سرمقاله ویژگی‌های مدیران عملیات روانی استراتژیک کلاوزویتس می‌گوید: «تصور این که مردان باهوش، بدون تردید می‌توانند یک ژنرال خوب نیز باشند، خطاست.» از بین هزار تن مدیر شاید تنها یک نفر این شایستگی را داشته باشد. یک مدیر عملیات روانی چه توانایی‌هایی باید داشته باشد؟ آیا می‌تواند این توانایی‌ها را از دانشکده‌های نظامی و غیرنظامی معتبر فراگیرد؟ قابلیت انعطاف؛ کلید شخصیتی یک مدیر عملیات روانی، قابلیت انعطاف اوست. کلید اصلی تنها تقوی و پاکدامنی نیست، اما بدون آن هم، نمی‌توان یک مدیر عملیات روانی خوب بود. مدیر باید قابلیت انعطاف کافی داشته باشد تا با توجه به موقعیت، استراتژی خود را تنظیم کند، نه بر عکس آن! اغلب عکس آن را عمل می‌کنند. آنها کار خود را با آن استراتژی که پیش از این مورد استفاده قرار گرفته است شروع می‌کنند و سپس به تجزیه و تحلیل وضعیت می‌پردازند. اغلب، موقعیت‌ها را با استراتژی تطبیق می‌دهند. این کار مشکلی نیست، زیرا حقایق هیچ وقت مشخص نمی‌شود. در فضای مبهم جنگ، بسیار آسان است که همان استراتژی‌های امتحان شده گذشته را به کار بریم. بعضی وقت‌ها این طرز تفکر، سبب تضعیف قدرت می‌شود؛ اما خودسری و غیرقابل انعطاف‌بودن، یک نقطه ضعف در مدیر عملیات روانی است؛ نه نقطه قدرت! یک مدیر خوب، مستبد خودرأی نیست. او تمام راه‌های ممکن را بررسی می‌کند و به تمام نکات ارائه شده گوش داده و پس از آن تصمیم‌گیری می‌کند. این قابلیت انعطاف فکری که وحشت و هراس در اردوگاه به اندازه داشتن شهامت، مورد بحث قرار نگرفته است با اطمینان می‌توان گفت که مدیر عملیات روانی به شهامت نیاز دارد. آنچه یک مدیر خوب را از یک مدیر متوسط متمایز می‌سازد، نوع شهامتی است که به کار می‌برد. مدیر خوب شهامت فکری نامحدود دارد و می‌تواند با آنهایی که طرز تفکری متفاوت با وی دارند، همفکری و همکاری کند. جسارت؛ در طول سال‌ها، میلیون‌ها مدال شجاعت و شهامت به نظامیان داده شده است. آن اندازه که داشتن شجاعت برای نیروهای خط‌مقدم جبهه، لازم است؛ برای مدیران و فرماندهان لازم نیست. مدیران عملیات روانی به جای شهامت جهانی، به جسارت نیاز دارند. وقتی زمان آن رسید، باید با سرعت و قاطعیت عمل کنند. اغلب اوقات، آنها پس از رسیدن به قله موفقیت، جسارت خود را از از دست می‌دهند. دانستن حقایق؛ مدیران استراتژیک نتیجه‌گیری می‌کنند. در واقع نیازی نیست که تمام جزئیات را بدانید تا یک استراتژی را پیاده کنید. کسی که به تمام جزئیات کار آگاه است، به طور معمول نمی‌تواند دید وسیعی داشته باشد. یک مدیر خوب عملیات روانی، استراتژی را از ابتدا با در نظر گرفتن جزئیات انتخاب می‌کند؛ وقتی استراتژی شکل گرفت، پیاده کردن آن سخت نیست؛ اما ممکن است ما را به نتیجه مطلوب نرساند. خوش‌شانسی؛ شانس، نقش بسیار مهمی در نتیجه کار عملیات روانی بازی می‌کند. بعد از طراحی و بعد از حمله، باید منتظر شانس باشید و به احتمال قوی اگر کار را خوب انجام داده باشید و کمی هم شانس داشته باشید همه چیز به سود شما خواهد بود. دانستن قوانین؛ برای ارائه یک بازی خوب، باید ابتدا قوانین و اصول آن را یاد گرفت و سپس آنها را به فراموشی سپرد. به عبارت دیگر؛ شما مجبورید چگونگی بازی را یاد بگیرید، بدون آن که به قوانین آن فکر کنید. مجبورید با آموزش قوانین و اصول شروع و بعد با تمرین کافی آنها را فراموش کنید یک مدیر خوب در عملیات روانی، باید ابتدا اصول عملیات روانی را به خوبی فراگیرد و سپس در زمانی که عملیات شروع می‌شود، آنها را به فراموشی بسپارد. مشکل عملیات روانی امروز کمبود منابع و ادبیات نیست. بزرگ‌ترین مشکل، عدم توانایی در تشخیص زمان دقیق به کارگیری آنهاست. برای حل این مشکل، باید از تجربه‌های تاریخی دنیای عملیات روانی بهره گرفته و اصول استراتژیکی مناسب را که بر دنیای رسانه‌ها حکومت می‌کند، بشناسد. شاید ویژگی‌ها زیاد دیگری را بتوان فهرست کرد ولی نکته اندیشمند نظامی کلاوزویتس از همه حائز اهمیت‌تر است که: «در میان هزاران نثر از شخصیت‌های معتبر جهان، بعضی به دلیل فکرشان و بعضی به دلیل اراده و یا جسارتشان معروف شده‌اند، اما شاید حتی یک نفر هم نباشد که تمام این خصوصیات را که یک ژنرال برجسته مورد نیاز است، یکجا داشته باشد.» پس مدیر عملیات روانی استراتژیک باید واجد جمیع شرایط یاد شده باشد تا فرایند طرح‌ریزی و اجرا در سازمان‌های عملیات روانی با موفقیت انجام گیرد.