آمریکا و رژیم صهیونیستی که توطئه پایان دادن به ‌آرمان های فلسطینیان را در سر دارند، سناریوهای مختلفی را برای جلب رضایت افکار عمومی اعراب طراحی کردند. دولتمردان کاخ سفید که در عرصه جهانی شکست های سنگینی را متحمل شده اند در ماههای اخیر سیاست خود را به تحولات سرزمین های اشغالی معطوف کرده اند . در حالی که آنها بر آنند تا از سویی افکار عمومی جهان را از عراق به فلسطین منحرف نمایند و از سویی دیگر با به نمایش گذاردن سناریوی حل بحران سرزمین های اشغالی از خود چهره ای صلح طلب برای افکار عمومی ایالات متحده جهت همراهی با جنگ طلبی های کنونی وانتخابات آینده به نمایش گذارند . در این راستا آنها اولویت کاری خود را بر پایان دادن به منازعه اعراب و رژیم صهیونیستی بنا نهاده اند و برای تحقق این مهم با همکاری تل‌اویو چند سناریو را اجرا می کنند : الف ) رژیم صهیونیستی که درعرصه داخلی شرایطی بحرانی را سپری می کند ،اجرای طرح صلح با اعراب را مهمترین گام برای تحقق اهداف توسعه طلبانه خود می دانند . آنها در حالی که از پذیرش بازگشت آوارگان به فلسطین و پایان دادن به اشغال بیت المقدس خودداری می کنند برخی تحرکات را برای بهبود چهره خود در میان اعراب اجرا می کنند . کاهش حملات به مناطق فلسطینی نشین ،سکوت در برابر دولت وحدت ملی که در عربستان تشکیل گردید ،پذیرش آزادی اسیران فلسطینی (آنهایی که در هیچ گروه مقاومتی شرکت نداشته اند و جزء شهروندان عادی بوده اند ) گرایش به طرح عربستان با پیش شرط برخی تغییرات ،رویکرد به پایان دادن به اختلافات با سوریه ،اجرای طرح های اقتصادی مشترک با برخی کشورهای عربی (کریدور اقتصادی و حضور تجار صهیونیست در سایر کشورها ) از جمله طرح های رژیم صهیونیستی برای جلب رضایت نسبی اعراب برای حضور در روند سازش است . البته آنها برآنند تا به تعدیل خواسته ای اعراب در طرحشان بپردازند که تا کنون لزوم استمرار انتفاضه ،تشکیل کشور مستقل فلسطینی به پایتختی قدس شریف ،شکستن دیوار حائل ،بازگشت آوارگان به سرزمین های اشغالی را در طرح های اعراب کم رنگ نموده اند و برای حذف سایر خواسته ها تلاش می کنند . ب ) آمریکا نیز در راستای جلب رضایت اعراب ترفندهای بسیاری را به کار برده است . تاکید بر اجرای طرح صلح اعراب با برخی تعدیل ها ،گرایش به سوریه برای خروج آن از انزوا (در چارچوب حضور آن در روند سازش )، تقسیم مسئولیت اجرای طرح سازش میان بازیگران عرب نظیر عربستان ،مصر و اردن (اکنون برای جلب رضایت عربستان تا حدودی نقش آن پر رنگ تر شده است ) ،ایجاد فضای مناسب برای حضور عرب ها در عراق (تغییرات در ترکیب دولت و برخی قوانین ) ،برگزاری نشست های متعدد با اعراب برای نشان دادن نقش مهم آنها در تحولات خاورمیانه ،لغو واژه مبارزه با تروریسم که منجر به بدبینی جهان به اعراب و مسلمانان شده بود ،اعلام طرح اعراب میانه رو و افراطی که با حضور آنها در روند صلح (سازش با صهیونیست ها مبنای صلح نامیده شده است !) و ... از اقدامات کاخ سفید برای واداشتن اعراب به پذیرش روند سازش است . با تمام این تفاسیر تاکید آمریکا و رژیم صهیونیستی بر پایان دادن به آرمان های فلسطین در روند صلح و تبدیل آن به سازش میان اعراب و تل آویو ،تفرقه افکنی آنها میان اعراب با اعراب (میانه رو و افراطی ) عرب و غیر عرب وشیعه و سنی (اختلاف افکنی میان ایران و اعراب و کشورهای اهل سنت که در نشست هایی مانند نشست اسلام آباد اجرا شد ) تاکید بر اعمال فشار بر دولت حماس برای پایان دان به انتفاضه و پذیرش آتش بس ، بیانگر اجرای سناریوهای توطئه ای فراگیر آنها در روند پذیرش خواسته های اعراب می باشد که در لوای صلح برای خاورمیانه با محوریت سیاست های اعراب اجرا می گردد . به عبارتی دیگر می توان گفت که واشنگتن و تل آویو در طرحی فریبکارانه برآنند تا با برخی امتیازات موقت و بدون پشتوانه اعراب را به دادن امتیازات کلان وادار سازند که نتیجه‌ان تعدیل خواسته ها و آرمان های فلسطینیان (بویژه تشکیل کشور مستقل فلسطینی به پایتختی قدس شریف )می باشد که نمود آن را در پذیرش و اعلام لزوم مذاکره با رژیم صهیونیستی در نشست های اعراب و تشکیل کیته چهار جانبه عربی و گروه کاری 11 کشور عربی می توان مشاهده نمود .