صهیونیستی در وقایع سازمان‌یافته اخیر نوشت: نشریه صهیونیستی " جروزالم‌پست " نیز تنها ساعتی پس از آغاز پدیده تویتری ایرانیان،‌ اقدام به انتشار مقاله‌ای در این رابطه کرد که نقش موساد در این قضیه را قطعی‌تر می‌کند. از سوی دیگر هم‌اکنون سایت اینترنتی " یوتیوب " نیز در بالای تمامی صفحات خود پیوندهایی به " اخبار فوری " ایجاد کرده است که کاربران را به مشاهده آخرین تصاویر اعتراضات خیابانی ایران دعوت می‌کرد. این تحلیلگر مسایل سیاسی تمامی اقدامات اخیر در حمایت از اغتشاش‌گران ایران را برنامه‌ریزی شده و در راستای برنامه جدیدی با نام " بی‌ثبات‌سازی 2 " دانست و اظهار داشت: بی‌ثبات‌سازی2، آخرین نسخه از برنامه قدرت‌های غربی است که برای چند دهه و با هدف سرنگونی دولت‌های خارجی انتخاب شده طی انتخابات آزاد، اجرا می‌شود؛ دولت‌هایی که در برابر هوس‌رانی دولت‌های غربی و شرکت‌های چند ملیتی تسلیم نشده‌اند. کاربت با اشاره به این مطلب که ایران به عنوان محل تولد اولین برنامه سازمان سیا برای بی‌ثبات‌سازی یک دولت خارجی است، نوشت:ایده برنامه "بی‌ثبات‌سازی 1 "، سال 1953 و با هدف سرنگونی دولت قانونی مصدق که با رای مردم انتخاب شده بود و قول داده بود تا صنعت نفت ایران را ملی کند، طرح‌ریزی شد و سازمان سیا برای پایان بخشیدن به دولت مصدق به ایران اعزام شد. بطوریکه سیا شروع به ترور، بمب‌گذاری و حمله به اهداف اسلامی و نسبت دادن آن به مصدق نمود و در نهایت با سقوط مصدق، شاه را به قدرت رساند. این کارشناس مسایل سیاسی با اشاره به تلاش آمریکا برای تکرار الگوی کودتای 28 مرداد نوشت: این الگو بارها و در کشورهای مختلف تکرار شد، برای مثال سال 1954 در گواتمالا، دهه 1980 در افغانستان و دهه 1990 در صربستان، اما مسئله این بود که عملیات‌های انجام شده موجب افشا شدن نقش سیا شده بود. بنابراین برنامه بی‌ثبات‌سازی نسخه 1.1 آغاز شد که در آن از شلوغ‌بازی‌های بی‌ثبات‌سازی‌1 خبری نبود و با پرداخت رشوه و وام به کشورهای جهان سوم و در نهایت غارت منابع قیمتی کشور هدف انجام می‌شد که این برنامه نیز در کشورهای زیادی از جاماییکا تا میانمار و از شیلی تا زیمبابوه اجرا شد. این تحلیلگر غربی با بیان رویکرد غرب در استفاده از برخی گروه‌های مدعی دموکراسی برای رسیدن به اهداف خود، نوشت: برنامه بی‌ثبات‌سازی 1.2با مشارکت گروه‌های مردم‌نهادی که هدف خود را ارتقای سطح دموکراسی اعلام می‌کردند و نام‌هایی از قبیل " بنیاد جامعه باز "، " خانه آزادی " و " موهبت ملی دموکراسی "، داشتند، انجام شد. بطوریکه غرب اقدام به تامین مالی، آموزش، پشتیبانی و تجهیز و تحریک جنبش‌های مخالف در کشورهای هدف بی‌ثبات‌سازی،‌می‌کرد که اغلب این موارد نیز در زمان انتخابات و با ایجاد یک نماد رنگی، صورت می‌گرفت. کاربت با اشاره به موج انقلاب‌های رنگی مورد حمایت غرب در دهه اخیر نوشت: غرب با استفاده از " انقلاب‌های رنگی " موفق به بی‌ثبات‌سازی دولت‌های اوکراین، لبنان، گرجستان، قرقیزستان و برخی کشورهای دیگر شد. و نقطه اشتراک این انقلاب‌ها نیز نقش " جورج سرس "، یک شخصیت میلیاردر بود. این گزارش با اشاره به کاهش اثر انقلاب‌های مخملی طی سال‌های اخیر به دلیل آگاهی مردم می‌افزاید: دست پنهان قدرت‌های غربی در پس انقلاب‌های رنگی موجب شد تا با ایجاد جنبش‌هایی مثل " جنبش ضد سرس " در گرجستان بهره‌وری این انقلاب‌ها طی سال‌های اخیر با تهدید روبرو شود. این تحلیلگر غربی با اشاره به این مطلب که آغاز برنامه‌ بی‌ثبات‌سازی 2 در قضایای اخیر ایران مشهود است نوشت: اکنون به برنامه بی‌ثبات‌سازی2 رسیده‌ایم که چیز خیلی بیشتری از بی‌ثبات‌سازی 1.2 ندارد و تنها فرق آن استفاده از سایت‌های اینترنتی "تویتر "، "فیس‌بوک " [Facebook]، "یوتیوب " و دیگر رسانه‌های اجتماعی است که با هدف وسعت دادن به تاثیر اعتراضات داخلی به کار گرفته شده‌اند.