روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در گزارشی درباره تلاش عربستان سعودی، امارات و مصر برای دستیابی به انرژی هسته‌ای نوشته است که خاورمیانه وارد رقابت هسته‌ای شده است. نیویورک تایمز روز یکشنبه در مقاله ای نوشت: دو سال پیش سران‌ عربستان به قانونگذاران هسته‌ای بین‌المللی گفتند که احساس نمی‌کنند این کشور پادشاهی به انرژی هسته‌ای نیازی داشته باشد اما امروزه آنها برای به خدمت گرفتن پیمانکاران هسته‌ای، خرید سخت‌افزاهای لازم و کسب حمایت‌ها برای ایجاد یک مرکز راکتورهای هسته‌ای برای منطقه تقلا می‌کنند. ، ترکیه نیز خود را برای نخستین نیروگاه هسته‌ای آماده می‌کند و مصر هم اعلام کرده در نظر دارد نیروگاهی هسته‌ای در یکی از سواحل خود در کنار دریای‌مدیترانه احداث کند. درمجموع شمار زیادی از کشورها اکنون به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی رو کرده‌اند تا در آغاز برنامه هسته‌ای خود از این نهاد کمک بگیرند. با وجود آن که نیاز به انرژی هسته‌ای در جهان رو به گسترش است، اما این تمایل در میان کشورهای خاورمیانه‌ای بطور عجیبی شدید است. عبدالله دوم پادشاه اردن نیز به روزنامه اسرائیلی هاآرتص گفته است همه قوانین تغییر کرده و همه به دنبال برنامه هسته‌ای هستند. کشورهای خاورمیانه اینگونه عنوان می‌کنند که تنها خواستار انرژی اتمی هستند و شاید برای برخی اینگونه باشد اما دولت واشنگتن و تحلیلگران مدعی هستند که تعجیل آنها برای آغاز برنامه هسته‌ای عقب نماندن از ایران است. برخی از تحلیلگران نیز اینگونه عنوان می‌کنند چرا کشورهای عربی در خلیج فارس که تقریبا نیمی از منابع نفتی دنیا را دارا هستند خواستار به دوش کشیدن هزینه بالا و تعهدات این انرژی هستند. پاسخ اعراب این بوده که آنها باید برای آینده و روزی سرمایه‌گذاری کنند که این منابع نفتی خشک شوند. بحرین، مصر، اردن،کویت، عمان، قطر، عربستان، سوریه و ترکیه در کنار دیگر شیخ‌نشین‌های حوزه خلیج فارس بویژه امارات متحده عربی از جمله کشورهایی هستند که به تازگی به بحث انرژی هسته‌ای علاقمند شده‌اند. اسرائیلی‌ها چهار دهه پیش به نخستین سلاح هسته‌ای دست یافتند و پس از آن کشورهای زیادی در خاورمیانه گام در راه هسته‌ای شدن برداشتند. هشدار داده‌اند که زنجیره‌ای از واکنش‌های متوالی هسته‌ای در انتظار است چرا که کشورهای عربی قبل از این که خود وارد این برنامه هزینه‌بر هسته‌ای شوند منتظرند تا ببینند راهی که مسئله هسته‌ای ایران با شورای امنیت سازمان ملل در پیش گرفته به کجا ختم می‌شود. آونر کوهن ‪ ‬یکی از اعضای ارشد در دانشگاه مریلند و نویسنده کتاب «اسرائیل و بمب» اعتقاد دارد:دهه‌ها پیش حرکت هسته‌ای اسرائیل به سوی سلاح هسته‌ای منطقه را به تلاطم انداخت، حتی برخی از سران اسرائیلی بخاطر واکنش‌ها هشدار دادند. همچنین یان فیسر ‬یکی از مهندسین انرژی هسته‌ای که برای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در وین کار می‌کند ، می‌گوید: این کشورهای خاورمیانه بطور کلی درباره اقدامات و کارهایی سوال می‌کنند که برای معرفی این امر لازم است. عربستان سعودی مشغول بازبینی در طرح راکتورها است و به یکی از مشتاقان عمده در برنامه اتمی بدل گشته است. این کشور به تازگی از ولادیمیر پوتین دعوت کرد تا نخستین رئیس جمهوری روس باشد که از ریاض دیدن کرده و پوتین نیز قول مساعدت‌های هسته‌ای داده است. به گفته دیپلمات‌ها و تحلیلگران، تلاش ریاض این است که هدایت حرکت به سوی برق هسته‌ای را در میان شورای همکاری خلیج فارس برعهده داشته باشد و ریاض در مرکزیت آن باشد. در شورای همکاری خلیج فارس علاوه بر عربستان، بحرین، کویت، عمان، قطر و امارات عضویت دارند. سعود الفیصل وزیر امور خارجه عربستان نیز درباره تلاش‌ها شورا برای توسعه آشکار انرژی هسته‌ای و اجتناب از فعالیت‌های تسلیحاتی سخن گفته است. آژانس و شورای همکاری خلیج فارس در ماه فوریه امسال به توافق رسیدند که در ساخت یک نیروگاه هسته‌ای در کشورهای عربی همکاری داشته باشند. مقامات ریاض هم‌اکنون بطور مرتب به وین و متقابلا مقامات آژانس نیز بطور مرتب به ریاض مسافرت دارند و محمد البرادعی مدیر کل آژانس نیز استفاده از انرژی هسته‌ای را حق همه کشورها دانسته و ارزیابی کرده توسعه این نیروگاه هسته‌ای عربی ‪ ۱۵‬سال به طول انجامد. همه کشورهای عربی به جز عراق با برق هسته‌ای موافقت کرده‌اند و یکی از عوامل آن این است که کشورهای عربی از توان مالی برای این نیروگاه‌ها که معمولا ساخت بزرگترین آن ‪ ۴‬میلیارد دلار هزینه دارد برخوردارند و انتظار می‌رود شش کشور عربی یک میلیارد دلار در این کار سرمایه‌گذاری کنند. مصر نیز اعلام کرده در نظر دارد در دبه واقع در ‪ ۶۰‬مایلی اسکندریه نیروگاه بسازد و رابرت جوزف معاون پیشین کنترل تسلیحاتی و امنیت بین‌الملل آمریکا که اکنون نماینده بوش در بحث جلوگیری از گسترش هسته‌ای است اوایل سال جاری میلادی به این کشور سفر کرد و به گفته مقامات مطلع از این سفر مقامات وزارت انرژی آمریکا اینگونه مطرح می‌کنند اگر قاهره به تامین سوخت لازم برای راکتور خود مطمئن بود نیازی نمی‌دید به دنبال تولید سوخت هسته‌ای باشد که روندی پرهزینه به شمار می‌رود.